Τεχνηέντως η συζήτηση έχει επικεντρωθεί γύρω από τη σωτηρία της χώρας, τη μείωση των ελλειμμάτων και του τεράστιου χρέους. Οφείλουμε ωστόσο όλοι μας να αναζητήσουμε και μάλιστα επιτακτικά απαντήσεις στο πως φτάσαμε ως εδώ, ώστε να προγραμματίσουμε τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Αυτοί που δεν θέλουν να κάνουν αυτή τη συζήτηση είναι προφανώς αυτοί που με τις εσφαλμένες πράξεις και τις... παραλείψεις τους τα προηγούμενα χρόνια οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό και δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Όλοι όμως εμείς που επί χρόνια κάναμε τεράστιες θυσίες, πληρώναμε ακριβά τη γραφειοκρατία, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, τα μονοπώλια, τα συμφέροντα, τους κουμπάρους, τους φίλους, τους εθνοπατέρες και τα δικά τους παιδιά, θέλουμε απαντήσεις και θέλουμε να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για να μην επαναληφθούν τα ίδια στο μέλλον. Θέλουμε να πληρώσουν αυτοί που ενώ γνώριζαν ότι η είσοδος στο ευρώ πρέπει να συνοδευτεί με μία σειρά κινήσεων, όπως για παράδειγμα αύξηση της ανταγωνιστικότητας, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και αγορών, ανάπτυξη όλων των τομέων υπηρεσιών, χρηματοοικονομικές, τουριστικές, ναυτιλιακές, εκπαιδευτικές, ασφαλιστικές κτλ αφού δεν θα είχαμε βιομηχανία (λόγω ακριβού νομίσματος) και πρώτες ύλες δεν έκαναν τίποτα για να βελτιώσουν τους ανάλογους τομείς ή έκαναν ακριβώς τα αντίθετα για να απολαμβάνουν λίγοι παράνομα προνόμια, με αποτέλεσμα να βουλιάξουμε.
Αυτή τη στιγμή, η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη, οι προοπτικές της οικονομίας είναι πολύ χειρότερες από τις εκτιμήσεις του οικονομικού επιτελείου, το οποίο μετά από τόσες άστοχες εκτιμήσεις δεν έμαθε να σχεδιάζει με περισσότερη ακρίβεια και ρεαλιστικότητα. Οι ελπίδες του λαού έχουν εναποτεθεί στο πρόσωπο του κ.Λουκά Παπαδήμου και όλοι ευχόμαστε να πετύχει. Δεν είναι όμως εύκολο το έργο του και δεν εξαρτάται η επιτυχία του από ένα πρόσωπο, όσο ικανό και αν είναι αυτό. Σήμερα, οι επιχειρήσεις κλείνουν, τα επαγγέλματα δεν ανοίγουν, η γραφειοκρατία παραμένει τεράστια και η ανταγωνιστικότητα δεν βελτιώνεται. Οι σύμβουλοι όμως των Υπουργών είναι στις θέσεις τους. Τα προνόμια των πολιτικών ελάχιστα υποχώρησαν. Οι τιμές δεν υποχωρούν, γιατί ο εργαζόμενος παρά τα ελάχιστα «καθαρά» χρήματα που παίρνει εξακολουθεί να στοιχίζει ακριβά. Οι ασφαλιστικές εισφορές, αν και όλοι ξέρουμε σήμερα πως ούτε περίθαλψη έχουμε ούτε σύνταξη θα λάβουμε αναλογική με αυτά που πληρώνουμε, εξακολουθούν να παραμένουν υπερβολικά υψηλές. Γιατί; Ποιος ευθύνεται για τα εγκλήματα που έγιναν χωρίς τιμωρία στο ασφαλιστικό από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα;
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί, αυτοί που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση νομίζουν (στην επιεικέστερη περίπτωση) ότι μπορούν να μας βγάλουν από αυτή τη δύσκολη θέση. Τα προηγούμενα χρόνια έγιναν πολλά λάθη. Σήμερα αυτοί που έκαναν τα λάθη, νομίζουν πως γνωρίζουν πως λειτουργούν οι αγορές, οι επιχειρήσεις, η οικονομία. Δυστυχώς μόνο ο σημερινός Πρωθυπουργός και λίγοι ακόμη με τις κατάλληλες γνώσεις που έχουμε αναφέρει στο παρελθόν γνωρίζουν τι θέλουν οι αγορές και τι πρέπει να γίνει. Πολλοί βουλευτές που υπήρξαν και υπουργοί δεν έχουν διοικήσει καμία επιχείρηση και δεν έχουν εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα. Πιστεύουν όμως πως ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Μόνο τους προσόν που αναγνωρίζεται είναι η προσέλκυση ψήφων και η ικανότητα λόγου. Οι πολιτικοί πρέπει να θυμηθούν πως για να μπούμε στο ευρώ χρειαστήκαμε τρία χρόνια προετοιμασίας. Έπρεπε όμως οι προσπάθειες να μην είχαν σταματήσει με το πέρασμα από τη δραχμή στο ευρώ. Τώρα κινδυνεύουμε να περάσουμε ξανά από το ευρώ στη δραχμή και πρέπει να γνωρίζουν όλοι, ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη, ειδικά σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, που τίποτα στον δημόσιο τομέα δεν δουλεύει όπως έπρεπε να δουλεύει. Το τεχνικό μόνο μέρος της μετάβασης στη δραχμή θα απαιτήσει 12 μήνες τουλάχιστον. Αν δεν το γνωρίζουν ας ρωτήσουν το Νομισματοκοπείο. Υπενθυμίζω τα αποτελέσματα της εφεδρείας, της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων, την αποστολή του ΕΤΑΚ, την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων κ.α. Δεν μπορούμε λοιπόν χωρίς τουλάχιστον προετοιμασία ενός έτους να επιστρέψουμε στη δραχμή. Σημειώνω βέβαια και το γεγονός ότι η μετάβαση θα είναι εξαιρετικά επώδυνη για πολλά χρόνια. Χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία, πολλές θυσίες, ακρίβεια και αρκετά ακόμα που θεωρώ πως αγνοούν τα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου και οι Υπουργοί.
Σήμερα θα έπρεπε να απολογούνται γιατί μας έβαλαν στο ευρώ χωρίς να κάνουν αυτά που στη συνέχεια έπρεπε να κάνουν. Αντί όμως να απολογούνται μας δείχνουν και το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Ζητάνε προτάσεις. Άκουσα τον υπουργό Οικονομικών και αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, να ζητάει να του γίνουν προτάσεις. Είπε πως είναι έτοιμος να τις ακούσει. Γιατί τόσους μήνες που ο ΣΜΕΧΑ ζητάει συνάντηση με τον υπουργό για να του καταθέσει προτάσεις, αυτός αρνείται να μας συναντήσει; Ο ΣΜΕΧΑ αποτελείται από ανθρώπους της αγοράς, από πιστοποιημένους επαγγελματίες που έχουν 100% Ελληνικές επιχειρήσεις που γνωρίζουν τι έχει γίνει και έχει προτάσεις για άμεση έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη της Ελλάδας σε διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο. Ίσως βέβαια να ενοχλούσαν τα συμφέροντα αφού όλες οι Τράπεζες έχουν μονοπωλιακή παρουσία στο εξωτερικό (που αποκρύβεται από τα ΜΜΕ) και φροντίζουν τα ξένα συμφέροντα τους με τεχνικά και νομικά εμπόδια (όπως για παράδειγμα μεταξύ πολλών άλλων τα 9 εκατ. € κεφάλαιο για ίδρυση ΑΕΔΑΚ έναντι 125.000 € που απαιτούνται στη λοιπή Ε.Ε.) και τα δικά τους παιδιά. Αλλά και αν δεν ήθελε να ακούσει τον ΣΜΕΧΑ, γιατί δεν ακούει τον ΕΒΕΑ και τα άλλα Επιμελητήρια που αποτελούν τους συμβούλους της εκάστοτε κυβέρνησης; Η απαξίωση του επιμελητηριακού θεσμού, που έχει μεγάλο κόστος η λειτουργία του, αγνοείται από τις διάφορες Κυβερνήσεις σε αντίθεση με τον νόμο που ορίζει ότι τα Επιμελητήρια είναι σύμβουλοι της Κυβέρνησης. Δεν θυμάμαι τόσα χρόνια, οι υπουργοί να ζητάνε από τα επιμελητήρια κατά συστηματικό τρόπο προτάσεις σε παρασκευή νόμων. Μόνο ευκαιριακά. Αφού λοιπόν δεν ζητάνε προτάσεις ας μας παρουσιάσουν επιτέλους τις δικές τους προτάσεις για έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη, αλλά να είμαστε παρόντες στη παρουσίαση για να σχολιάσουμε. Είναι βέβαιο ότι δεν θα τολμήσουν όπως απέφυγαν και όλοι οι προηγούμενοι Υπουργοί Οικονομικών των τελευταίων 7 ετών παρά το γεγονός ότι επανειλημμένως εκκλήθηκαν.
Σε αυτήν τη χώρα έχουμε τόσους οργανισμούς, τόσα σωματεία, τόσα ιδρύματα, τόσες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις και πολλά άλλα, αλλά έργο δεν παράγεται. Οφείλουν οι πολιτικοί να επανιδρύσουν το κράτος να ακούσουν τους πολίτες και αυτούς που ξέρουν. Όλοι όσοι ξέρουν έχουν προσφερθεί να δώσουν συμβουλές αμισθί. Οι Υπουργοί γιατί αρνούνται; Τι ουσιαστικό μυστικό κρύβεται πίσω από την άρνησή τους;
Εμείς οι πολίτες οφείλουμε να μην ξεχάσουμε πως φτάσαμε ως εδώ και ποιοι φταίνε. Και όταν έλθει η ώρα της κάλπης να ψηφίσουν αυτούς που πρέπει, ανεξαρτήτως εάν τους έκαναν στο παρελθόν προσωπικά ρουσφέτια ή όχι.
________________________________________
* Ο κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι Πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, Πρόεδρος της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ, Μέλος του Δ.Σ. του Συνεγγυητικού, Πιστοποιημένος Αναλυτής Αγορών
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου