Το Pasok ως αντιπολίτευση.!

Ο ιστορικός του μέλλοντος ο οποίος θα συγγράψει την πολιτική ιστορία της Μεταπολιτευτικής Ελλάδας, σίγουρα, θα καταλήξει στο συμπέρασμα:

"Το ΠΑΣΟΚ, όσα δεν κατόρθωσε να καταστρέψει ως κυβέρνηση, τα κατέστρεψε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση…".

Το σημείωμα αυτό δεν φιλοδοξεί να καταγράψει τα "Εργα και τις Ημέρες" των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. 

Άλλωστε, θα χρειάζονταν ολόκληροι τόμοι. 

Θα αρκεστεί να αναφερθεί σε ελάχιστες επιλογές και πρακτικές του, –από τις εκατοντάδες που έχει στο "ενεργητικό" του, – όταν βρισκόταν στην Αντιπολίτευση – πρακτικές και επιλογές που σημάδεψαν την πορεία της χώρας:

1. Το Σύνταγμα: Το ΠΑΣΟΚ δεν το ψήφισε, αποχωρώντας από τη Βουλή και καταγγέλλοντάς το για αυταρχικό. Γι’ αυτό και όταν έγινε κυβέρνηση το αναθεώρησε δυο φορές. Στην πρώτη Αναθεώρηση (1985/86), αντί να αφαιρέσει κάποιες υπερεξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας και κάποιες άλλες να τις μεταφέρει στην Εθνική Αντιπροσωπεία, – τις μετέφερε όλες στον πρωθυπουργό, αφήνοντας το Πολίτευμα χωρίς Ρυθμιστή και νοθεύοντας την "Προεδρευομένη" Δημοκρατία… Στη δεύτερη Αναθεώρηση (2000–2001) αγνόησε τα αιτήματα των άλλων κομμάτων και αρκέστηκε να θέσει τους πολιτικούς στο απυρόβλητο...
2. Η ΕΟΚ: Το ΠΑΣΟΚ φώναζε στους δρόμους και στη Βουλή, από κοινού με την Αριστερά, "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ – το ίδιο Συνδικάτο" και δεσμευόταν να καταγγείλει την "Πράξη Προσχώρησης" μόλις γίνει κυβέρνηση. Αντί γι’ αυτό, ο Α. Παπανδρέου ζήτησε κάτι (τα περιβόητα ΜΟΠ) για να υπαναχωρήσει. Οι πόροι των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων, όμως, δεν έγιναν ανάπτυξη, αλλά "νέα τζάκια", φιέστες και ψήφοι…
3. Τα ΜΜΕ: Το ΠΑΣΟΚ, με όλα τα μέσα – είτε χρηματοδοτώντας, είτε απειλώντας, είτε φυτεύοντας στα διάφορα Μίντια δικά του φερέφωνα – κατόρθωσε να αλώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ν’ αφήσει την Αντιπολίτευση χωρίς εφημερίδες, κανάλια και ραδιοσταθμούς – είτε βρισκόταν στην κυβέρνηση, είτε στην Αντιπολίτευση.
4. Τα Συνδικάτα: Πρώτη φροντίδα του ΠΑΣΟΚ ως Αντιπολίτευσης ήταν να θέσει τις βάσεις για ένα πλήρως ελεγχόμενο Συνδικαλιστικό Κίνημα. Και πρώτη φροντίδα του ως κυβέρνησης ήταν να αρπάξει, με διάφορα μηχανεύματα, τις ηγεσίες όλων των μεγάλων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, ώστε να δημιουργήσει έναν ιδιότυπο στρατό. Αυτά τα κυβερνητικά Συνδικάτα ακινητοποιούσε όταν ήταν κυβέρνηση και με αυτά τα Συνδικάτα πυρπολούσε την Αθήνα και την Ελλάδα όταν ήταν Αντιπολίτευση. Μόνο την περίοδο 1990–93 κήρυξαν 17 Γενικές Απεργίες – συνοδευόμενες οι περισσότερες από πυρπολήσεις του Κέντρου…
5. Η περίοδος 2004–2009: Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ευρισκόμενη στην Αντιπολίτευση, υποχρέωσε την Κοινοβουλευτική Ομάδα του να λέει "όχι σε όλα": 

• Οχι στην Αναθεώρηση του Συντάγματος, όχι στον Νόμο – Πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, όχι στον Ασφαλιστικό Νόμο (παρά την ηπιότητά του), όχι στη διερεύνηση των σκανδάλων, όχι στην πώληση του ΟΤΕ (απειλούσε την… επαναγορά του!), όχι στην COSCO (δεσμευόταν να καταγγείλει τη σύμβαση), όχι στα ανοίγματα προς τη Ρωσία (τα ακύρωσε) κ.λπ. κ.λπ.

Και "ναι" έλεγε μόνο στο χάος και στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα και στις πυρπολήσεις – είτε αμέσως, είτε εμμέσως.

Γνωριζόμαστε όλοι σ’ αυτή τη μικρή χώρα! 

Χρήστος Θεοχαράτος