Το πρώτο σκέλος προφανώς εντάσσεται στα προεκλογικά των ημερών και θα πάψει εκεί, μιας και η Νέα Δημοκρατία ενώ έχει ερείσματα στο κέντρο, την κεντροδεξιά, την δεξιά και την άκρα δεξιά, δεν μπορεί να υπερνικήσει πολιτιστικά την αριστερά. Έτσι η λογική... που υιοθέτησε ο Πρωθυπουργός, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι, είναι πως με την μείωση, την κάμψη της οικονομικής ύφεσης, θα καμφθούν τα ποσοστά των αντιπάλων, οπότε και παύουν οι άμεσες απειλές για την Νέα Δημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα απειλεί, μιας και είναι μόνο εκπρόσωποι της μιζέριας και κήρυκες του διχασμού, εκείνοι που εχθρό τους έχουν ορίσει την επιτυχία της χώρας. Ενώ κλείνοντας το μάτι στην δεξιά πτέρυγα του κόμματος είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ: Νοσταλγούν την εποχή που οι κουκουλοφόροι έκαιγαν τις πόλεις, όταν τα πανεπιστήμια ήταν εστίες ανομίας, όταν οι μετανάστες έμπαιναν ανενόχλητοι στην χώρα.
Στο δεύτερο σκέλος ο Πρωθυπουργός βεβαίωσε πως δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα λιτότητας, άλλα μνημόνια, θα έρθουν νέες θέσεις εργασίας, αυξήσεις εισοδήματος , σε έξι (6) χρόνια θα οδηγηθεί η χώρα στην περίοδο πριν την κρίση, σε τέσσερα (4) θα πέσει η ανεργία 10 μονάδες.
Το πρόβλημα με τα όσα είπε ο Πρωθυπουργός είναι πως τα έχει ξαναπεί τόσο αυτός όσο και άλλοι. Η κυριαρχία της αριστεράς δεν είναι προϊόν της κρίσης, είναι παράγωγο της ανυπαρξίας της Δεξιάς και δυστυχώς είναι μεγάλα λόγια να λέμε πως οι βάρβαροι θα φύγουν όταν βελτιωθεί η οικονομία (σε 4,6,8,10 χρόνια), την στιγμή που οι δομές της αριστεράς έχουν στηθεί εδώ και δεκαετίες. Η οικονομική βελτίωση είναι κάτι που κάθε πολιτικός υπόσχεται, κανείς δεν βγαίνει να πει πως δεν θα υπάρξει βελτίωση. Ο αρτηριοσκληρωτικός κρατικός μηχανισμός, η απουσία βιομηχανίας, οι φορολογικές επιβαρύνσεις και η ανυπαρξία ουσιαστικής παραγωγικότητας στον ιδιωτικό τομέα θα χρειαστούν χρόνια για να βελτιωθούν άρα απαιτούν στρατηγικό σχεδιασμό, τον οποίο η κυβέρνηση (ή συγκυβέρνηση ;) δεν δείχνει να έχει. Φυσικά για να αποκτήσει τέτοιον σχεδιασμό που θα οδηγήσει στην απομάκρυνση των βαρβάρων θα πρέπει να δείξει πυγμή και όχι υποχωρητικότητα όταν κουνάει το ΠΑΣΟΚ το δάκτυλό του. Είναι μεγάλα λόγια να λέμε πως είμαστε ένα βήμα πριν την έξοδο από την κρίση (ή τέλος πάντων ελάχιστα) απλά και μόνο επειδή ιδιωτικοποιήσαμε φιλέτα γης και τα δώσαμε σε ξένους επενδυτές ή επειδή θα έρθουν οι τουρίστες.
Το ζήτημα βέβαια είναι πόσες αντοχές έχουν οι ψηφοφόροι στα μεγάλα λόγια και ποιες θα είναι οι αντιδράσεις τους όταν τα λόγια δεν γίνονται πράξη.
Θ. Γκουρνέλος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου