Του Γρηγόρη Ρουμπάνη
Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα για τον πρωθυπουργό. Έχει σηκωθεί από νωρίς, πολύ νωρίς, έχει κάνει τη γυμναστική του, πήρε το μπάνιο του, απόλαυσε το μεσογειακό-ποτέ αμερικάνικο, όχι για κανέναν άλλο λόγο, μόνο επειδή έχει πολλά λιπαρά-πρωινό του, βλέπει τους συνεργάτες του και ετοιμάζεται για το ραντεβού της ημέρας. Για την ακρίβεια, την επίσκεψη της ημέρας: είναι στις 12 το μεσημέρι στο Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών, όπου «θα παρακολουθήσει την παρουσίαση της υπηρεσίας μίας στάσης για την Ίδρυση Επιχείρησης σε Μία Μέρα – Ένα Σημείο».
Αυτό αναφέρει το πρόγραμμα του Γιώργου Παπανδρέου για σήμερα και, προφανώς, έτσι θα γίνει. Διότι έχει αποδείξει ότι δεν τον ενδιαφέρει πώς και για πόσο ακόμα αντέχει μια από τις χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις που δεν στήθηκαν μόνο σε μια μέρα, αλλά χρειάστηκαν πολλούς μήνες ή και χρόνια, με ιδρώτα και αγωνία από τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους σ ’αυτές. Δεν τον ενδιαφέρει πόσες άλλες χιλιάδες έχουν ήδη κλείσει ή κλείνουν σήμερα-αύριο, και όχι σε μια μόνο μέρα, αλλά μετά από πολλές και απίστευτες ταλαιπωρίες και έμπα-έβγα σε τράπεζες, σε εφορίες, σε ασφαλιστικά ταμεία, δικηγορικά γραφεία και πρωτοδικεία.
Είναι μια καλή μέρα για τον πρωθυπουργό σήμερα, διότι επισκέπτεται το Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών. Και θα έχει την ευκαιρία να κάνει και δηλώσεις, οι οποίες θα μεταδοθούν από τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα προς τέρψη και ανακούφιση της οικογενείας του και του περιβάλλοντός της, γιατί θα τον ξαναδούν στην επίπεδη οθόνη της επίπεδης ενημέρωσης, μετά τετραήμερη σιγή και παγερή αδιαφορία για όσα λαμπρά συμβαίνουν στην επική προσπάθειά του να σώσει τη χώρα και τον αχάριστο λαό της.
Δεν είναι σήμερα η κακή μέρα, κατά την οποία θα επισκεφτεί τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, να υποβάλει την παραίτηση του ιδίου και της κυβέρνησής του και να ζητήσει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Βεβαίως, αυτό το τετραήμερο της απεργίας των δημοσιογράφων-μιας απεργίας που μόνο προμήνυμα περισσότερων δεινών για το χώρο της ενημέρωσης ήταν-είδε το Χάρο με τα μάτια του. Προπομπός του ήταν η Βάσω, με την οποία πλέον συντάσσεται ολόκληρος ο Κοινοβουλευτικός Τομέας Εργασίας (του ΠΑΣΟΚ) επί των οικονομικών. Και έδωσε στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου παραμάσχαλα τον φάκελο με το νομοσχέδιο περί ηλεκτρονικών παιχνιδιών ξεκαθαρίζοντάς του πως δεν πρόκειται να ψηφιστεί από του βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος.
Η κακή μέρα μπορεί να είναι αύριο ή μεθαύριο. Ή, τέλος πάντων, κάποια άλλη κοντινή. Διότι θα πρέπει να εξηγήσει στην τρόικα, ότι όσο καλός, βολικός και υπάκουος είναι ο αγαπημένος του υπουργός επί των οικονομικών, άλλο τόσο κακοί και ιδιοτελείς είναι οι βουλευτές του, οι οποίοι αρνούνται να έρθουν στη θέση του Θόδωρου Πάγκαλου και να κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με τα «γιούχα» του κόσμου, σε βαθμό μάλιστα που ακόμα και το ταξίδι της επιστροφής από τη Τζια να τους βγαίνει από τη μύτη.
Και δεν είναι μόνο αυτό που έχει να εξηγήσει. Είναι υποχρεωμένος να καταθέσει και τις αιτίες για τις οποίες είναι τόσο δύσκολη (έως αδύνατη) η εκποίηση δημόσιας περιουσίας χάριν των δανειστών της χώρας, με την οποία ήλπιζε να ξεχρεώσει-χωρίς να ζημιωθεί ο ίδιος ή άλλα εκλεκτά στελέχη της δικής του ή των προηγούμενων κυβερνήσεων-μέρος των δανεικών, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της Ελλάδας και μόνο (εμ γιατί άλλο;..) Έχει επίσης να εξηγηθεί με τους εκλεκτούς επιχειρηματίες που τόσο-κυρίως των μέσων ενημέρωσης-τον έχουν στηρίξει μέχρι τώρα, αλλά πλέον η στήριξή τους αυτή τίθεται εν αμφιβόλω, μια και η υπόσχεση που είχε δώσει σε μερικούς απ’ αυτούς για λεφτά «με φρουτάκια» στάθηκε στο zero, και τώρα αυτοί οι αγνοί κι αμόλυντοι διαπλεκόμενοι δεν έχουν να πάρουν ούτε απ’ αυτό.
Ή, μπορεί και να μην εξηγηθεί με κανέναν από όλους αυτούς. Να μπει σε ένα λίαρ-τζετ (ποτέ ελικόπτερο) ενός από τους φίλους του και να αναχωρήσει προς άγνωστη κατεύθυνση.
Αυτό ίσως να είναι και το πιο ενδιαφέρον, μέχρι την πλήρη και ειλικρινή πτώχευση.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου