Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Χορός του Ζαλόγγου ή χειμερία νάρκη;

Εφιαλτικά φοροεισπρακτικά μέτρα. Απόγνωση των Ελλήνων πολιτών. Αλματώδης αύξηση της ανεργίας. Το ευρώ μας γυρίζει την πλάτη. Οι Ευρωπαίοι φίλοι μας απαξιώνουν. Ο Ερντογάν μας απειλεί. Σε πoια λόγια ποιων πολιτικών να βασιστείς; Κι αν γίνουν εκλογές τι θα αλλάξει;

 Το βράδυ της αποχώρησης της Τρόικας κατέρρευσαν πανηγυρικά οι πολιτικές της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Η εναλλακτική πρόταση επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους έγινε ο χορός του Ζαλόγγου τόσο του Βενιζέλου όσο και του Σαμαρά που, ακόμα και τώρα, προσπαθεί να πείσει ότι είναι ο μοναδικός δρόμος.
Όλοι μας, βέβαια, από τώρα βλέπουμε τους τεμενάδες προς Μέρκελ, Σαρκοζί και προς τους υπόλοιπους δανειστές. Τον είδε κανείς μέχρι τώρα να αναφέρει έστω και μια κουβεντούλα για τα συμφέροντα των συντεχνιών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα; Με αυτές τις κουτοπονηριές θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία; Είναι απολύτως σίγουρο ότι μας οδηγούν στον οριστικό θάνατο. Κανείς δεν μπορεί να σηκώσει την ταφόπλακα που το βάρος της ολοένα και αυξάνεται. Δεν θα υπάρχει κανείς που να μπορεί να πληρώνει τον λογαριασμό.
Επειδή, λοιπόν, το τελευταίο διάστημα ασχολούμαι με μια αρκούδα, μου ήρθε η ιδέα να προτείνω την παρακάτω λύση στο αδιέξοδο: Ενώ ακούγεται απο μεγάφωνα σε πανελλήνια εμβέλεια και σε μορφή μοιρολογιού το:


«Έχε γεια καημένε κόσμε
έχε γεια γλυκιά ζωή
Και ‘συ δύστυχη πατρίδα
έχε γεια παντοτινή…»

Να πέσουμε με την βοήθεια αποποινικοποιημένων χαπακίων σε χειμέριο ύπνο ή καλύτερα νάρκη, αλλά για 4 με 5 χρόνια. Δεν θα χρειάζεται το κράτος να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Δεν θα χρειάζονται νοσοκομεία και πανεπιστήμια. Σε τελευταία ανάλυση δεν θα του στοιχίζουμε τίποτα. Ας βάλει, αν έχει, να πληρώσει τα έξοδα για τα χαπάκια. Αν δεν έχει, δεν πειράζει. θα επωμισθούμε και αυτό το βάρος για το καλό της πατρίδας. Άλλωστε, το έχουμε συνηθίσει.
Και όταν με το καλό ξυπνήσουμε, θα έχει μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα ως εκ θαύματος ή καλύτερα ως εξ ύπνου. Και όλα αυτά πριν γίνουν εκλογές και αφού έχει παραιτηθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν εφιαλτικό να ξυπνάγαμε μετά από τόσο χρόνια και να αντικρίζαμε τις ίδιες φάτσες.


1 comments:

  1. Προσπαθεί να παραστήσει τον "αυτοδημιούργητο", ο Σαμαράς.
    ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ, ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΣ.
    ΔΕΝ ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ
    Εκλεκτός σκοτεινών κέντρων εξουσίας και ξένων πρεσβειών .
    Είναι τόσο "εκλεκτός", που σε πολλά πράγματα είναι μοναδικός. Δεν είναι μόνον τα παλιά, αλλά και τα καινούργια. Σε μερικά σημεία μάλιστα υπερέχει και του ίδιου του Γιωργάκη.
    Ο ίδιος ο Γιωργάκης φαίνεται φτωχός συγγενής μπροστά στην εύνοια την οποία απόλαυσε κάποτε ο Σαμαράς.
    Από 27 χρονών ο Σαμαράς είναι βουλευτής.
    Σε ηλικία τέτοια, που τα παιδιά των Ελλήνων ακόμα τρέχουν για σπουδές και ζουν με το χαρτζιλίκι του ντελίβερι, ο Αντωνάκης ο τενίστας ήταν ήδη βουλευτής ...
    Ήταν ήδη κρατικοδίαιτος και μάλιστα υψηλόμισθος.
    Σε ηλικία 38 ετών είχε είδη εξασφαλίσει ακόμα και τη σύνταξή του.
    Είχε προλάβει να γίνει καί Υπουργός Οικονομικών καί Υπουργός Εξωτερικών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή