Πολλές φορές, οι περιγραφές συμβάντων από θύματα επίθεσης λαθρομεταναστών, μας δίνουν μια καθαρή εικόνα του τι ακριβώς συμβάινει στους ελληνικούς δρόμους. Πέρα από το αστυνομικό κομμάτι, πολύ σημαντικό στην περιγραφή που θα διαβάσετε από κάτω και η οποία αναρτήθηκε στην σελίδα της Δημοτικής Αστυνομίας στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης facebook, είναι το κομμάτι της υπεράσπισης του Σενεγαλέζου λαθρομετανάστη και παραεμπόρου. Ο τελευταίος, αφού επιχείρισε να σκοτώσει έναν δημοτικό αστυνομικό που απλά έκανε το... καθήκον του, πήγε στο δικαστήριο, κάποιοι «τρίτοι» (συνιστώσα ή ΜΚΟ;) του πλήρωσαν τα δικαστικά έξοδα και φυσικά, αφέθηκε... ελεύθερος (!), παρά την επιβληθείσα ποινή, για να επαναλάβει τα εγκλήματά του και να συνεχίσει να κλείνει μαγαζιά με τη δραστηριότητά του και να αφήνει άνεργους τους Έλληνες υπαλλήλους τους. Διαβάστε το παρακάτω κείμενο και θα καταλάβετε πως λειτουργεί το κύκλωμα που όχι μόνο προστατεύει, αλλά προωθεί αυτές τις δραστηριότητες:
Την 09/01/2012 ημέρα Δευτέρα περί τις 13:10, σε εποχούμενη περιπολία μου εντόπισα ένα μικροπωλητή που είχε απλώσει το εμπόρευμά του σε σημείο όπου περνούσε αρκετός κόσμος, κοντά σε αφετηρία λεωφορείων. Τον ρώτησα αν έχει άδεια για να λάβω αρνητική απάντηση, και στη σύσταση μου να αποχωρήσει με ενημέρωσε ότι θα φύγει σε δύο ώρες. Απάντησα πως αν δεν έφευγε άμεσα θα ειδοποιούσα την υπηρεσία μου, θα έρχονταν οι συνάδελφοι, θα ρίχναμε σπρέυ στο εμπόρευμά του (ξύλινα αντικείμενα, αγαλματίδια, ζώα, πτηνά και πίνακες) και θα επιβάλαμε το προβλεπόμενο πρόστιμο που θα άρχιζε από 1000 ευρώ και θα έφτανε τις 5000 ευρώ αν δεν είχε ούτε παραστατικά. Με αγνόησε σαν να μην τον ενδιέφερε. Ενημέρωσα την υπηρεσία μου που έστειλε δυο συναδέλφους με σπρέυ και το μπλοκ με τα πρωτόκολλα κατάσχεσης/ καταστροφής του ν.3982/2011 άρθρο 74 παρ. 11. Μέχρι να έρθουν οι συνάδελφοι ο Σενεγαλέζος δεν είχε κάνει την παραμικρή κίνηση να μαζέψει το εμπόρευμά του. Μόλις είδε το όχημα της υπηρεσίας όμως να παρκάρει μέσα στην αφετηρία των λεωφορείων, άρχισε με πολύ αργές κινήσεις να μαζεύει 2-3 ξύλινα αντικείμενα. Οι συνάδελφοι των ρώτησαν εκ νέου αν έχει άδεια και αφού απάντησε και σε εκείνους αρνητικά άρχισαν την καταστροφή της εμπορικής αξίας του παράνομου εμπορεύματός του με σπρέυ.
Αυτός τελικά άρχισε να μαζεύει τα πράγματά του αφού είχαμε καταστρέψει ένα τμήμα του εμπορεύματος. Προφανώς και αρνήθηκε να μας δείξει το οποιοδήποτε έγγραφο (αποδείξεις/ταυτότητα/διαβατήριο) ενώ με το που αρχίσαμε την καταστροφή, μια γηραιά κυρία μας ούρλιαζε πως πρέπει να ντρεπόμαστε και ότι καλά μας έκανε ο Κουλούρης που μας πάτησε (!!!). Ο Σενεγαλέζος πήρε θάρρος και θεώρησε πως ο κόσμος ήταν με το μέρος του. Ευτυχώς όμως αρκετοί περαστικοί βάλανε λεκτικά την κυρία αυτή στη θέση της αλλά το κακό είχε γίνει μιας και ο Σενεγαλέζος είχε πιάσει ένα μακρύ ξύλινο αγαλματίδιο (σε σχήμα ροπάλου), το βάρεσε στο έδαφος φωνάζοντας, το ύψωσε στον αέρα και κινήθηκε απειλητικά εναντίων μας. Προτιμήσαμε από το να πέσουμε πάνω του, να κάνουμε μερικά βήματα πίσω δίνοντάς του έτσι το χρόνο να μαζέψει όσα ξύλινα αντικείμενα είχαν μείνει στο σεντόνι που είχε απλωμένο κάτω και να τα φορτώσει στο όχημά του που το είχε σταθμεύσει παρανόμως (Ρ-40, στάση Μ.Μ.Μ.) στην αφετηρία των λεωφορείων. Όσο το έκανε αυτό φώναζε, και βλέποντας την κατάσταση να έχει ξεφύγει, καλέσαμε την Άμεση Δράση. Πήραμε φωτογραφία τα στοιχεία του οχήματος και του φωνάζαμε ότι θα έρθει η αστυνομία και δεν πρέπει να φύγει.
Ενώ εγώ βρισκόμουνα μπροστά από το όχημά του στην ευθεία του οδηγού, ο συνάδελφός μου μεταξύ της ανοιχτής του πόρτας και της θέσης του οδηγού (με τον Σενεγαλέζο να κάνει κίνηση να μπει στο όχημα) και ο άλλος συνάδελφός μου από τη μεριά του συνοδηγού (δεν είχαμε κάποιο σχέδιο προφανώς, προέκυψε χωρίς κάποιο λόγο), ενώ όλοι μαζί του λέγαμε πως δεν πρέπει να φύγει γιατί έρχεται η αστυνομία. Εκείνος άλλαζε αποφάσεις πολύ γρήγορα και πότε μας έλεγε ότι θα κάτσει, πότε ότι δεν περιμένει την αστυνομία, ενώ έβριζε και την Ελλάδα λέγοντας πως είναι «κακή χώρα» με «κακή αστυνομία». Το αποτέλεσμα ήταν να μας «υπνωτίσει» κάπως οπότε και παίρνει την τελική απόφαση να βάλει πρώτη και να πατάει γκάζι μαρσάροντας πάνω μας. Το αποτέλεσμα ήταν ο ένας συνάδελφος από τη μεριά του οδηγού να περιστραφεί από την βίαιη εκκίνηση του οχήματος, να πέσει κάτω και να γυρίσει τον αστράγαλό του (διάστρεμμα) και εγώ να βρεθώ στο καπό του οχήματος για να αποφύγω τη σύγκρουση με το όχημα που συνεχίζει να γκαζώνει. Ενστικτωδώς πιάστηκα από τη σχάρα του οχήματος γιατί αν έπεφτα από το όχημα εκείνη τη στιγμή θα έπεφτα πάνω σε σταθμευμένα οχήματα με την ταχύτητα που είχε αναπτύξει το όχημα στο οποίο ήμουν πιασμένος και μπορεί στη συνέχεια οι πίσω ρόδες αυτού να περνούσαν από πάνω μου. Ήλπιζα να σταματήσει στο κόκκινο φανάρι λίγα μέτρα μπροστά μας όπου και ήταν σταματημένο προπορευόμενο όχημα. Το θεώρησα πολύ λογικό μάλιστα αφού δεν γίνεται να διασχίσει λεωφόρο με κόκκινο! Δυστυχώς όμως το έκανε και απορώ πως έβλεπε κιόλας με έναν άνθρωπο ύψους 1.83 και 85 κιλών να κρέμεται στο παρμπρίζ του!!! Ευτυχώς η κίνηση ήταν αραιή και πέρασε χωρίς να πέσει σε κάποιον άτυχο οδηγό. Από τη φόρα με την οποία έκανε τον ελιγμό για να αποφύγει το προπορευόμενο όχημα στον ερυθρό σηματοδότη και με την ταχύτητα με την οποία πήρε τη στροφή για να εισέλθει στην κεντρική οδό, βρέθηκα να κρέμομαι πλέον από τη μεριά του τζαμιού του οδηγού. Η λεωφόρος μπροστά μας ήταν δυστυχώς άδεια και το φανάρι στα 100 μέτρα πράσινο και ο οδηγός συνέχισε να επιταχύνει. Δε μου έδωσε κανένα περιθώριο να πατήσω και να σωθώ με κάποιο φρενάρισμά του. Μόνο επιτάχυνε. Προφανώς και ήθελε να με σκοτώσει ή στην καλύτερη περίπτωση δεν τον ένοιαζε τι θα απογίνω. 100 μέτρα πιο κάτω αποφάσισα πως έπρεπε να ρισκάρω να υποστώ τη μικρότερη ζημιά από μια ΣΙΓΟΥΡΑ μεγαλύτερη που θα πάθαινα αν έμενα γαντζωμένος στο όχημα με αυτό να πιάνει μεγαλύτερη ταχύτητα και δεδομένου ότι η πρόθεση του Σενεγαλέζου ήταν προφανής.
Αφού προσπάθησα να βάλω τα πόδια μου στο έδαφος μήπως μπορέσω τρέχοντας να μετριάσω τη σφοδρότητα της πτώσης, η ταχύτητα και η επαφή με το έδαφος με τίναξαν. Η πτώση θα ήταν σίγουρα άσχημα, μόνο την προσευχή μου μπορούσα να κάνω. Την έκανα, άφησα τη σχάρα, δε θυμάμαι πόσες τούμπες πήρα, παρά μόνο το ότι έσκασα με το κεφάλι στην άσφαλτο. Ενστικτωδώς τινάχτηκα προς την άκρη του δρόμου (τα επερχόμενα οχήματα είχαν μετριάσει στο ελάχιστο την ταχύτητά τους ευτυχώς) και οι συνάδελφοί μου με βάλανε στην άκρη του πεζοδρομίου όπου και τους είπα ότι ζαλίζομαι και ότι γύρισα τον αστράγαλό μου. Όντως ζεστός και σε υπερένταση ακόμα, μόνο μου μέλημα ήταν να καταδιωχθεί ο Σενεγαλέζος και γι' αυτό επικοινώνησα εκ νέου με την Άμεση Δράση και έδωσα την πινακίδα για καταδίωξη. Στο σημείο μαζεύτηκαν αρκετοί οδηγοί της ΕΘΕΛ που είχαν δει όλο το περιστατικό καθώς και οδηγοί ΤΑΞΙ, και δύο οδηγοί έδωσαν τα στοιχεία τους για να κάνουμε μήνυση λέγοντάς μας: «Παιδιά δεν είστε μόνοι σας, είμαστε και εμείς μαζί σας!», γεγονός που μας συγκίνησε, μιας και είμαι σίγουρος πως κανείς μας δεν το συναντάει συχνά. Στα επόμενα 3 λεπτά είχε έρθει περιπολικό της Άμεσης Δράσης και μας ενημέρωσε πως μερικά φανάρια πιο κάτω είχαν εντοπίσει το όχημα του Σενεγαλέζου και τον οδηγούσαν στο αστυνομικό τμήμα. Εκεί συντάξαμε και τη μήνυση εναντίον του. Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω τις καλές σχέσεις μεταξύ της υπηρεσίας μας και του οικείου αστυνομικού τμήματος.
Μετά τη σύνταξη της μήνυσης, ένιωθα ζαλάδα και τάση για εμετό και αποφάσισα να πάω σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο για εξετάσεις. Ευτυχώς την πτώση μου είχαν μετριάσει το υπηρεσιακό δερμάτινο παλτό, τα μπλοκ που είχα σε αριστερή και δεξιά τσέπη του παντελονιού καθώς και το καπέλο μου, όσο χαζό και αν ακούγεται μιας και βρήκα μετά σημάδια καψίματος σε αυτό από την τριβή που είχε με την άσφαλτο. Στο νοσοκομείο μου είπαν πως εκτός από διάστρεμμα στον αστράγαλο, κάκωση στο κεφάλι είχα και άγιο γιατί δεν έφερα κάποιο βαρύτερο έως πολύ βαρύτερο τραύμα που ήταν και το σύνηθες σε περιπτώσεις παράσυρσης πεζού από όχημα και θέλησαν να με κρατήσουν για 48ωρη παρακολούθηση. Υπέγραψα και αποχώρησα με δική μου ευθύνη, με αναρρωτική άδεια 10 ημερών και με οδηγίες που δόθηκαν σε κοντινό μου πρόσωπο για προληπτική αντιμετώπιση διάσεισης (να κοιμηθώ αργά το βράδυ, να φάω ελαφριά, να μην κοιμάμαι πάνω από μιάμιση ώρα συνεχόμενα κλπ).
Έγινε η μεταγωγή του Σενεγαλέζου στο αυτόφωρο και η Εισαγγελέας αφού είδε την αναρρωτική μου άδεια, όρισε δικάσιμο την αμέσως επόμενη απ' όταν τελείωνε και παρέπεμψε την υπόθεση στο Β' Τριμελές Αυτόφωρο, χαρακτηρίζοντας τα αδικήματα σε: Αντίσταση, απείθεια και επικίνδυνη σωματική βλάβη. Η δίκη έγινε την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν και έμεινα έκπληκτος από όλα όσα διαδραματίστηκαν μπροστά μου. Είδα πόσο λάθος έχουμε ως Δημοτικοί Αστυνομικοί να μη φέρνουμε ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις απείθειας, εξύβρισης, απειλής και αντίστασης ενώπιον της Δικαιοσύνης. Και σε αυτό συνάδελφοι φταίμε όλοι θεωρώ μιας και σίγουρα ελάχιστοι από εμάς συντάσσουμε αναφορά όπως ορίζει ο ν.3731/08 και τη στέλνουμε στην υπηρεσία μας ώστε αυτή να διαβιβαστεί στον Εισαγγελέα και να υπάρξουν οι προβλεπόμενες κυρώσεις στους παραβάτες. Προσωπική άποψη αυτή, το τονίζω.
Το τονίζω αυτό διότι η κυρία Πρόεδρος είχε την αίσθηση πως δεν υπάρχει η παραμικρή εμπλοκή της Δημοτικής Αστυνομίας με το παρεμπόριο. Ωστόσο θεώρησα πως έχουμε σύμμαχο τη Δικαιοσύνη κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μας, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι δεν έχουμε κάνει το παραμικρό λάθος. Δεν πρέπει συνάδελφοι να δίνουμε λαβές για πάτημα, πρέπει να κάνουμε τα πάντα by the book ακόμα και αν δεν είναι εφικτό αυτό. Για παράδειγμα, η κα Πρόεδρος του Τριμελούς στάθηκε πάρα πολύ στο γεγονός ότι κάναμε σύσταση πρώτα και μετά εφαρμόσαμε το νόμο. Φάνηκε έτσι η θρασύτητα που είχε απέναντι στο νόμο ο Σενεγαλέζος που έμελε να αποδειχτεί και εξαιρετικά επικίνδυνη για τους υπαλλήλους που επιβάλλουν το νόμο. Επίσης μου έκανε εντύπωση η δικηγόρος που παρουσιάστηκε προς υπεράσπιση του Σενεγαλέζου. Ήταν εξαιρετικά νέα και μάλιστα του πλήρωσε και την έφεση (παράβολο: 205€). Μου φάνηκε τουλάχιστον ύποπτο το από πού βρέθηκε, το ότι πλήρωσε χρήματα από το ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ και το μένος με το οποίο μου έκανε δύο ερωτήσεις χωρίς νόημα για τις οποίες φρόντισε η πρόεδρος να τη βάλει στη θέση της και μάλιστα δεν μου επέτρεψε να απαντήσω και τη δεύτερη. Φάνηκε εμπάθεια προς το πρόσωπό μου και στην εκτίμησή μου αυτή προσθέστε το γεγονός ότι, καθ' όλη τη διάρκεια της κατάθεσής μου στο προεδρείο έκανε γκριμάτσες και ήχους που έδειχνε ότι δυσανασχετούσε. Κακό δικό της αφού έδωσε πολύ άσχημη εικόνα στο Προεδρείο. ΣΙΓΟΥΡΑ πάντως δεν ήταν ορισμένη από το Κράτος και θα σταματήσω εδώ τα συμπεράσματά μου. Η Εισαγγελέας εισηγήθηκε την ποινή 12 + 5 + 4 μηνών (οι 12 είναι για την αντίσταση σίγουρα), σύνολο 21 μήνες και το Προεδρείο έκανε δεκτό το αίτημα για αναστολή λόγω μη ύπαρξης προηγούμενης καταδίκης του Σενεγαλέζου. Έτσι με ένα απλό παράβολο των 205€, ο άνθρωπος αυτός πήγε σπίτι του και θα τα ξαναπούμε στο Εφετείο.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου