 |
| Τεράστια πλεονεκτήματα ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων |
Ἡ Ἑλλάδα ἔχει μία πολύ μεγάλη εὐκαιρία. Ἀρκεῖ νά τήν κατανοήσουν οἱ κυβερνῶντες, οἱ διαμορφωτές τῆς κοινῆς γνώμης καί ἐν τέλει οἱ πολίτες. Στήν πραγματικότητα ἡ κρίσις εἶναι πίσω μας, ἐνῶ ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες, ὅπως ἡ Γαλλία, τήν ἔχουν μπροστά τους. Αὐτό πού ἐπιτελέσθηκε στόν τόπο μας τήν τελευταία τετραετία ἦταν ἡ λεγόμενη ἐσωτερική ὑποτίμησις. Ἦταν ἐπώδυνη, ἀλλά ἐπετεύχθη. Χωρίς ὑποτίμηση ἐθνικοῦ νομίσματος – πού δέν ὑπῆρχε – ὅλες σχεδόν οἱ ἐσωτερικές... ἀξίες ὑποτιμήθηκαν σημαντικά. Τά ἀκίνητα μέχρις ὑπερβολῆς. Τά μισθώματα. Τό κόστος ἐργασίας. Τό συνολικό κόστος παραγωγῆς. Πρακτικῶς ὅλα ὑποτιμήθηκαν.
Ἡ εὐκαιρία ἔγκειται στό γεγονός ὅτι ἐνῶ ἡ ὑπόλοιπη Εὐρώπη εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ὑποχρεωμένη νά προχωρήση σέ προσαρμογές τοῦ κόστους καί τῶν ἀξιῶν, ἐμεῖς τίς ἔχουμε ἐν πολλοῖς πετύχει. Αὐτό πού δέν ἔχουμε πετύχει εἶναι τίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οἱ ὁποῖες ὅμως εἶναι λιγώτερο ἐπώδυνες καί ἔχουν πολύ πιό ἄμεσα καί ἁπτά ἀποτελέσματα. Στήν Ἑλλάδα, ἡ κύρια τροχοπέδη πού παρεμποδίζει τήν ἀνάπτυξη εἶναι τό κράτος, ἡ γραφειοκρατία καί ὁ προστατευτισμός τῶν διαφόρων συντεχνιῶν. Ἄν αὐτά ἀντιμετωπισθοῦν, τά ἀποτελέσματα στόν τρόπο λειτουργίας τῆς οἰκονομίας θά εἶναι ἐντυπωσιακά. Ἀρκεῖ νά τό συνειδητοποιήσουν οἱ κυβερνῶντες, νά τολμήσουν καί νά καμφθοῦν ἐπί τέλους οἱ ἀντιδράσεις.
Χθές κατέπλευσε γιά λίγες ὧρες στό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς ἕνα ἐντυπωσιακό κρουαζιερόπλοιο, τό «Regal Princess», ἀπό τά μεγαλύτερα τοῦ κόσμου. Τό κρουαζιερόπλοιο αὐτό φιλοξενεῖ πάνω ἀπό 3 χιλιάδες ἐπιβάτες. Ἐξ αὐτῶν, ἕνας σημαντικός ἀριθμός ἀποβιβάσθηκε στόν Πειραιᾶ γιά νά περιηγηθῆ τήν Ἀθήνα. Κάποιοι τελείωσαν τήν κρουαζιέρα τους στόν Πειραιᾶ καί κάποιοι ἄλλοι τήν ἄρχισαν ἀπό ἐκεῖ, γιά νά συνεχίσουν πρός Μύκονο καί Κωνσταντινούπολη. Μέχρι πρό διετίας δέν θά μποροῦσαν νά τό κάνουν. Διότι ἴσχυαν οἱ ἄθλιες προστατευτικές διατάξεις, τίς ὁποῖες εἶχε ἐπιβάλει ἡ συντεχνία τῶν ναυτεργατῶν. Δέν ἐπετρέπετο στά κρουαζιερόπλοια, ἄν δέν ἦταν νηολογημένα στήν Ἑλλάδα ἤ δέν πληροῦσαν τίς ἐγχώριες προδιαγραφές περί πληρωμάτων, νά χρησιμοποιοῦν τά ἑλληνικά λιμάνια ὡς σημεῖο ἀρχικῆς ἐπιβιβάσεως ἤ ὡς τελικό προορισμό τῶν ἐπιβατῶν τους. Καί ἔτσι διώχναμε ἐπισκέπτες, συνάλλαγμα καί θέσεις ἐργασίας. Τόσο μυαλό εἴχαμε.
Αὐτό ἀκριβῶς δείχνει τήν εὐκαιρία. Ἐφέτος θά ἐπισκεφθοῦν τήν Ἑλλάδα πάνω ἀπό 20 ἑκατομμύρια τουρίστες. Δηλαδή ἀριθμός διπλάσιος τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας. Λίγα εὐρωπαϊκά κράτη διαθέτουν τέτοιο προνόμιο. Καί ἐμεῖς, ἀντί νά τό ἀξιοποιήσουμε στό ἔπακρον, κάνουμε τά πάντα γιά νά τό περιορίσουμε. Καί μόνον ἡ σκέψις περί διενεργείας ἐθνικῶν ἐκλογῶν ἐν μέσω τῆς τουριστικῆς περιόδου εἶναι αὐτοχειριαστική. Καί ὅμως, ἕνα μεγάλο τμῆμα τοῦ πληθυσμοῦ ἐψήφισε στίς εὐρωεκλογές κόμματα πού ζητοῦσαν τήν ἀνατροπή καί τήν διενέργεια ἐκλογῶν. Εἶναι ὅλοι αὐτοί πού δέν βλέπουν τήν εὐκαιρία γιά δημιουργία καί ἀνάπτυξη, ἀλλά κοιτοῦν μονίμως πίσω. Διαμαρτύρονται γιά τά μνημόνια καί τίς συνέπειές τους τώρα πού τά ἀφήσαμε πίσω μας. Καί δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι πετύχαμε αὐτό πού καλοῦνται νά κάνουν τώρα ἄλλα εὐρωπαϊκά κράτη, ὅπου δέν ἔχει γίνει ἡ προσαρμογή.
Ὅσο καί ἄν τό ἀποτέλεσμα τῶν εὐρωεκλογῶν σηματοδότησε τήν κυριαρχία τοῦ λαϊκισμοῦ, δέν ἀποκλείεται νά ἀποτελέση τό ἔναυσμα γιά νά ἀπαλλαγοῦμε τελικῶς ἀπό τόν λαϊκισμό. Εἶναι θετικό ὅτι τό ἀποτέλεσμα αὐτό σημειώθηκε ὄχι σέ ἐθνικές ἐκλογές, ἀλλά σέ εὐρωεκλογές. Καί εἶναι καλό τό ὅτι ὁ κύριος ἐκφραστής τοῦ λαϊκισμοῦ στήν χώρα μας, ὁ κ. Τσίπρας, ἀπεκαλύφθη πλήρως. Ἡ πρωτοβουλία του νά μεταβῆ στόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καί νά ζητήση τήν διενέργεια ἐκλογῶν ὑπῆρξε τόσο χοντροκομμένη καί κραυγαλέα ἀντισυνταγματική, ὥστε τόν ἐκθέτει. Καί μᾶλλον διευκολύνει τήν Κυβέρνηση νά συνεχίση τό ἔργο της, παρακάμπτοντας ἐνδεχομένως ἀκόμη καί τό ἐμπόδιο τῆς προεδρικῆς ἐκλογῆς τοῦ 2015. Διότι ἐδῶ τό δίλημμα πού τίθεται εἶναι πλέον ξεκάθαρο. Ἤ ὁ τόπος θά πάει μπροστά – καί μπορεῖ νά πάει – ἤ θά γυρίση στό παρελθόν, ὁπότε μαθηματικῶς θά καταστραφῆ.
Ἡ δυνατότης νά ἀπογειωθῆ ἡ ἑλληνική οἰκονομία εἶναι ἀπολύτως ὑπαρκτή. Τό ἀεροπλάνο ἤδη τροχιοδρομεῖ στόν διάδρομο ἀπογειώσεως. Ἀλλά γιά νά ἀπογειωθῆ χρειάζονται δύο πράγματα. Πρῶτον νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τά βαρίδια, πού δυστυχῶς παραμένουν πολλά. Δεύτερον νά ἐξασφαλίση τήν ἀπαιτουμένη ὠστική δύναμη. Καί γιά τά δύο, τόν πρῶτο λόγο ἔχει ὁ Πρωθυπουργός. Μέχρι τώρα ἐνήργησε ὡς ὁ κυβερνήτης πού ἀνέλαβε τό ἀεροσκάφος στίς ἔντονες ἀναταράξεις καί τό ἔφερε σέ ἀσφαλές ἔδαφος. Τώρα καλεῖται νά τό ἀπογειώση. Εἶναι βέβαιο ὅτι μπορεῖ νά τό πετύχη.
Τουριστική ἔκρηξις
Ἡ εὐκαιρία ἔγκειται στό γεγονός ὅτι ἐνῶ ἡ ὑπόλοιπη Εὐρώπη εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ὑποχρεωμένη νά προχωρήση σέ προσαρμογές τοῦ κόστους καί τῶν ἀξιῶν, ἐμεῖς τίς ἔχουμε ἐν πολλοῖς πετύχει. Αὐτό πού δέν ἔχουμε πετύχει εἶναι τίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οἱ ὁποῖες ὅμως εἶναι λιγώτερο ἐπώδυνες καί ἔχουν πολύ πιό ἄμεσα καί ἁπτά ἀποτελέσματα. Στήν Ἑλλάδα, ἡ κύρια τροχοπέδη πού παρεμποδίζει τήν ἀνάπτυξη εἶναι τό κράτος, ἡ γραφειοκρατία καί ὁ προστατευτισμός τῶν διαφόρων συντεχνιῶν. Ἄν αὐτά ἀντιμετωπισθοῦν, τά ἀποτελέσματα στόν τρόπο λειτουργίας τῆς οἰκονομίας θά εἶναι ἐντυπωσιακά. Ἀρκεῖ νά τό συνειδητοποιήσουν οἱ κυβερνῶντες, νά τολμήσουν καί νά καμφθοῦν ἐπί τέλους οἱ ἀντιδράσεις.
Ἰδού ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Χθές κατέπλευσε γιά λίγες ὧρες στό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς ἕνα ἐντυπωσιακό κρουαζιερόπλοιο, τό «Regal Princess», ἀπό τά μεγαλύτερα τοῦ κόσμου. Τό κρουαζιερόπλοιο αὐτό φιλοξενεῖ πάνω ἀπό 3 χιλιάδες ἐπιβάτες. Ἐξ αὐτῶν, ἕνας σημαντικός ἀριθμός ἀποβιβάσθηκε στόν Πειραιᾶ γιά νά περιηγηθῆ τήν Ἀθήνα. Κάποιοι τελείωσαν τήν κρουαζιέρα τους στόν Πειραιᾶ καί κάποιοι ἄλλοι τήν ἄρχισαν ἀπό ἐκεῖ, γιά νά συνεχίσουν πρός Μύκονο καί Κωνσταντινούπολη. Μέχρι πρό διετίας δέν θά μποροῦσαν νά τό κάνουν. Διότι ἴσχυαν οἱ ἄθλιες προστατευτικές διατάξεις, τίς ὁποῖες εἶχε ἐπιβάλει ἡ συντεχνία τῶν ναυτεργατῶν. Δέν ἐπετρέπετο στά κρουαζιερόπλοια, ἄν δέν ἦταν νηολογημένα στήν Ἑλλάδα ἤ δέν πληροῦσαν τίς ἐγχώριες προδιαγραφές περί πληρωμάτων, νά χρησιμοποιοῦν τά ἑλληνικά λιμάνια ὡς σημεῖο ἀρχικῆς ἐπιβιβάσεως ἤ ὡς τελικό προορισμό τῶν ἐπιβατῶν τους. Καί ἔτσι διώχναμε ἐπισκέπτες, συνάλλαγμα καί θέσεις ἐργασίας. Τόσο μυαλό εἴχαμε.
Αὐτό ἀκριβῶς δείχνει τήν εὐκαιρία. Ἐφέτος θά ἐπισκεφθοῦν τήν Ἑλλάδα πάνω ἀπό 20 ἑκατομμύρια τουρίστες. Δηλαδή ἀριθμός διπλάσιος τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας. Λίγα εὐρωπαϊκά κράτη διαθέτουν τέτοιο προνόμιο. Καί ἐμεῖς, ἀντί νά τό ἀξιοποιήσουμε στό ἔπακρον, κάνουμε τά πάντα γιά νά τό περιορίσουμε. Καί μόνον ἡ σκέψις περί διενεργείας ἐθνικῶν ἐκλογῶν ἐν μέσω τῆς τουριστικῆς περιόδου εἶναι αὐτοχειριαστική. Καί ὅμως, ἕνα μεγάλο τμῆμα τοῦ πληθυσμοῦ ἐψήφισε στίς εὐρωεκλογές κόμματα πού ζητοῦσαν τήν ἀνατροπή καί τήν διενέργεια ἐκλογῶν. Εἶναι ὅλοι αὐτοί πού δέν βλέπουν τήν εὐκαιρία γιά δημιουργία καί ἀνάπτυξη, ἀλλά κοιτοῦν μονίμως πίσω. Διαμαρτύρονται γιά τά μνημόνια καί τίς συνέπειές τους τώρα πού τά ἀφήσαμε πίσω μας. Καί δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι πετύχαμε αὐτό πού καλοῦνται νά κάνουν τώρα ἄλλα εὐρωπαϊκά κράτη, ὅπου δέν ἔχει γίνει ἡ προσαρμογή.
Δυνατότης ἀπογειώσεως
Ὅσο καί ἄν τό ἀποτέλεσμα τῶν εὐρωεκλογῶν σηματοδότησε τήν κυριαρχία τοῦ λαϊκισμοῦ, δέν ἀποκλείεται νά ἀποτελέση τό ἔναυσμα γιά νά ἀπαλλαγοῦμε τελικῶς ἀπό τόν λαϊκισμό. Εἶναι θετικό ὅτι τό ἀποτέλεσμα αὐτό σημειώθηκε ὄχι σέ ἐθνικές ἐκλογές, ἀλλά σέ εὐρωεκλογές. Καί εἶναι καλό τό ὅτι ὁ κύριος ἐκφραστής τοῦ λαϊκισμοῦ στήν χώρα μας, ὁ κ. Τσίπρας, ἀπεκαλύφθη πλήρως. Ἡ πρωτοβουλία του νά μεταβῆ στόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καί νά ζητήση τήν διενέργεια ἐκλογῶν ὑπῆρξε τόσο χοντροκομμένη καί κραυγαλέα ἀντισυνταγματική, ὥστε τόν ἐκθέτει. Καί μᾶλλον διευκολύνει τήν Κυβέρνηση νά συνεχίση τό ἔργο της, παρακάμπτοντας ἐνδεχομένως ἀκόμη καί τό ἐμπόδιο τῆς προεδρικῆς ἐκλογῆς τοῦ 2015. Διότι ἐδῶ τό δίλημμα πού τίθεται εἶναι πλέον ξεκάθαρο. Ἤ ὁ τόπος θά πάει μπροστά – καί μπορεῖ νά πάει – ἤ θά γυρίση στό παρελθόν, ὁπότε μαθηματικῶς θά καταστραφῆ.
Ἡ δυνατότης νά ἀπογειωθῆ ἡ ἑλληνική οἰκονομία εἶναι ἀπολύτως ὑπαρκτή. Τό ἀεροπλάνο ἤδη τροχιοδρομεῖ στόν διάδρομο ἀπογειώσεως. Ἀλλά γιά νά ἀπογειωθῆ χρειάζονται δύο πράγματα. Πρῶτον νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τά βαρίδια, πού δυστυχῶς παραμένουν πολλά. Δεύτερον νά ἐξασφαλίση τήν ἀπαιτουμένη ὠστική δύναμη. Καί γιά τά δύο, τόν πρῶτο λόγο ἔχει ὁ Πρωθυπουργός. Μέχρι τώρα ἐνήργησε ὡς ὁ κυβερνήτης πού ἀνέλαβε τό ἀεροσκάφος στίς ἔντονες ἀναταράξεις καί τό ἔφερε σέ ἀσφαλές ἔδαφος. Τώρα καλεῖται νά τό ἀπογειώση. Εἶναι βέβαιο ὅτι μπορεῖ νά τό πετύχη.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου