58 χρόνια από τα Σεπτεμβριανά: Ποια "φιλία";

Πατήστε για μεγέθυνση 

Ήταν 6 Σεπτεμβρίου του 1955... Στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη, ξεσπούν (υποκινούμενες) ταραχές κατά του ελληνικού στοιχείου. Γυναίκες βιάζονται, πολλοί κακοποιούνται, πυρπολούνται εκκλησίες, οικίες και επιχειρήσεις, αλλά και πολιτιστικά ιδρύματα.

Και φυσικά, ακολούθησε πλιάτσικο... Αφορμή, το Κυπριακό. Οι αναφορές του ελληνικού Τύπου, αποδίδουν με ακρίβεια τις αγριότητες των Τούρκων: «Επυρπολήθη το Πατριαρχείο;/Χθες οι Έλληνες ξανάζησαν τον φοβερόν εφιάλτην της τουρκικής αγριότητος/ Αλήται του λιμένος φέροντες σιδηρούς λοστούς πρωτοστατούν εις τας λεηλασίας και τας... πυρπολήσεις/ Γύναια διήγειραν με υστερικάς κραυγάς τα κτηνώδη ένστικτα του πλήθους και το προέτρεπον εις καταστροφάς/ Καπηλικαί ύβρεις εναντίον του Παπάγου και του Πατριάρχου/ Τα Πατριαρχεία εφρουρούντο από αστυνομίαν και ιππικόν/ Η υπόθεσις του τουρκικού προξενείου Θεσσαλονίκης εσκηνοθετήθη από τους ίδιους τους Τούρκους;», διάβασαν τότε οι αναγνώστες της εφημερίδας «Απογευματινή» (Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 1955).
«Συγκλονιστικά γεγονότα εις βάρος της Ελλάδος/ διαδραματίζονται από χθες στην Τουρκίαν/ Μαινόμενος όχλος επυρπόλησεν ορθόδοξον εκκλησίαν, ελεηλάτησε πολλά ελληνικά καταστήματα εις την Κωνσταντινούπολιν και έθεσεν πυρ εις το προξενείον μας/ Εν τω μεταξύ το αγγλικόν ναυαρχείον ανεκοίνωσε ότι αεροπλανοφόρον και 4 βρεταννικά πολεμικά σκάφη πλέουν ήδη προς την Κύπρον δια να ενισχύσουν τας εκεί αγγλικάς φρουράς/ Κατέστη πλέον εμφανής η σκευωρία Λονδίνου – Άγκυρας εις την τριμερήν διάσκεψιν», έγραψε η εφημερίδα «Ακρόπολις» (Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 1955).

Η εφημερίδα «Το Βήμα», κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος, στο φύλλο της, της ίδιας ημέρας: «Υπό την έξαλλον προτροπήν του κ. Ζορλού και του τουρκικού Τύπου/ Τούρκοι πυρπολούν τας ελληνικάς εκκλησίας εις Κωνσταντινούπολιν/ Άλλα μαινόμενα στίφη επυρπόλησαν το ελληνικόν προξενείον Σμύρνης και το ελληνικόν περίπτερον/ Πολλά καταστήματα παρεβιάσθησαν και διηρπάγησαν/ Τεράστιαι φλόγαι υψούνται από τους σπουδαιότερους ναούς της χριστιανοσύνης όπου ελεηλάτησαν οι βέβηλοι – Μαινόμενος όχλος διαρπάζει και καταστρέφει τας ελληνικάς περιουσίας ανενόχλητος». Επίσης, η εφημερίδα «Τα Νέα», έγραψε: «Τα απαίσια αποτελέσματα της Αγγλοτουρκικής ανθελληνικής εκστρατείας/ Νύκτα τρόμου έζησαν οι ομογενείς χθες εις την Τουρκίαν/ Εκκλησίαι και καταστήματα παρεδόθησαν εις τας φλόγας/ Οι Άγγλοι μεταφέρουν τον δαυλόν πυρκαϊάς εις την Κύπρον».
Μια ημέρα αργότερα, οι αναγνώστες της εφημερίδας «Ακρόπολις», διάβασαν: «Ενώ οι καπνοί αναθρώσκουν από τας καιόμενας εκκλησίας της Πόλης/ Η επίθεσις των Τούρκων επεξετάσθη και εις Άγκυραν... /Αποκαλύπτεται ότι οι βανδαλισμοί είχον προσχεδιαστεί εν συνεργασία με τας αρχάς... Επίσημον ανακοινωθέν της κυβερνήσεως Άγκυρας αποδίδει εις... κομμουνιστάς τα γεγονότα!...



Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η εκκλησία των Θεραπειών, το Ζάππειον Παρθεναγωγείον και οι εγκαταστάσεις της/ εφημερίδος «Ταχυδρόμος» κατεστράφησαν- Στρατιωτικός νόμος εκηρύχθη εις τας πόλεις των ταραχών – Ατμόσφαιρα τρόμου επικρατεί παντού». Την ίδια ημέρα, στο «Έθνος», διάβασαν ότι «Οι Τουρκικοί κανιβαλισμοί προκαλούν παγκόσμιον αγανάκτησιν/ Δημιουργείται ρήγμα εις την τριμερήν βαλκανικήν συμμαχίαν/ Ο κ. Ζορλού φρονεί ότι πτάιει η Ελλάς δια τα τραγικά γεγονότα!... Οι Άγγλοι εκδηλώνουν την αλληλεγγύην των προς τους Τούρκους».

Αυτά τα παραπάνω, καλά θα ήταν να τα διαβάσουν και οι θιασώτες της «ελληνοτουρκικής φιλίας». Για να θυμηθούν τι έχει τραβήξει ο Ελληνισμός από τους βαρβάρους, μετά την αποφράδα ημέρα του Μαντζικέρτ. Διαβάστε: «Ο,τιδήποτε και αν συμβαίνη, οιαδήποτε και αν υπήρξαν τα κίνητρα της αχαρακτηρίστου επιδρομής εναντίον παντός του ελληνικού, εν είναι πλέον βέβαιον και ανεπανόρθωτον:

Η ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΘΑΝΕΙ. Ό,τι και αν ήθελε επιχειρηθεί εκ των υστέρων, οσαιδήποτε εξηγήσεις και αν δοθούν, ο,τιδήποτε προβληθεί προς δικαιολογίαν της τρομακτικής εις έκτασιν εμπαθείας που απεκαλύφθη και μας κατέπληξεν – ημάς τους ειλικρινώς προσηλωμένους εις την ανάγκην της συνεργασίας αυτής – δεν θα ήτο ικανόν να αναστηλώση αυτό που εκρημνίσθη μετά τόσου πατάγου. Η συμμαχία των πυροβόλων και των τανκς ίσως μείνει. Αλλ’ η συμμαχία των ψυχών, η φιλία, έχει διαλυθεί» (από το κύριο άρθρο της εφημερίδας «Καθημερινή», Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 1955).

Στην εφημερίδα «Το Βήμα», την ίδια ημέρα γράφτηκε πως «πρέπει να πείσωμεν τους Τούρκους ότι ΕΙΜΕΘΑ ΙΣΧΥΡΟΙ. Και να τους πείσωμεν όχι με σπασμωδικάς, προκλητικάς, βεβιασμένας και ασκόπους εκδηλώσεις, αλλά με την άσκησιν μιας σταθεράς και υπερηφάνου πολιτικής απέναντί των, η οποία να τους κάμει να αισθανθούν την παρουσίαν μας και να αλλάξουν τακτικήν απέναντί μας» (τα παραπάνω από το βιβλίο «Σεπτεμβριανά 1955: Η ‘νύχτα των κρυστάλλων’ του Ελληνισμού της Πόλης», εκδόσεις Τσουκάτου, Αθήνα 1998).

Φυσικά, όλα τα παραπάνω ξεχάστηκαν... Και από τότε, τι δεν είδαμε... Τις απελάσεις του 1964, τα γεγονότα της Κύπρου την ίδια περίοδο, την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974, με την κατοχή μεγάλου μέρους της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας που συνεχίζεται μέχρι σήμερα από τους Τούρκους, τα γεγονότα του 1987, τα Ίμια και τις συνεχείς αψιμαχίες πάνω από το Αιγαίο με τη θυσία πολλών Ελλήνων αξιωματικών στο βωμό της προστασίας της εθνικής μας ακεραιότητας, τις δολοφονίες συμπατριωτών μας από τη ΜΙΤ μέσα στην εθνική μας επικράτεια (βλ. Γεωργιάδης & Λούρμπας), τις δολοφονίες στην Κύπρο των Ισαάκ και Σολωμού, τους εμπρησμούς δασών μας από Τούρκους πράκτορες, τις συνεχείς αποκαλύψεις τουρκικών κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων στο έδαφός μας (όπως πχ η τελευταία περίπτωση του 72χρονου Γερμανού υπηκόου στη Χίο), αλλά και την κλιμάκωση της υπονομευτικής δραστηριότητας του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που δημιουργεί συνεχώς σοβαρά προβλήματα στη Δυτική Θράκη.

Και αντί να δούμε την υιοθέτηση μιας σθεναρής, υπερήφανης και αποτρεπτικής πολιτικής έναντι των υπαρκτών τουρκικών απειλών, αυτό που είδαμε ήταν αλήστου μνήμης και φτηνής αισθητικής ζεϊμπέκικα του Γιωργάκη, αλλά και το «ευχαριστώ» του Σημίτη στους Αμερικάνους, από το βήμα της Βουλής, μετά τα Ίμια.

Αλλά, και για να μην ρίχνουμε μόνο την ευθύνη στους πολιτικούς, είδαμε και το ΠΑΣΟΚ του εθνομηδενιστικού εκσυγχρονισμού και της πολιτικής αγυρτείας να κερδίζει εκλογές με άνεση τον Σεπτέμβριο του 1996, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, με την Άγκυρα να πανηγυρίζει τότε για το αποτέλεσμα και τον τουρκικό Τύπο να γράφει πως ηττήθηκε ο «κήρυκας του πολέμου», όπως αποκλήθηκε τότε από τους Τούρκους, ο αείμνηστος Μιλτιάδης Έβερτ.

Η ιστορία γράφεται για να διδάσκει. Όσοι δεν έμαθαν από τα γεγονότα ή θεώρησαν πως μπορούν να παρακάμψουν τα διδάγματα και να επιβάλλουν λογικές οι οποίες είναι ουτοπικές, το μόνο που κατάφεραν είναι να σωρεύσουν αστοχίες και καταστροφές. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους όσοι επενδύουν στον δήθεν εξορθολογισμό και στον δήθεν εξευρωπαϊσμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Νίκος Χιδίρογλου