Βγάζω με δυσκολία τα προς το ζην, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Βοήθεια από πουθενά… Αντίθετα, οι συνθήκες γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Την ίδια ώρα, η Πολιτεία μας διώκει, εξαπολύοντας εναντίον μας έναν ακήρυκτο πόλεμο.
Κάποια ανθρωποειδή των ΜΑΤ, προφανώς κατόπιν άνωθεν εντολών, χτυπούν και τραυματίζουν πολλές φορές πολύ σοβαρά συναδέλφους που βγάζουν απλά το ψωμί τους καλύπτοντας τα γεγονότα των ημερών. Τα παραδείγματα πολλά. Μάλιστα, σε μια από.. τις περιπτώσεις, ο σοβαρός τραυματισμός, συνοδεύτηκε από αναπηρία.
Η Πολιτεία, διατάσσει εικονικές ΕΔΕ, ενώ στην τελευταία περίπτωση, παρενέβη και η Δικαιοσύνη.
Για να βρει τι… Γιατί δεν κοιτούν ποιους βάζουν στα ΜΑΤ, τι εντολές έχουν; Και γιατί οι αστυνομικοί, κάθε φορά που βλέπουν μπροστά τους δημοσιογράφους, παθαίνουν αμόκ; Προσωπικά, δεν θυμάμαι να μαθεύτηκε τι συνέβη με όσους τραυμάτισαν τον Μανώλη, χτύπησαν την Τατιάνα, το Δημήτρη, τον Μάριο και τον Γιώργο. Κυκλοφορούν έξω και στη χειρότερη γι’ αυτούς τους ψυχοπαθείς περίπτωση, παριστάνουν τους βλαχοκαουμπόιδες κάπου στην ελληνική περιφέρεια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τον δημόσιο έλεγχο.
Είναι αδύνατον να παραμείνω απαθής μπροστά στην αστυνομική βία. Γνωρίζω αρκετούς συναδέλφους οι οποίοι έπεσαν θύματα αστυνομικών επιθέσεων, βίας και «στησίματος». Τελικά, σε αυτή την χώρα, πολλοί οι οποίοι είναι θεωρητικά υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος, δυσκολεύονται να αλλάξουν… Και συνεχίζουν να αυθαιρετούν, βγάζοντας τα απωθημένα τους πάνω στον κόσμο, παίζοντας συνάμα το ρόλο του πραιτοριανού του συστήματος.
Τους είδαμε όλοι αυτούς τους τύπους, να ξεσπούν μετά μανίας πάνω σε ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά, την 28η Ιουνίου του 2011, τραυματίζοντας εκατοντάδες, σε μια ημέρα ντροπής για την ελληνική Πολιτεία και τα όργανά της.
Δεν θα μιλήσω για το σύνολο της ΕΛΑΣ. Υπάρχουν πολλοί ενσυνείδητοι στις τάξεις της, πρόσωπα με διάθεση προσφοράς στον πολίτη, που θέλουν να προσφέρουν μια χείρα βοηθείας σε όλους.
Όμως, οι «επιδόσεις» των ΜΑΤ που ταυτίζονται με εκείνες των κατασταλτικών μηχανισμών υπανάπτυκτων κρατών υπό ολοκληρωτικά καθεστώτα, διασύρουν ΟΛΗ της ΕΛΑΣ στα μάτια των πολιτών, εμφανίζοντάς την ως βραχίονα του συστήματος. Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν ότι αυτό είναι πρόβλημα της ΕΛΑΣ. Όπως και να έχει, μιας και συνεχώς τραυματίζονται πολίτες, καλό θα ήταν ΟΛΟΙ να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Όσοι αστυνομικοί παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και δεν διαμαρτύρονται για τον ρόλο που κάποιοι τους επιφυλάσσουν, αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Αυτά από εμάς, όσον αφορά στις βιαιότητες των βλαχοκαουμπόιδων που βρέθηκαν, αντιληπτό πως, στους κόλπους της ΕΛΑΣ. Θα παρακολουθούμε πάντως τα τεκταινόμενα.
Στον συνάδελφο Μάριο Λώλο, που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας κάποιων ανθρωποειδών των ΜΑΤ και φέρει «εμπιεστικό κάταγμα κρανίου και τραυματική υπαραχνοειδή αιμορραγία», του ευχόμαστε ολόψυχα περαστικά.
Νίκος Χιδίρογλου
Κάποια ανθρωποειδή των ΜΑΤ, προφανώς κατόπιν άνωθεν εντολών, χτυπούν και τραυματίζουν πολλές φορές πολύ σοβαρά συναδέλφους που βγάζουν απλά το ψωμί τους καλύπτοντας τα γεγονότα των ημερών. Τα παραδείγματα πολλά. Μάλιστα, σε μια από.. τις περιπτώσεις, ο σοβαρός τραυματισμός, συνοδεύτηκε από αναπηρία.
Η Πολιτεία, διατάσσει εικονικές ΕΔΕ, ενώ στην τελευταία περίπτωση, παρενέβη και η Δικαιοσύνη.
Για να βρει τι… Γιατί δεν κοιτούν ποιους βάζουν στα ΜΑΤ, τι εντολές έχουν; Και γιατί οι αστυνομικοί, κάθε φορά που βλέπουν μπροστά τους δημοσιογράφους, παθαίνουν αμόκ; Προσωπικά, δεν θυμάμαι να μαθεύτηκε τι συνέβη με όσους τραυμάτισαν τον Μανώλη, χτύπησαν την Τατιάνα, το Δημήτρη, τον Μάριο και τον Γιώργο. Κυκλοφορούν έξω και στη χειρότερη γι’ αυτούς τους ψυχοπαθείς περίπτωση, παριστάνουν τους βλαχοκαουμπόιδες κάπου στην ελληνική περιφέρεια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τον δημόσιο έλεγχο.
Είναι αδύνατον να παραμείνω απαθής μπροστά στην αστυνομική βία. Γνωρίζω αρκετούς συναδέλφους οι οποίοι έπεσαν θύματα αστυνομικών επιθέσεων, βίας και «στησίματος». Τελικά, σε αυτή την χώρα, πολλοί οι οποίοι είναι θεωρητικά υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος, δυσκολεύονται να αλλάξουν… Και συνεχίζουν να αυθαιρετούν, βγάζοντας τα απωθημένα τους πάνω στον κόσμο, παίζοντας συνάμα το ρόλο του πραιτοριανού του συστήματος.
Τους είδαμε όλοι αυτούς τους τύπους, να ξεσπούν μετά μανίας πάνω σε ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά, την 28η Ιουνίου του 2011, τραυματίζοντας εκατοντάδες, σε μια ημέρα ντροπής για την ελληνική Πολιτεία και τα όργανά της.
Δεν θα μιλήσω για το σύνολο της ΕΛΑΣ. Υπάρχουν πολλοί ενσυνείδητοι στις τάξεις της, πρόσωπα με διάθεση προσφοράς στον πολίτη, που θέλουν να προσφέρουν μια χείρα βοηθείας σε όλους.
Όμως, οι «επιδόσεις» των ΜΑΤ που ταυτίζονται με εκείνες των κατασταλτικών μηχανισμών υπανάπτυκτων κρατών υπό ολοκληρωτικά καθεστώτα, διασύρουν ΟΛΗ της ΕΛΑΣ στα μάτια των πολιτών, εμφανίζοντάς την ως βραχίονα του συστήματος. Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν ότι αυτό είναι πρόβλημα της ΕΛΑΣ. Όπως και να έχει, μιας και συνεχώς τραυματίζονται πολίτες, καλό θα ήταν ΟΛΟΙ να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Όσοι αστυνομικοί παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και δεν διαμαρτύρονται για τον ρόλο που κάποιοι τους επιφυλάσσουν, αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Αυτά από εμάς, όσον αφορά στις βιαιότητες των βλαχοκαουμπόιδων που βρέθηκαν, αντιληπτό πως, στους κόλπους της ΕΛΑΣ. Θα παρακολουθούμε πάντως τα τεκταινόμενα.
Στον συνάδελφο Μάριο Λώλο, που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας κάποιων ανθρωποειδών των ΜΑΤ και φέρει «εμπιεστικό κάταγμα κρανίου και τραυματική υπαραχνοειδή αιμορραγία», του ευχόμαστε ολόψυχα περαστικά.
Νίκος Χιδίρογλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου