Αν περπατήσει κανείς στους δρόμους της Αθήνας εκτός από την εικόνα της εξαθλίωσης συνανθρώπων μας, των λουκέτων στα καταστήματα και γενικότερα της κατάθλιψης που επικρατεί παντού, διαπιστώνει ότι για κάποιους "υπάρχουν λεφτά".
Πρόκειται για άτομα, που μοιράζουν κάρτες ή φυλλάδια και προτρέπουν όσους δεν έχουν χρήματα αλλά πολύτιμα αντικείμενα να τα εξαργυρώνουν... αντί ..."εξαιρετικών τιμών".
Την ίδια ώρα, τα ..."ενεχυροδανειστήρια" φυτρώνουν σαν μανιτάρια σε ολόκληρη τη πρωτεύουσα. Στη κατοχή -όπως κακή στιγμή, σήμερα- οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ονομάζονταν μαυραγορίτες.
Δυστυχώς, ότι συμβαίνει εν έτει 2012 στην Αθήνα, ισχύει και με τους δανειστές-δυνάστες της δύσμοιρης πατρίδας μας. Όπως ακριβώς, οι μαυραγορίτες στην κατοχή του '40 εκμεταλλεύονταν τη πείνα του κόσμου και ξερίζωναν ακόμη και τα χρυσά δόντια από το στόμα, για να τους δώσουν μία κουταλιά ρύζι και ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να επιζήσουν, η ίδια πολιτική εφαρμόζεται και από την Τρόικα, με τους εγχώριους υπαλλήλους της.
Για να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος, λοιπόν, χρειάζεται η εφαρμογή μίας συνταγής αλάνθαστης, που οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, στην εξαθλίωση τους λαούς.
Εξευτελίζεις τα πάντα. Κατευθύνεις, σε σημείο πλήρους απαξίωσης, παραδόσεις, αξίες, θρησκεία, οικονομικό και βιοτικό επίπεδο και εν τέλει τους ανθρώπους, που πιστεύουν και στηρίζονται σε αυτά.
Έτσι ωθείς κάποιον στην επαιτεία και τον υποχρεώνεις να σου παραχωρήσει "αντί πινακίου φακής" τα πάντα. Αν είσαι άνθρωπος, τον ίδιο σου τον εαυτό, αν είσαι κράτος, τα κυριαρχικά σου δικαιώματα και τον εθνικό σου πλούτο.
Ότι γίνεται ή πρόκειται σύντομα να γίνει και στην Ελλάδα. Εκποίηση, δηλαδή, υγιών οικονομικών επιχειρήσεων, όπου οι εργαζόμενοι θα έχουν μισθολόγιο Βουλγαρίας, φυσικού πλούτου (πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο Αιγαίο) και άτακτες παραχωρήσεις σε μείζονα εθνικά ζητήματα (Κυπριακό, Σκοπιανό). Μακάρι, να διαψευσθώ…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου