Ο παπατζής-ποντίκι και οι λεονταρισμοί του.!

Του Γρηγόρη Ρουμπάνη 

Περίσκεψη, διαβούλευση και άγχος. Εκεί ψηλά. Στα ύπατα αξιώματα. Αυτά στα οποία υπηρετούν οι εκλεγμένοι-με ψέματα, έωλες υποσχέσεις και λεονταρισμούς άθλιου ποντικιού-άρχοντες.

Ο Γιώργος Παπανδρέου το βλέπει ότι δεν αντέχει. Έπαιξε το χαρτί της παραπλάνησης, το χαρτί του παπατζή, με τον ελληνικό λαό και δεν του βγήκε. Κέρδισε, αλλά παπατζίδικα. «Πολλά βάζετε, πολλά κερδίζετε». Τα πήρε, και τώρα ζητάει κι άλλα. Και τώρα ο κόσμος τον έχει στο κυνήγι.

Εκλογές, προς το παρόν, δεν μπορεί να κάνει. Τις ήθελε, αλλά δεν μπορεί. Δεν τον αφήνει ο μεγάλος νονός της διεθνούς μαφίας Ντομινίκ Στρος Καν. Θα υπογράψει και θα εκτελέσει μέχρι την τελευταία εντολή της τρόικας, θα εκτελέσει μέχρι την τελευταία παράγραφο του μνημονίου, κι ύστερα ας πάει όπου θέλει. Και σε εκλογές, και στα Τάρταρα. «Με τα κορόιδα της Ευριπίδου και της Αθηνάς, ας κάνεις ο,τι θέλεις. Μ’ εμένα όμως όχι. Θα τα φέρεις. Όλα». Αυτό  του διεμήνυσε με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Αυτό είναι υποχρεωμένος να κάνει.

Τώρα, λένε οι έμπιστοί του, σκέφτεται να κάνει ανασχηματισμό. Να ανακατέψει την τράπουλα, να ανακατέψει τα υπουργεία, να εφεύρει νέες ονομασίες υπουργείων, να φέρει νέα πρόσωπα και να επιχειρήσει να περάσει το ανοσιούργημα. Την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Από ποια Κοινοβουλευτική Ομάδα όμως θα τα περάσει; Από ποιους συνδικαλιστές του θα ζητήσει κατανόηση; Αυτούς που έφτυσε κατά πρόσωπο μόλις του έδωσαν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ; Αυτούς που διαπομπεύει τώρα με τις διοχετευμένες πληροφορίες στον φιλικό του Τύπο και όσους έμπιστους δημοσιογράφους του απέμειναν στα κανάλια και στα ραδιόφωνα;

Με δικούς του νόμους αμοίβονται οι συνδικαλιστές. Όλα όσα εισπράττουν είναι νόμιμα. Αν θέλει να επιβάλει νέο καθεστώς στο συνδικαλισμό, ας φέρει προς ψήφιση στη Βουλή ένα καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο. Ας φέρει όμως ένα παρόμοιο και για τις αμοιβές των άμεσων συνεργατών του, των (ουκ έστιν αριθμός) συμβούλων του, των υπουργών, υφυπουργών και γενικών γραμματέων του. Ας φέρει και ένα μνημόνιο-ναι, μνημόνιο-για την αποπληρωμή του τεράστιου χρέους του ΠΑΣΟΚ (και συνακόλουθα της ΝΔ) προς τις τράπεζες και τον ειδικό λογαριασμό της Βουλής. Γιατί έχει (έχουν) προεισπράξει για τρία ή τέσσερα χρόνια την κρατική επιχορήγηση και έχει (έχουν) χρεωθεί με τραπεζικά δάνεια των οποίων το ύψος ξεπερνά κατά πολύ τα εκατό εκατομμύρια ευρώ (το καθένα από τα δυο κόμματα). Να φέρει αυτά τα νομοθετήματα πριν από οποιοδήποτε άλλο στη Βουλή. Πριν και από το νέο μνημόνιο. Το οποίο σκέφτεται να το φέρει και στο εκλογικό τραπέζι με το δίλημμα «ή το ψηφίζετε, ή πάμε για εκλογές», τον Ιούνιο πια. Αν τον αφήσει ο Στρος Καν και η Μέρκελ. Αλλιώς, είπαμε, θα φύγει με λίαρ τζετ. Με υποβρύχιο, ένα από αυτά που γέρνουν και τα πληρώνει με αίμα ο κοσμάκης επειδή έτσι ήθελαν οι δικοί του πράσινοι σωτήρες, δεν φεύγει. Ούτε με κανό. Δεν το μπορεί. Δεν το αντέχει. Το πολύ-πολύ να τον παραλάβει ο στόλος. Ο δικός του ο στόλος. Ο 6ος.

Θα στήσει, διατυμπανίζει, ανακριτική επιτροπή για τα υποβρύχια. Δεν θα στήσει. Και αν στήσει, δεν θα προχωρήσει το έργο. Διότι είναι χωμένος στην υπόθεση αυτή και ο ίδιος. Μπορεί να διοχετεύουν οι συνεργάτες του, ότι (ως υπουργός Εξωτερικών τότε στην κυβέρνηση Σημίτη) δεν ήταν παρών στην κρίσιμη εκείνη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ. Άρα δεν υπέγραψε, δεν έχει ευθύνη. Ωστόσο έχει και μάλιστα μεγάλη. Διότι τον φάκελο τον είχε στα χέρια του. Είχε ενημερωθεί πλήρως και αναλυτικώς. Αν διαφωνούσε, αν διαπίστωνε κάτι ύποπτο, κάτι βρώμικο, ας έριχνε την κυβέρνηση. Δεν διαφώνησε. Δεν την έριξε. Τα πεπραγμένα ορίζουν τις εξελίξεις. 

Δεν θα προχωρήσει η διαδικασία της ανακριτικής επιτροπής και για έναν άλλο λόγο. Επειδή θα είναι αναγκασμένος να έρθει σε μετωπική σύγκρουση και με τον Κώστα Σημίτη. Τον άνθρωπο στον οποίο η οικογένεια Παπανδρέου εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ, για να ξεχάσει ο κόσμος τη φαυλοκρατία του Ανδρέα. Και όσα κωμικοτραγικά έγιναν γύρω από την τότε σύζυγό του Δήμητρα Λιάνη. Διασώθηκε τότε το ΠΑΣΟΚ, διασώθηκε τότε και ο Γιωργάκης. Έτσι, σαν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, πήρε τα κλειδιά πίσω από τον Κώστα Σημίτη και ανανέωσε την πατρική περιουσία κατά πως ήθελε.

Ο Κώστας Σημίτης είναι ένα από μοιραία στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Έπαιξε με το παιχνίδι του χρηματιστηρίου, έστησε τη δουλειά με το ευρώ (και την Goldman Sachs), αλλά συγγνώμη δεν χρωστάει σε κανέναν. Προβάλλεται από τον φιλικό του διαπλεκόμενο Τύπο ως νέος πιθανός σωτήρας και μαζί του, αν και όχι φανατικά πια, συντάσσονται καμιά δεκαριά βουλευτές. Ο καθένας με τις δικές του βλέψεις και στοχεύσεις. Βενιζέλος, Βάσω και άλλοι. Με ποιον απ’ όλους λοιπόν θα συγκρουστεί ο Γιώργος Παπανδρέου, και με ποιο όφελος;

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, προς το παρόν ανασχηματισμός. Μόνο που έξω από τη Βουλή καραδοκεί πλέον και ο απατημένος ελληνικός λαός.