Αυτά διδάσκει η κοινή πείρα, προ αμνημονεύτων ετών. Ο άνθρωπος... όταν δανείζεται, υποδουλώνεται, είπε ο Σόλων. Το χρέος ανανεούμενο γίνεται θάλασσα χωρίς βυθό. Κατά τον Πλούταρχο, η τρυφηλή, η μαλθακότητα και η πολυτέλεια έχουν κάνει τους ανθρώπους να μην χρησιμοποιούν αυτά που έχουν, μολονότι έχουν αρκετά, και να δανείζονται έναντι υψηλών τόκων για να αποκτήσουν και άλλα, ενώ τίποτα δεν τους αναγκάζει (Πλουτάρχου, «Οι συμφορές του δανεισμού», σελ. 9, εκδ. Νεφέλη).
Απόδειξη τούτου είναι ότι κανείς δεν δανείζει εκείνους που δεν έχουν οικονομικούς πόρους. Δανείζουν αυτούς που έχουν και παρέχουν εγγυήσεις ότι είναι άξιοι δανεισμού, ως έχοντες περιουσία, ενώ ακριβώς γι΄ αυτό δεν θα έπρεπε να δανείζονται. Αυτά οι λογικοί κυβερνήτες οφείλουν να τα γνωρίζουν. Δεν απαιτούνται γνώσεις μεγάλων οικονομικών σχολών, για να μάθουν ότι δεν έχουν το δικαίωμα να υποχρεώνουν τον Λαό τους, σε πολυετείς καταβολές τόκων και κεφαλαίων και να τον σκλαβώνουν στους δανειστές του.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίον επιμένουν να θεοποιούν όσοι απέκτησαν από αυτόν θέσεις εξουσίας και έγιναν πλούσιοι, δεκαπλασίασε το δημόσιο χρέος (από 2 δις ευρώ στα 23 δις ευρώ), τα πρώτα χρόνια της διακυβερνήσεώς του. Οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν αναγκάσθηκαν να συνεχίσουν τα δάνεια για να πληρώσουν τους τόκους των δανείων του Ανδρέα και αύξησαν το δημόσιο χρέος, η κάθε μία, περίπου από 2 έως 3 φορές πάνω.
Το ρεκόρ κατέχει ο Γιώργος Παπανδρέου, που ανέλαβε την εξουσία εξαπατώντας το Λαό, πως υπάρχουν χρήματα, και αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 300% (από το 110% του ΑΕΠ σε 347 δισεκατομμύρια), παραδώσας τον ελληνικό λαό στη χειρότερη υποδούλωση. Το ότι διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, αμειβόμενος γι΄ αυτό και απολαμβάνει τις θάλασσες του Αιγαίου στη Σέριφο και άλλα νησιά, αποδεικνύει το ρόλο που διαδραμάτισε και συγχρόνως το βαθμό συναισθήσεως της ευθύνης του.
Σήμερα, πολλοί από αυτούς που ωφελήθηκαν πολλαπλώς από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον υιό του, μετέχουν στην κυβέρνηση ή τοποθετήθηκαν σε πλουσιοπαρόχως αμειβόμενες θέσεις και, παρά ταύτα, καταφέρονται κατά του σημερινού πρωθυπουργού, που αναγκάσθηκε να συγκυβερνά με ένα κόμμα που εκπροσωπεί το 3% περίπου του ελληνικού λαού και έχει απαιτήσεις να επηρεάζει βασικές κυβερνητικές αποφάσεις.
Οι κυβερνώντες ελάχιστα συναισθανόμενοι την ευθύνη τους για τις πρωτοφανείς περικοπές μισθών και συντάξεων, απασχολούν ειδικούς συμβούλους προς εξυπηρέτηση των κομματικών στελεχών τους, συνεχίζοντες την πρακτική των προκατόχων τους. Επιμένουν όμως στην επιβολή αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, σε τιμές άγνωστες στην πράξη, που υπερβαίνουν το 70-200% της πραγματικής αξίας τους.
Ακίνητα κενά άνω της πενταετίας επιβαρύνονται με «χαράτσι» και φόρους ακίνητης περιουσίας, για φανταστικές αξίες, ωσάν να επιδιώκεται τελικώς ο εγκλεισμός στις φυλακές εκατοντάδων χιλιάδων ιδιοκτητών, αδυνατούντων να πληρώσουν τους αναλογούντες φόρους.
Οι περισσότερες των κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίες, είχαν στρατιές παχυλώς αμειβομένων οικονομικών και άλλων ειδικών συμβούλων. Ποτέ δεν πληροφορήθηκε ο Λαός επισήμως τον συνολικό αριθμό τούτων, ούτε την ιδιότητα των προσληφθέντων, ούτε τις αποδοχές αυτών. Κάθε κόμμα της αντιπολιτεύσεως κατηγορεί το κυβερνών για πρόσληψη υπερβολικού αριθμού συμβούλων. Αλλ΄ όταν ανέρχεται στην εξουσία πράττει το αυτό, χωρίς να αποκαλύπτεται η δράση του από την αντιπολίτευση.
Ωσάν να υπάρχει αμοιβαία συμφωνία των κομμάτων, να εξυπηρετούν τους κομματικούς και άλλους φίλους τους, αμειβομένους βεβαίως, δια των χρημάτων των δανείων, που επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό. Αυτά άραγε έμαθαν στα Αμερικανικά και Αγγλικά Πανεπιστήμια, αυτοί που διαχειρίσθηκαν τα οικονομικά της χώρας, όλα αυτά τα χρόνια; «Φάγωμεν, πίωμεν, δαπανώντας τα δανεικά, αύριο γαρ αποθνήσκωμεν»; Αν οι νεολαίες της Ελλάδος θα παραμένουν άνεργες για πολλές δεκαετίες, ουδείς σκέπτεται.
Και σήμερα ακόμη θα αποτελούσε πράξη σεβασμού προς το λαό, να πληροφορηθούμε τον αριθμό των ειδικών συμβούλων, που απασχολήθηκε σε κάθε Υπουργό και σε κάθε δημόσια αρχή, χρηματοδοτούμενη από το κράτος, τη δεκαετία που πέρασε.
Αποφασίσθηκε η παραπομπή του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου για αλλοίωση της «λίστας Λαγκάρντ». Άγνωστο αν θα φθάσει τελικώς στο ακροατήριο και ποία θα είναι η απόφαση του αρμοδίου Δικαστηρίου. Ο σκεπτόμενος λαός όμως αναλογίζεται, γιατί δεν καλούνται όλοι οι εγγεγραμμένοι στη λίστα αυτή να αναφέρουν πόθεν απέκτησαν τα ποσά των καταθέσεων, των οποίων εμφανίζονται δικαιούχοι και εάν γι΄ αυτά έχουν φορολογηθεί;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου