Άλλες εποχές, άλλη κουλτούρα, άλλοι άνθρωποι. Ο μεν Σοσιαλιστής που στα νεανικά του χρόνια ήταν εργάτης μετάλλου στους Γαλλικούς Σιδηροδρόμους και μετείχε στη Γαλλική Αντίσταση, ο δε... αντικομουνιστής και ακροδεξιό χέρι του Πρωθυπουργού Σαμαρά.
Ο Πιερ Μπερεγκοβουά ξεκίνησε και αυτός σαν δεξί χέρι του Φρανσουά Μιτεράν όπως ο Μπαλτάκος του δικού μας πρωθυπουργού. Από γραμματέας της προεδρίας κατάφερε με πολύ κόπο να γίνει πρωθυπουργός στη δεύτερη θητεία του Σοσιαλιστή Γάλλου Προέδρου.
Έμεινε στην ιστορία σαν τον πρωθυπουργό, που ενσάρκωσε την έννοια της πολιτικής υπευθυνότητας και της προσωπικής ακεραιότητας.
Την Πρωτομαγιά του 1993, ημέρα συμβολική για έναν άνθρωπο με την πορεία του, εν ενεργεία Πρωθυπουργός, αυτοκτόνησε!
Αιτία οι αποκαλύψεις του τύπου ότι είχε δανειστεί από στενό του φίλο ένα εκατομμύριο φράγκα για να αγοράσει σπίτι. Το μεμπτόν στην υπόθεση ήταν ότι το δάνειο ήταν άτοκο! Κι ο φίλος του, επιχειρηματίας.
Ο Πιερ Μπερεγκοβουά, έμεινε στην ιστορία ως ο πολιτικός που εισήγαγε τη δωρεάν περίθαλψη υγείας για τους λαμβάνοντες τον κατώτατο μισθό, εισήγαγε την έννοια της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και τον έλεγχό της.
Δεν ζητώ προς Θεού, από τον Μπαλτάκο να αυτοκτονήσει. Δεν μπορεί, δεν είναι ο Πιέρ Μπερεγκοβουά. Δεν ζητώ από το Μπαλτάκο να γίνει ουμανιστής, όταν είναι αντικουμουνιστής.
Δεν περίμενα από τον Μπαλτάκο να δικαιολογηθεί με άλλον τρόπο από ό,τι έκανε. Αυτά είναι τα πιστεύω του. Για να δικαιολογηθεί και να μην αγγίξουν τα πεπραγμένα του τον Έλληνα Πρωθυπουργό μας είπε ότι δρούσε αυτοβούλως.
Ο κ. Μπαλτάκος ήταν ένας πανίσχυρος Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης που κατάφερε, χάρη στις διευρυμένες εξουσίες του να επιβάλει στις υπηρεσίες της Βουλής να μην παραλαμβάνουν νομοσχέδια αν δε φέρουν την υπογραφή του.
Είχε καταφέρει να γίνει το "μάτι του Μαξίμου" μέσα στη Βουλή, καθώς κάθε αράδα νομοσχεδίου περνούσε από τον ίδιο και κατέληγε στη Βουλή, μόνο όταν έδινε το "πράσινο φως".
Για αυτόν τον άνθρωπο, προσπαθούν τα παπαγαλάκια του συστήματος να μας πείσουν ότι ο Σαμαράς δε γνώριζε τις πράξεις του.
Ο πρωθυπουργός όφειλε να δώσει απαντήσεις. Ο Μιτεράν για παράδειγμα στην κηδεία του Μπερογκοβούα μίλησε για το "το μεγαλείο του ανδρός που επιλέγει τη μοίρα του όταν η τιμή του ρίχνεται στα σκυλιά...".
Ο Σαμαράς για τον Μπαλτάκο είπε απλά ότι δεν θα επιτρέψει "απαράδεκτες και ανεκδιήγητες συμπεριφορές σε οποιοδήποτε κυβερνητικό στέλεχος"... αλλά για την ταμπακιέρα τίποτα.
Στέφανος Νικήτας
Ο Πιερ Μπερεγκοβουά ξεκίνησε και αυτός σαν δεξί χέρι του Φρανσουά Μιτεράν όπως ο Μπαλτάκος του δικού μας πρωθυπουργού. Από γραμματέας της προεδρίας κατάφερε με πολύ κόπο να γίνει πρωθυπουργός στη δεύτερη θητεία του Σοσιαλιστή Γάλλου Προέδρου.
Έμεινε στην ιστορία σαν τον πρωθυπουργό, που ενσάρκωσε την έννοια της πολιτικής υπευθυνότητας και της προσωπικής ακεραιότητας.
Την Πρωτομαγιά του 1993, ημέρα συμβολική για έναν άνθρωπο με την πορεία του, εν ενεργεία Πρωθυπουργός, αυτοκτόνησε!
Αιτία οι αποκαλύψεις του τύπου ότι είχε δανειστεί από στενό του φίλο ένα εκατομμύριο φράγκα για να αγοράσει σπίτι. Το μεμπτόν στην υπόθεση ήταν ότι το δάνειο ήταν άτοκο! Κι ο φίλος του, επιχειρηματίας.
Ο Πιερ Μπερεγκοβουά, έμεινε στην ιστορία ως ο πολιτικός που εισήγαγε τη δωρεάν περίθαλψη υγείας για τους λαμβάνοντες τον κατώτατο μισθό, εισήγαγε την έννοια της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και τον έλεγχό της.
Δεν ζητώ προς Θεού, από τον Μπαλτάκο να αυτοκτονήσει. Δεν μπορεί, δεν είναι ο Πιέρ Μπερεγκοβουά. Δεν ζητώ από το Μπαλτάκο να γίνει ουμανιστής, όταν είναι αντικουμουνιστής.
Δεν περίμενα από τον Μπαλτάκο να δικαιολογηθεί με άλλον τρόπο από ό,τι έκανε. Αυτά είναι τα πιστεύω του. Για να δικαιολογηθεί και να μην αγγίξουν τα πεπραγμένα του τον Έλληνα Πρωθυπουργό μας είπε ότι δρούσε αυτοβούλως.
Ο κ. Μπαλτάκος ήταν ένας πανίσχυρος Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης που κατάφερε, χάρη στις διευρυμένες εξουσίες του να επιβάλει στις υπηρεσίες της Βουλής να μην παραλαμβάνουν νομοσχέδια αν δε φέρουν την υπογραφή του.
Είχε καταφέρει να γίνει το "μάτι του Μαξίμου" μέσα στη Βουλή, καθώς κάθε αράδα νομοσχεδίου περνούσε από τον ίδιο και κατέληγε στη Βουλή, μόνο όταν έδινε το "πράσινο φως".
Για αυτόν τον άνθρωπο, προσπαθούν τα παπαγαλάκια του συστήματος να μας πείσουν ότι ο Σαμαράς δε γνώριζε τις πράξεις του.
Ο πρωθυπουργός όφειλε να δώσει απαντήσεις. Ο Μιτεράν για παράδειγμα στην κηδεία του Μπερογκοβούα μίλησε για το "το μεγαλείο του ανδρός που επιλέγει τη μοίρα του όταν η τιμή του ρίχνεται στα σκυλιά...".
Ο Σαμαράς για τον Μπαλτάκο είπε απλά ότι δεν θα επιτρέψει "απαράδεκτες και ανεκδιήγητες συμπεριφορές σε οποιοδήποτε κυβερνητικό στέλεχος"... αλλά για την ταμπακιέρα τίποτα.
Στέφανος Νικήτας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου