Η εξουσία αναδεικνύει τον καλόν και τον κακόν άνθρωπο. Δια της ασκήσεώς της, ο καλός εμφανίζεται καλύτερος και ο κακός χειρότερος, αδίστακτος και σκληρός. Απεχθάνεται τη μετριοπάθεια και την επιείκεια. Τέρπεται από την αυστηρότητα και τους λυγμούς των θυμάτων της. Και πιστεύει ότι ουδέποτε θα αποχωριστεί την εξουσία που έχει. Γι΄ αυτό και όταν την απωλέσει, είναι απαρηγόρητος. Είναι εύλογο, ο δανειστής να θέλει να εξασφαλίσει... την επιστροφή των χρημάτων του. Αλλά όχι και με μεθόδους Σάιλοκ. Οι Κύπριοι, παρήκουσαν τις συμβουλές των Γερμανών ηγεμόνων, να παύσουν οι τράπεζές τους να είναι πλυντήρια «μαύρου χρήματος». Αυτό είναι λόγος για να «κουρευθούν» όλες οι καταθέσεις σε ποσοστό 30-40%; Είναι λογικό, να τιμωρείται ένας λαός, διότι οι πολιτικοί του αποδείχθηκαν επιπόλαιοι ή ανυπάκουοι στα κελεύσματα των ισχυρών;
Ποίος δεν θυμάται με πόση αυτοϊκανοποίηση και παγερό σαρδόνιο χαμόγελο ανεκοίνωνε τις περικοπές μισθών και συντάξεων ο εκ Κοζάνης «κολεγιόπαις» κ. Παπακωνσταντίνου; Και ποίος θα ξεχάσει ποτέ την ίδια αυτοϊκανοποίηση του κ. Στουρνάρα και του νεαρού κ. Σταϊκούρα, για τις τραγικές περικοπές συντάξεων και μισθών των δικαστών;
Το περιβάλλον τους, λέγεται, τους συγχαίρει γι΄ αυτό το κατόρθωμά τους. Αν είναι έτσι, τί να πρωτοθαυμάσει κανείς; τους αγροίκους και ανοήμονες, που αποτελούν το περιβάλλον τους και μπορούν να τους συγχαίρουν γι΄ αυτή την αδικία ή την ανικανότητα των ιδίων να αντιληφθούν τη συμβολή της δικαιοσύνης στη λειτουργία της κρατικής μηχανής και την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, ως και τη σοβαρότητα του έργου των Δικαστών;
Χωρίς ορθή και ταχεία απονομή του δικαίου, ουδείς επιχειρηματίας εγχώριος ή αλλοδαπός τολμά να ιδρύσει νέα επιχείρηση. Αλλά πώς θα δουλεύουν οι δικαστές υπερωριακώς και νυχθημερόν, αν αυτό απαιτούν οι περιστάσεις, υπό τις σημερινές συνθήκες μισθοδοσίας τους και συνταξιοδοτήσεώς τους, που τους περιήγαγαν σε εξαθλίωση;
Ούτε η Τρόικα ούτε το Δ.Ν.Τ. ζήτησαν να μειωθούν, στα σημερινά επίπεδα, οι αποδοχές και συντάξεις των Δικαστών. Ζήτησαν μόνον από τις μετά το 2009 κυβερνήσεις να περιορίσουν τις δημόσιες δαπάνες, αλλά οι κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου και Σαμαρά προτίμησαν να περιορίσουν ανηλεώς τις απολαβές των δικαστών και του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι αυτές των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ, που είναι θύλακες των κομματικών οργάνων, ούτε βεβαίως των ιδίων, οι οποίες είναι τριπλάσιες αυτών των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων και των με αυτούς εξομοιωμένων, μη υπερβαινόντων τους 100 συνολικώς.
Οι πολιτικές κυβερνήσεις της άνω τετραετίας (2009-2013) των Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά, όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος της διακυβερνήσεως της χώρας από αυτές, έγιναν κυρίως για να ικανοποιηθεί η έντονη φιλοδοξία τους προς πρωθυπουργοποίησή τους. Αυτή την φιλοδοξία δυστυχώς, προσπαθεί να ικανοποιήσει και ο κ. Τσίπρας δια παντός τρόπου, επιδιώκων την πρόωρη προσφυγή της χώρας στις εκλογές, έστω και εάν τούτο αποβεί ολέθριο για τον Ελληνικό Λαό.
Η Κυβέρνηση παρέβη τις δεσμεύσεις της έναντι της Τρόικας, στα θέματα της απολύσεως ορισμένων υπαλλήλων του δημοσίου, της φορολογίας των ακινήτων και της ανακεφαλαιοποιήσεως των τραπεζών. Η δικαιολογία του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ότι δεν συνέρχονται τα διοικητικά συμβούλια, για να κρίνουν τους «επιόρκους» υπαλλήλους, είναι αστεία. Από ποίους διορίζονται και από ποίους ελέγχονται τα συμβούλια αυτά; Είναι δυνατό να μισθοδοτείται, έστω και περιορισμένως, ο δημοτικός εκείνος υπάλληλος, που εφόνευσε το δήμαρχό του; Δεν έχει κινηθεί η ποινική δίωξη εναντίον του ή καθυστερεί η καταδίκη του;
Γενικώς, όσες πράξεις των επιόρκων συνιστούν παράλληλα και έγκλημα, θα έπρεπε τα αποδεικτικά έγγραφα του οικείου εγκλήματος να αποστέλονται στην Εισαγγελία, οπότε επισπευδομένης της ποινικής δίκης, θα ηδύνατο να επισπευσθεί και η διαδικασία της απολύσεως.
Είναι περίεργη η επιρροή των επιόρκων υπαλλήλων, επί της εξελίξεως της πειθαρχικής διώξεώς των, συνεπεία της οποίας απολύονται έντιμοι και άψογοι υπάλληλοι οικογενειάρχες, για να παραμένουν ακόμη οι φαύλοι, οι δωρεολήπτες και οι εκβιαστές, που μαστίζουν πολλούς επαγγελματίες και άλλους συναλλασσομένους με το δημόσιο.
Οι οικονομικοί εισαγγελείς κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης συνέβαλαν στην ανακάλυψη της «λίστας Λαγκάρντ» και τον παράνομο υπερδανεισμό των κομμάτων. Απόδειξη ότι οι δύο αυτές υποθέσεις είναι υπό την πολιτική ομβρέλα των ισχυρών, αποτελεί το γεγονός ότι η μεν πρώτη (της «λίστας Λαγκάρντ») συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο ατερμόνων συνεδριάσεων της προανακριτικής επιτροπής και τηλεοπτικών εκπομπών, ο δε δεύτερος (παράνομος υπερδανεισμός των κομμάτων) ουδεμία συνέχεια έχει. Ωστόσο δια των σχετικών ενεργειών τους οι άνω Εισαγγελείς προεκάλεσαν, φαίνεται, ορισμένους εκ των κυβερνώντων, οι οποίοι και μεθοδεύουν την απομάκρυνσή τους, όπως φημολογείται. Αν αυτό επιτευχθεί τελικώς, θα αποτελέσει μέγα σκάνδαλο επιβεβαιωτικό της μομφής κατά των πολιτικών, ότι προσπαθούν να μη θιγούν τα κακώς κείμενα.
Όλοι οφείλουμε να προστατεύσουμε τους δικαστικούς λειτουργούς που πράττουν το καθήκον τους, και γίνονται αντικείμενο οργής και διώξεως των θιγομένων. Αλλά δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο, οι τελευταίοι να υποθάλπουν την υπηρεσιακή δίωξη εκείνων, που τους έβλαψε. Αυτή η νοοτροπία είναι μεταξύ των ιδιοτήτων, που μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά. Όπως μεταβιβάζεται και η αδιαφορία για υποθέσεις κοινού ενδιαφέροντος.
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η αδιαφορία πολλών Ελλήνων για την τύχη των 200.000.000 ευρώ, που συνεκέντρωσε ο έρανος υπέρ των πυροπλήκτων, καθ΄ ον χρόνον η επιχείρηση του Βαρδή Βαρδινογιάννη, με πολύ ολιγότερα χρήματα, κατασκεύασε φιλανθρωπικώς ένα ολόκληρο χωριό για τους αστέγους και πυροπαθείς.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου