Αυτό που επιχειρείται τις τελευταίες μέρες από το λεγόμενο «σύστημα» είναι ο εξωραϊσμός της εικόνας μιας χώρας και μιας κοινωνίας, η οποία λειτουργεί χωρίς σοβαρούς θεσμούς, χωρίς αξίες, χωρίς σεβασμό.
Η υπόθεση Μπαλτάκου αποδεικνύει ότι λειτουργούν τα πάντα περισσότερο με ζαριές, παρά με κανόνες. Είναι σαφές ότι... πλέον τις ευρωεκλογές (ή μήπως να βάλω μέσα και τις βουλευτικές;) θα πρέπει να τις φοβούνται όλοι στο λεγόμενο συνταγματικό ή δημοκρατικό τόξο, διότι και να κλείσουμε τα μάτια την ίδια εικόνα θα δούμε.
Από όλη αυτή την υπόθεση μόνη κερδισμένη βγαίνει η Χρυσή Αυγή. Όσοι λένε το αντίθετο εθελοτυφλούν. Γι’ αυτό άλλωστε και τα αντανακλαστικά του «συστήματος» ήταν ακαριαία. Από την πρώτη στιγμή όλοι αντιλήφθηκαν το μέγεθος του προβλήματος και προσπαθούν μέρες τώρα να το μαζέψουν.
Μπορούν όμως; Μήπως τελικά γι’ ακόμη μια φορά στους πολίτες περνά το μήνυμα της σαπίλας του πολιτικού συστήματος; Μήπως το ίδιο το «σύστημα» μετατρέπει σε αντισυστημική τη Χρυσή Αυγή; Μήπως όλοι αυτοί που συναγελάζονται, όπως αποδεικνύεται, με τους ακραίους δεν αποτελούν μια θλιβερή εξαίρεση, αλλά ένα σημαντικό μέρος του πολιτικού συστήματος, που διατηρεί θυλάκους τέτοιας νοοτροπίας και ιδεολογίας; Κάπως έτσι δεν προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθύνες για την άνοδο της Χρυσής Αυγής στους πολίτες, για να κρύψουν τις δικές τους;
Τα ίδια τα κόμματα και οι πολιτικοί έχουν μετατρέψει σε ρυθμιστή τη Χρυσή Αυγή. Όλοι επιχειρούν να κατανοήσουν τους εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους που επέλεξαν στις προηγούμενες εκλογές να περάσουν στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού». Γιατί; Όλοι προσπαθούν να τους ξανακερδίσουν. Και τι τους θέλουν αν αυτοί οι πολίτες είναι ακραίοι; Άλλαξαν σε κάτι τα ίδια κόμματα μετά την «άνοιξη» της Χρυσής Αυγής και δεν το καταλάβαμε; Περιμένουν μήπως να έχουν αλλάξει νοοτροπία, να έχουν μετανιώσει όσοι αποφάσισαν να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή; Γιατί; Βελτιώθηκε κάτι στην καθημερινότητα όλων εκείνων που ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή, ώστε να επιλέξουν κάτι άλλο τώρα; Μήπως αντιθέτως σπρώχτηκαν κι άλλοι προς την ίδια πλευρά ακριβώς επειδή αρνήθηκαν τα κόμματα να αλλάξουν και να πάρουν τα μηνύματα;
Για το τελευταίο είμαι σχεδόν σίγουρος. Όσα ακούγονται στο επίμαχο βίντεο των κ.κ. Μπαλτάκου και Κασιδιάρη αφήνουν σε κάποιους την εντύπωση ότι ο κ. Μπαλτάκος είναι φίλα προσκείμενος στη Χρυσή Αυγή. Με αυτό ασχολούνται όλοι στα ΜΜΕ. Πως δηλαδή ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, ο άνθρωπος που είναι πάνω κι από υπουργούς, μπορεί να έχει τέτοιες σχέσεις πίσω μάλιστα από την πλάτη ενός πρωθυπουργού, ο οποίος κυνήγησε τη Χρυσή Αυγή και -είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι- είναι ο πρώτος που έστειλε κάποιους πίσω από τα κάγκελα.
Μήπως πρέπει να ασχοληθούμε και με τις άλλες εντυπώσεις που πιθανώς αφήνει στον κόσμο το επίμαχο βίντεο, αντί να ψάχνουμε αν υπάρχουν κι άλλα βίντεο ή ηχητικά ντοκουμέντα (που πιστεύω υπάρχουν…), αν αποτελούν προϊόντα υποκλοπής και άλλες τέτοιες αποπροσανατολιστικές ιστορίες για ντετέκτιβ; Αν είναι ένας ή δέκα εκείνοι που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως ο κ. Μπαλτάκος στην κυβέρνηση ή σε άλλα κόμματα έχει σημασία, αλλά όχι τη βαρύτητα που είχε η εμπλοκή του συγκεκριμένου προσώπου (εκτός πια αν υπάρχει ανάλογο βίντεο με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που θα με άφηνε άφωνο).
Προφανώς πρέπει να ενδιαφέρει τους πολίτες αν οι Χρυσαυγίτες εκβιάζουν, όμως η ταμπακέρα είναι αλλού κι γι’ αυτή ούτε κουβέντα. Αν παρομοιώσουμε την υπόθεση Μπαλτάκου με την υπόθεση των στημένων αγώνων, θα έπρεπε αντί να ασχολούμαστε με το ποιοι έστηναν τους αγώνες να ψάχνουμε με το ποιοι έγραφαν τις κασέτες, αν οι κασέτες είναι προϊόν υποκλοπής και τελικά να πετάμε την μπάλα στην κερκίδα, κλείνοντας τα μάτια στην ουσία. Αυτό δεν έγινε και με εκείνη την υπόθεση; Πλυντήριο η Ελλάς…
Ο απλός πολίτης βλέποντας το βίντεο μένει με την εντύπωση πως τα έγκλειστα στις φυλακές στελέχη της Χρυσής Αυγής είναι θύματα μιας σκευωρίας του «συστήματος». Η ρετσινιά αυτή έμεινε και πολλοί είναι εκείνοι που δε θα το ψάξουν παραπέρα. Γι’ αυτό και λέω ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί και να αυξήσει απρόβλεπτα τα ποσοστά της στις επικείμενες ευρωεκλογές. Δεν μπορώ να συλλάβω το μέγεθος της επιρροής ενός τέτοιου γεγονότος στις περιφερειακές και τις δημοτικές εκλογές. Κυρίως επειδή πιστεύω ότι στην αυτοδιοίκηση ο κόσμος ψηφίζει με διαφορετικά κριτήρια από τη λεγόμενη γενική πολιτική όπου τα πράγματα είναι πιο απρόσωπα. Σεβαστό κάποιοι άλλοι να πιστεύουν διαφορετικά. Άλλωστε, τα ίδια τα κόμματα επιχειρούν να καπελώσουν (κι ας μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους) τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση, κατεβάζοντας κομματικούς υποψηφίους και επιχειρώντας να μεταφέρουν τα διλήμματα και τη φρασεολογία της κεντρικής πολιτικής σκηνής σε περιφέρειες και δήμους. Συνεπώς, αν υπάρχουν επιπτώσεις, θα τις λουστούν και οι υποψήφιοί τους…
Ο κ. Μπαλτάκος φαίνεται να απολογείται για τις πράξεις της κυβέρνησης και κυρίως του ιδίου του πρωθυπουργού. Ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του κ. Σαμαρά τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Διότι η ρετσινιά θα μείνει και στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση και σε όλο το πολιτικό σύστημα. Όπως θα μείνουν και οι αμφιβολίες, παρότι οι δικαστικοί επιμένουν πως τα στοιχεία που είχαν ήταν και πολλά και ατράνταχτα και σε ό,τι με αφορά δεν έχω κανένα λόγο (ακόμη και μετά το βίντεο) για να μην τους πιστέψω. Δε σκέφτονται όμως όλοι όπως εγώ. Κι αυτό πρέπει να το αποδεχτεί και το πολιτικό σύστημα και να αρχίσει να υπολογίζει τις συνέπειες του φιάσκου.
Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να επανεξετάσει (κι αυτός μετά τους κ.κ. Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Παπανδρέου) το περιβάλλον του. Νομίζω πως και ο ίδιος πλέον αντιλαμβάνεται πως οι γκάφες που συσσωρεύτηκαν είναι πολλές και δεν είναι όλες του κ. Μπαλτάκου. Και οφείλει να το κάνει παρά τα όσα τον συνδέουν σε ανθρώπινο επίπεδο με τους στενότερους των συνεργατών του, αλλιώς θα επωμιστεί κι αυτός την ευθύνη για ενδεχόμενες λανθασμένες επιλογές προσώπων γύρω του. Κάτι που «έφαγε» πολλούς πρωθυπουργούς όχι μόνο στην Ελλάδα…
Η Χρυσή Αυγή παίζει το δικό της παιχνίδι. Και το παιχνίδι της δεν είναι ανιαρό διότι το τροφοδοτεί με παίχτες και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα. Οι πολίτες είδαν να εξελίσσεται μπροστά τους από τους πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος ακόμη ένα ψέμα. Δεν ξέρουν πότε λέει ψέματα ο κ. Μπαλτάκος και πότε όχι. Οπότε θεωρούν ότι οι πολιτικοί τους κοροϊδεύουν γι’ ακόμη μια φορά. Τα ψήγματα εμπιστοσύνης χάνονται και έρχεται η στροφή προς τη Χρυσή Αυγή. Διότι οι Χρυσαυγίτες μπορούν πλέον να ισχυρίζονται ότι είναι οι κυνηγημένοι αντισυστημικοί, που επειδή λένε αλήθειες και αποκτούν δύναμη στην κοινωνία επιχειρούν να τους εξοντώσουν. Άντε να πείσεις για το αντίθετο…
Οι ψηφοφόροι που στράφηκαν προς τη Χρυσή Αυγή δεν πήραν αυτό το δρόμο επειδή συμφωνούν με την ιδεολογία της, αλλά για λόγους εκδίκησης ενός «συστήματος», που ξαναβλέπουμε πως λειτουργεί, όπως και για το γεγονός ότι το ίδιο «σύστημα» δείχνει ότι το μόνο που φοβάται είναι αυτή η… παρέα. Άρα για να το τιμωρήσεις…
Είδαμε από τις προηγούμενες εκλογές ότι ο κόσμος έπαψε να ψηφίζει με βάση τη λογική. Κλείνει τα αυτιά του και τα μάτια του σε επιλογές που τον οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Το συναίσθημα υπερισχύει στην κάλπη πλέον. Και το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η οργή. Οι αγανακτισμένοι που πολλαπλασιάζονται βρίσκουν καταφύγιο στη Χρυσή Αυγή κι ας μη βιαστούν κάποιοι να τους επιπλήξουν, προτού αναλογιστούν ποιοι ευθύνονται για την αγανάκτησή τους.
Οι επικεφαλής των κομμάτων αρνήθηκαν πεισματικά την αυτοκάθαρση, παρά τα πολλά μηνύματα που τους έστειλε ο κόσμος. Παλεύουν μόνο για την επιβίωση του «συστήματος» και πολύ φοβάμαι πως οι πολίτες δε σκέφτονται πολλές -άλλες- επιλογές για να τους εκδικηθούν. Εύχομαι να κάνω λάθος, αλλά αν κάτι κρατάω από το παραλήρημα Μπαλτάκου είναι εκείνη η εκτίμηση για το 20%. Σε περίπου 50 μέρες θα ξέρουμε…
Από όλη αυτή την υπόθεση μόνη κερδισμένη βγαίνει η Χρυσή Αυγή. Όσοι λένε το αντίθετο εθελοτυφλούν. Γι’ αυτό άλλωστε και τα αντανακλαστικά του «συστήματος» ήταν ακαριαία. Από την πρώτη στιγμή όλοι αντιλήφθηκαν το μέγεθος του προβλήματος και προσπαθούν μέρες τώρα να το μαζέψουν.
Μπορούν όμως; Μήπως τελικά γι’ ακόμη μια φορά στους πολίτες περνά το μήνυμα της σαπίλας του πολιτικού συστήματος; Μήπως το ίδιο το «σύστημα» μετατρέπει σε αντισυστημική τη Χρυσή Αυγή; Μήπως όλοι αυτοί που συναγελάζονται, όπως αποδεικνύεται, με τους ακραίους δεν αποτελούν μια θλιβερή εξαίρεση, αλλά ένα σημαντικό μέρος του πολιτικού συστήματος, που διατηρεί θυλάκους τέτοιας νοοτροπίας και ιδεολογίας; Κάπως έτσι δεν προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθύνες για την άνοδο της Χρυσής Αυγής στους πολίτες, για να κρύψουν τις δικές τους;
Τα ίδια τα κόμματα και οι πολιτικοί έχουν μετατρέψει σε ρυθμιστή τη Χρυσή Αυγή. Όλοι επιχειρούν να κατανοήσουν τους εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους που επέλεξαν στις προηγούμενες εκλογές να περάσουν στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού». Γιατί; Όλοι προσπαθούν να τους ξανακερδίσουν. Και τι τους θέλουν αν αυτοί οι πολίτες είναι ακραίοι; Άλλαξαν σε κάτι τα ίδια κόμματα μετά την «άνοιξη» της Χρυσής Αυγής και δεν το καταλάβαμε; Περιμένουν μήπως να έχουν αλλάξει νοοτροπία, να έχουν μετανιώσει όσοι αποφάσισαν να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή; Γιατί; Βελτιώθηκε κάτι στην καθημερινότητα όλων εκείνων που ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή, ώστε να επιλέξουν κάτι άλλο τώρα; Μήπως αντιθέτως σπρώχτηκαν κι άλλοι προς την ίδια πλευρά ακριβώς επειδή αρνήθηκαν τα κόμματα να αλλάξουν και να πάρουν τα μηνύματα;
Για το τελευταίο είμαι σχεδόν σίγουρος. Όσα ακούγονται στο επίμαχο βίντεο των κ.κ. Μπαλτάκου και Κασιδιάρη αφήνουν σε κάποιους την εντύπωση ότι ο κ. Μπαλτάκος είναι φίλα προσκείμενος στη Χρυσή Αυγή. Με αυτό ασχολούνται όλοι στα ΜΜΕ. Πως δηλαδή ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, ο άνθρωπος που είναι πάνω κι από υπουργούς, μπορεί να έχει τέτοιες σχέσεις πίσω μάλιστα από την πλάτη ενός πρωθυπουργού, ο οποίος κυνήγησε τη Χρυσή Αυγή και -είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι- είναι ο πρώτος που έστειλε κάποιους πίσω από τα κάγκελα.
Μήπως πρέπει να ασχοληθούμε και με τις άλλες εντυπώσεις που πιθανώς αφήνει στον κόσμο το επίμαχο βίντεο, αντί να ψάχνουμε αν υπάρχουν κι άλλα βίντεο ή ηχητικά ντοκουμέντα (που πιστεύω υπάρχουν…), αν αποτελούν προϊόντα υποκλοπής και άλλες τέτοιες αποπροσανατολιστικές ιστορίες για ντετέκτιβ; Αν είναι ένας ή δέκα εκείνοι που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως ο κ. Μπαλτάκος στην κυβέρνηση ή σε άλλα κόμματα έχει σημασία, αλλά όχι τη βαρύτητα που είχε η εμπλοκή του συγκεκριμένου προσώπου (εκτός πια αν υπάρχει ανάλογο βίντεο με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που θα με άφηνε άφωνο).
Προφανώς πρέπει να ενδιαφέρει τους πολίτες αν οι Χρυσαυγίτες εκβιάζουν, όμως η ταμπακέρα είναι αλλού κι γι’ αυτή ούτε κουβέντα. Αν παρομοιώσουμε την υπόθεση Μπαλτάκου με την υπόθεση των στημένων αγώνων, θα έπρεπε αντί να ασχολούμαστε με το ποιοι έστηναν τους αγώνες να ψάχνουμε με το ποιοι έγραφαν τις κασέτες, αν οι κασέτες είναι προϊόν υποκλοπής και τελικά να πετάμε την μπάλα στην κερκίδα, κλείνοντας τα μάτια στην ουσία. Αυτό δεν έγινε και με εκείνη την υπόθεση; Πλυντήριο η Ελλάς…
Ο απλός πολίτης βλέποντας το βίντεο μένει με την εντύπωση πως τα έγκλειστα στις φυλακές στελέχη της Χρυσής Αυγής είναι θύματα μιας σκευωρίας του «συστήματος». Η ρετσινιά αυτή έμεινε και πολλοί είναι εκείνοι που δε θα το ψάξουν παραπέρα. Γι’ αυτό και λέω ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί και να αυξήσει απρόβλεπτα τα ποσοστά της στις επικείμενες ευρωεκλογές. Δεν μπορώ να συλλάβω το μέγεθος της επιρροής ενός τέτοιου γεγονότος στις περιφερειακές και τις δημοτικές εκλογές. Κυρίως επειδή πιστεύω ότι στην αυτοδιοίκηση ο κόσμος ψηφίζει με διαφορετικά κριτήρια από τη λεγόμενη γενική πολιτική όπου τα πράγματα είναι πιο απρόσωπα. Σεβαστό κάποιοι άλλοι να πιστεύουν διαφορετικά. Άλλωστε, τα ίδια τα κόμματα επιχειρούν να καπελώσουν (κι ας μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους) τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση, κατεβάζοντας κομματικούς υποψηφίους και επιχειρώντας να μεταφέρουν τα διλήμματα και τη φρασεολογία της κεντρικής πολιτικής σκηνής σε περιφέρειες και δήμους. Συνεπώς, αν υπάρχουν επιπτώσεις, θα τις λουστούν και οι υποψήφιοί τους…
Ο κ. Μπαλτάκος φαίνεται να απολογείται για τις πράξεις της κυβέρνησης και κυρίως του ιδίου του πρωθυπουργού. Ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του κ. Σαμαρά τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Διότι η ρετσινιά θα μείνει και στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση και σε όλο το πολιτικό σύστημα. Όπως θα μείνουν και οι αμφιβολίες, παρότι οι δικαστικοί επιμένουν πως τα στοιχεία που είχαν ήταν και πολλά και ατράνταχτα και σε ό,τι με αφορά δεν έχω κανένα λόγο (ακόμη και μετά το βίντεο) για να μην τους πιστέψω. Δε σκέφτονται όμως όλοι όπως εγώ. Κι αυτό πρέπει να το αποδεχτεί και το πολιτικό σύστημα και να αρχίσει να υπολογίζει τις συνέπειες του φιάσκου.
Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να επανεξετάσει (κι αυτός μετά τους κ.κ. Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Παπανδρέου) το περιβάλλον του. Νομίζω πως και ο ίδιος πλέον αντιλαμβάνεται πως οι γκάφες που συσσωρεύτηκαν είναι πολλές και δεν είναι όλες του κ. Μπαλτάκου. Και οφείλει να το κάνει παρά τα όσα τον συνδέουν σε ανθρώπινο επίπεδο με τους στενότερους των συνεργατών του, αλλιώς θα επωμιστεί κι αυτός την ευθύνη για ενδεχόμενες λανθασμένες επιλογές προσώπων γύρω του. Κάτι που «έφαγε» πολλούς πρωθυπουργούς όχι μόνο στην Ελλάδα…
Η Χρυσή Αυγή παίζει το δικό της παιχνίδι. Και το παιχνίδι της δεν είναι ανιαρό διότι το τροφοδοτεί με παίχτες και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα. Οι πολίτες είδαν να εξελίσσεται μπροστά τους από τους πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος ακόμη ένα ψέμα. Δεν ξέρουν πότε λέει ψέματα ο κ. Μπαλτάκος και πότε όχι. Οπότε θεωρούν ότι οι πολιτικοί τους κοροϊδεύουν γι’ ακόμη μια φορά. Τα ψήγματα εμπιστοσύνης χάνονται και έρχεται η στροφή προς τη Χρυσή Αυγή. Διότι οι Χρυσαυγίτες μπορούν πλέον να ισχυρίζονται ότι είναι οι κυνηγημένοι αντισυστημικοί, που επειδή λένε αλήθειες και αποκτούν δύναμη στην κοινωνία επιχειρούν να τους εξοντώσουν. Άντε να πείσεις για το αντίθετο…
Οι ψηφοφόροι που στράφηκαν προς τη Χρυσή Αυγή δεν πήραν αυτό το δρόμο επειδή συμφωνούν με την ιδεολογία της, αλλά για λόγους εκδίκησης ενός «συστήματος», που ξαναβλέπουμε πως λειτουργεί, όπως και για το γεγονός ότι το ίδιο «σύστημα» δείχνει ότι το μόνο που φοβάται είναι αυτή η… παρέα. Άρα για να το τιμωρήσεις…
Είδαμε από τις προηγούμενες εκλογές ότι ο κόσμος έπαψε να ψηφίζει με βάση τη λογική. Κλείνει τα αυτιά του και τα μάτια του σε επιλογές που τον οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Το συναίσθημα υπερισχύει στην κάλπη πλέον. Και το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η οργή. Οι αγανακτισμένοι που πολλαπλασιάζονται βρίσκουν καταφύγιο στη Χρυσή Αυγή κι ας μη βιαστούν κάποιοι να τους επιπλήξουν, προτού αναλογιστούν ποιοι ευθύνονται για την αγανάκτησή τους.
Οι επικεφαλής των κομμάτων αρνήθηκαν πεισματικά την αυτοκάθαρση, παρά τα πολλά μηνύματα που τους έστειλε ο κόσμος. Παλεύουν μόνο για την επιβίωση του «συστήματος» και πολύ φοβάμαι πως οι πολίτες δε σκέφτονται πολλές -άλλες- επιλογές για να τους εκδικηθούν. Εύχομαι να κάνω λάθος, αλλά αν κάτι κρατάω από το παραλήρημα Μπαλτάκου είναι εκείνη η εκτίμηση για το 20%. Σε περίπου 50 μέρες θα ξέρουμε…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου