Το βραχυκύκλωμα του Φωτόπουλου...

"Βρισκόμαστε στην αρχή της μεγάλης μάχης για τη διατήρηση του Δημόσιου και Κοινωνικού χαρακτήρα της ΔΕΗ". 

Με αυτό το μήνυμα, ο κλασικότερος εκ των εργατοπατέρων, Νίκος Φωτόπουλος, κλασικό δείγμα ενός συστήματος το οποίο αυτοαναπαράγεται (in breeding), ακουμπώντας στο πλέγμα των τριών πόλων που συγκροτούν τη πραγματική διοίκηση αυτών των οργανισμών, που είναι ο εκάστοτε πολιτικός προϊστάμενος, η τυπική διοίκηση και οι συνδικαλιστές, άρχισε να προκαλεί και πάλι την κοινωνία.

Κι όμως, οι διακοπές ρεύματος, θα ταλαιπωρήσουν τους πολίτες, για άλλη μια φορά... Και αυτό, γιατί έτσι θέλουν η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και ο Νίκος Φωτόπουλος. Και μπορεί να λέει ότι «ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι η ΔΕΗ είναι τσιφλίκι μας και ποτέ μας δεν συμπεριφερθήκαμε ως τσιφλικάδες», αλλά δεν πείθει...

Το πλαίσιο της ασυδοσίας

Οι συνδικαλιστές όμως πάντα παραμένουν, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους. Έχουν μπει στην εταιρεία με κομματικά ρουσφέτια και φυσικά με αδιαφανείς διαδικασίες, για να κάνουν

Δεν εργάζονται και βασίζουν την ασυδοσία τους στον νόμο 1264/82 του Ανδρέα Παπανδρέου, που χορηγεί πρωτοφανή όσο και ανήθικα προνόμια στους συνδικαλιστές, οι οποίοι βέβαια απουσιάζουν συνεχώς από το χώρο εργασίας τους. Παίζουν, δε, το κομματικό χαρτί και προωθούν σε διευθυντικές θέσεις τους «κολλητούς» τους, αλώνοντας στην ουσία την εταιρεία.

Το αποτέλεσμα: όταν αποφασιστεί η όποια απεργιακή κινητοποίηση, όλος ο μηχανισμός της επιχείρησης, περνάει στα χέρια τους, με την αγαστή συνεργασία μεγάλου τμήματος των διευθυντικών στελεχών, που και αν ακόμα δεν αποτελούν «επιλογές» των συνδικαλιστών, τρέμουν στην κυριολεξία τη στοχοποίσή τους.

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο. Διευθυντικά στελέχη αυτών των εταιρειών, να αποτελούν «Ιφιγένειες» που θυσιάζονται, στο όνομα του «ήπιου» εργασιακού κλίματος, ή και άλλων σκοπιμοτήτων...

Παραδείγματα: όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή του 2009, η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κατάφερε και «αποκεφάλισε» την προσωπάρχη Ειρήνη Τζανέτου, τον αν. διευθύνοντα σύμβουλο για τα οικονομικά Πρόδρομο Ευθύμογλου, τον γενικό διευθυντή Ορυχείων Δημήτρη Λάππα και άλλους.

Έγινε αυτό πο ζήτησαν οι συνδικαλιστές. Η «πράσινη» εξουσία, τους έκανε το χατίρι, αποθρασύνοντάς τους κι άλλο... Και ορίστε τι τους λέει τώρα: «Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα σοσιαλιστικό κόμμα και οι πολιτικές που ασκούνται σήμερα όχι μόνο δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με σοσιαλισμό, αλλά απεναντίας είναι βάρβαρες, αντεργατικές και αντιλαϊκές...

Θα φύγω εγώ από το ΠΑΣΟΚ που είναι το κόμμα μου, στο οποίο ειμαι 33 χρόνια, θα φύγω εγώ από το ΠΑΣΟΚ, στο Περιστέρι ό που πρωτοδραστηριοποιήθηκα με ξέρει κάθε κολόνα από τις χιλιάδες αφίσες που έχω κολλήσει πάνω της και ο κάθε τοίχος με τα εκατοντάδες συνθήματα που επίσης έχω γράψει πάνω του;» (από συνέντευξή του στην ιστοσελίδα parapolitika.gr). Φυσικά, ο κ. Φωτόπουλος, πρώην αφισοκολλητής, είχε όλα τα προσόντα για να διοριστεί, όταν αυτό έγινε, στη ΔΕΗ.

Ο βραχνάς από το χθες...

Ο τροτσκιστής Νίκος Φωτόπουλος, αποτελεί το «βραχνά» της κοινωνίας μας, την τροχοπέδη κάθε μεταρρύθμισης στο Δημόσιο τομέα. Γνήσιο τέκνο του παπανδρεϊσμού... Ό,τι πιο οπισθοδρομικό, τον χαρακτηρίζουν πολλοί, από όλο το πολιτικό φάσμα και στο βαθμό που μας αφορά, δικαίως.

Τα επεισόδια στα οποία ο τύπος αυτός έχει πρωταγωνιστήσει, είναι αμέτρητα, με το νταηλίκι να πηγαίνει σύννεφο. Οπουδήποτε αλλού, σε μέρη πολιτισμένα, θα είχε απολυθεί και ενδεχομένως να βρισκόταν και στη φυλακή. Αλλά στη χώρα όπου κυριαρχεί ο αγοραίος αριστερισμός, η συμπεριφορά αυτή όχι μόνο επιβραβεύεται, αλλά και (παρανόμως) επιδοτείται...

Η συμπεριφορά του σκληρού αριστεριστή-κατά περίσταση ΠΑΣΟΚου (εισοδιστή στο κυβερνών κόμμα, λένε πολλοί στο ΠΑΣΟΚ), με τα πορτρέτα του Τσε Γκεβάρα και του Λένιν στο γραφείο του στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, η οποία κατά τα άλλα «δανειοδοτήθηκε» (παρανόμως) αδρά από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (καλά, αυτοί δεν ντρέπονταν;), αποτελεί πρόκληση για όλους μας (υπόψη: η ΔΑΚΕ της ΔΕΗ, μαθαίνουμε, τα έχει «βρει» μια χαρά με τον Φωτόπουλο και τους συν αυτόν).

Αναδεικνύει ο κύριος αυτός την προσωπικότητα του εργατοπατέρα, αυτού ο οποίος έχει ταχθεί σε ένα σκοπό: να προστατεύσει πάση θυσία τα ανήθικα «κεκτημένα» του, αυτά που απέκτησε εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Και φυσικά, αναδεικνύει και την παθογένεια του Δημόσιου τομέα. Και μάλιστα, με το έτσι θέλω, στο όνομα μιας αδιευκρίνιστης «προόδου» αλά αριστεριστικά...

Πολιτικά & ιδεολογικά παρακμιακός ινστρούχτορας

Ο «αριστερός» κ. Φωτόπουλος, θυμίζει ινστρούχτορα σε εργοστάσιο της ΕΣΣΔ. Υπεραμύνεται του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ, γνωρίζοντας ότι αν αυτός αποτελέσει παρελθόν, τα νταηλίκια του δεν θα περνούν πια.

Προσέξτε: «την επιχείρηση του ελληνικού λαού δεν θα επιτρέψουμε σε ΚΑΝΕΝΑΝ να την ξεπουλήσει... Για ότι συμβεί την ευθύνη δεν θα την φέρουμε εμείς. Η ΦΥΛΑΚΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ». Αυτά, ειπώθηκαν πέρσι το καλοκαίρι, όταν τέθηκε για πρώτη φορά θέμα πώλησης λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ...

Ο επικεφαλής της ΓΕΝΟΠ, θεωρεί ότι διοικεί τη ΔΕΗ, ότι μπορεί να έχει λέγειν στη διοίκηση της εταιρείας. Μπουκάρει μέσα σε διοικητικά συμβούλια, χτυπά τη γροθιά του στο τραπέζι (αν υπάρχουν και κάμερες είναι η καλύτερή του...), τραμπουκίζει, προκαλεί, προπηλακίζει και όλα αυτά, ανενόχλητος.

Δεν λογαριάζει κανέναν, γράφει τους θεσμούς στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Και είχε το θράσος να τα βάλει και με τον Πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, όταν εκείνος με το Ζάππειο ΙΙ, κατέκρινε συμπεριφορές που γυρίζουν τη χώρα μας πολλά χρόνια πίσω... Όπως και να έχει, τα πολιτικά ψωμιά του Νίκου Φωτόπουλου και των συν αυτόν, είναι λίγα...

Νίκος Χιδίρογλου