Υποκριτική η αντίληψη της αριστεράς για τα δικαιώματα

«Σε μία δημοκρατία τα δικαστήρια είναι οι αναγκαίοι φρουροί των δικαιωμάτων ακόμη και απέναντι (αν χρειαστεί) και στις αποφάσεις της πλειοψηφίας».

Αυτό έγραψε ο Γιώργος Κατρούγκαλος (συνταγματολόγος και καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης) της «επιτροπής σοφών» του ΣΥΡΙΖΑ στην «Ελευθεροτυπία», στις 18 Φεβρουαρίου 2014. Το μένος της αριστεράς κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο «τόλμησε» να πετάξει στα σκουπίδια τον νόμο – έκτρωμα για την ιθαγένεια του ανύπαρκτου πλέον πολιτικά... Γιάννη Ραγκούση, διώκτη των δεξιών ιστολόγων δεν περιγράφεται. Δυσκολεύονται πολύ, πάρα πολύ, να δεχθούν ότι η απόπειρά τους να θρυμματίσουν νομοθετικά τον εθνικό κορμό, απέτυχε.

Οι απόψεις του Γιώργου Κατρούγκαλου (στη φωτογραφία) σε θέματα όπως αυτό της πολιτικής βίας, είναι γνωστές και καταδικαστέες από τον αστικό κόσμο. Ο καθηγητής μπορεί να πιστεύει ότι υπάρχει καλή και κακή βία. Δικαίωμά του. Δικαίωμά του να μη σέβεται και τις πλειοψηφίες, που στη Δημοκρατία διοικούν και αποφασίζουν. Δικαίωμά του να μη σέβεται και τις αποφάσεις του ακυρωτικού δικαστηρίου και να μιλά για «δικανική απόφαση». Όμως, καλό θα ήταν να ρωτήσει τι άποψη έχουν οι γονείς της Μυρτώς, αλλά και οι οικείοι των 42 Ελλήνων που δολοφονήθηκαν μόνο το 2012 από αλλοδαπούς κακοποιούς, για το νόμο Ραγκούση. Μόλις προ ημερών, μια γυναίκα βιάστηκε από Πακιστανούς που εισέβαλαν στην οικία της.

Η αριστερά είναι εμμονική. Το θέμα των δικαιωμάτων για αυτήν, είναι προσχηματικό, εξ ου και το ότι κατ’ αυτήν, οι γηγενείς δεν έχουν δικαιώματα και πιστεύει στην εφαρμογή των ανήθικων «θετικών διακρίσεων» (positive discrimination). Στο νου της αριστεράς, ένα πράγμα υπάρχει: η κοινωνική μηχανική για το μετασχηματισμό της κοινωνίας, όπως αυτή τον έχει κατά νου: πολυπολιτισμικότητα, ελευθεριότητα και ό,τι άλλο μπορεί να συνοδεύει την επιβολή «ορθολογιστικών» κανόνων, την καταπολέμηση της θρησκείας και την αποϊεροποίηση της ανθρώπινης ζωής. Θα συνεχίσει λοιπόν η αριστερά τις προσπάθειές της να διαλύσει τον εθνικό κορμό. Είτε στο 7% είτε στο 40%, αυτό θα κάνει, με στόχευση, μακροπρόθεσμα. Με προσήλωση, συστηματικά αλλά και βίαια, αν της παρουσιαστεί η ευκαιρία.

Η επιχειρηματολογία του κάθε Κατρούγκαλου, είναι εξ αρχής προσδιορισμένη. «Συντηρητική μετάλλαξη» και «ξενοφοβικό πρόγραμμα», είναι όροι που διαβάζουμε στο άρθρο του. Λέει την άποψή του ο άνθρωπος, αλλά και εμείς θα πούμε τη δική μας: ο κ. Κατρούγκαλος, δεν πρωτοτυπεί και απλά, ξοδεύει μελάνι. Είναι φυσικά «καθηγητής πανεπιστημίου» και τον πληρώνουμε εμείς για να προσπαθεί να αναιρέσει τον εθνικό χαρακτήρα του ελληνικού κράτους. «Η ιθαγένεια αποτελεί το νομικό δεσμό με το κράτος και όχι πιστοποιητικό εθνικής συνείδησης», μας λέει και προβλέπει «τη στρατηγική ήττα της συντηρητικής παράταξης στις επικείμενες εκλογές». Όχι, δεν μας λέει ότι θα επιβληθεί μια «γκρίζα δημοκρατία» τύπου Βενεζουέλας, όπου οι «αντιφασιστικές μοτοπορείες» θα «επιβάλλουν» την τάξη (τις έχουμε δει και εδώ να στέλνουν στο νοσοκομείο με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα και μετά να διαμαρτύρονται εντονότατα σε Ελλάδα και εξωτερικό για την επέμβαση της ΕΛ.ΑΣ., η οποία έφτασε μετά τους τραυματισμούς).

Αν όλα αυτά συμβούν, να είστε σίγουροι ότι δεν θα ακούσετε κανέναν αριστερό να καταγγέλλει τα συμβάντα και τις «παραβιάσεις των δικαιωμάτων». Για έναν απλό λόγο: πιστεύουν στην «καλή» και στην «κακή» βία. Οι ιδεολογικοί αντίπαλοι, δεν έχουν ποτέ δικαιώματα. Τον Γιώργο Κατρούγκαλο τον έχει καταγγείλει ονομαστικά η ΝΔ γι’ αυτό, με ανακοίνωση που εξέδωσε. Μην ξεχνάτε: η αριστερά, ΠΑΝΤΑ χρησιμοποιούσε την πολιτική βία στην Ελλάδα, ως πολιτικό εργαλείο. Την περίοδο 1942 -49, γέμισε την Ελλάδα τόπους μαρτυρίου. Κιλκίς, Μελιγαλάς, Φενεός, Αγιονέρι, μεταξύ εκατοντάδων άλλων. Θύματα των σφαγών, ακόμα και αβάπτιστα βρέφη (στο Φενεό). Και σήμερα, η αριστερά παραδίδει μαθήματα «δικαιωματισμού». Απίστευτο, έτσι; Η υποκρισία της είναι απύθμενη. Αλλά, για την αριστερά μιλάμε, η οποία όχι μόνο μακέλεψε τους ιδεολογικούς της αντιπάλους, αλλά στράφηκε με βιαιότητα και εναντίον των αντιφρονούντων (βλ. αρχειομαρξιστές) στους κόλπους της. Βλέπετε Μπούλκες.

Η αριστερά, ούσα σήμερα άνευ προλεταριάτου, βλέπει στους μετανάστες το νέο της μισθοφορικό στρατό, αδυνατώντας να αντιληφθεί, μιας και πάντα δεν λάμβανε υπόψη της τα πολιτισμικά στοιχεία, ότι οι μουσουλμάνοι μετανάστες σιχαίνονται τα ελευθεριακά της προτάγματα, θεωρώντας τα ως ενδείξεις παρακμής. Γι’ αυτό και κλείνει τα μάτια στη βία που υφίστανται οι γηγενείς από τους λαθρομετανάστες που έχουν πλημμυρίσει τον τόπο μας. Μάλιστα, στο βωμό της διάλυσης του εθνικού κορμού, οι αριστεριστές έχουν «ξεχάσει» και τα δικαιώματα των γυναικών. Επικαλούνται συνεχώς τις «άλλες» αντιλήψεις των μουσουλμάνων για τις γυναίκες. Εν κατακλείδι: ο καθόλα μεροληπτικός δικαιωματισμός που προτάσσουν συνεχώς οι αριστεριστές προκειμένου να διαλύσουν τον εθνικό κορμό, είναι υποκριτικός, κατακερματίζει την κοινωνία και δημιουργεί τις συνθήκες για ηθικό χάος και ανεξέλεγκτες συγκρούσεις.

Νίκος Χιδίρογλου