Ξέρουν εδώ και χρόνια με τι και ποιους έχουν να κάνουν. Την ώρα που οι αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνουν στα συνέδριά τους εράνους για τον κάθε Σακκά, οι πατριώτες θυμούνται. Την ώρα που (αριστεροί;) επίορκοι κρατικοί λειτουργοί αφήνουν ελεύθερους εγκληματίες όπως τον Μαζιώτη, τη Ρούπα και τον Ξηρό, οι οποίοι... κυκλοφορούν ανάμεσά μας τραυματίζοντας και σκοτώνοντας, χωρίς να υπολογίζουν καθόλου την ανθρώπινη ζωή, έχοντας και το θράσος να απευθύνονται στον κόσμο...
Οι πατριώτες θυμούνται τον Τζώρτζη Αθανασιάδη, τον Νίκο Μομφεράτο (ο γιός του, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά, είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΝΔ), τον Παύλο Μπακογιάννη και όλους όσοι έπεσαν νεκροί από αυτούς που σκότωναν και μετά... βιάζονταν να φύγουν για διακοπές! Τόση «πρόοδος», τόση «επανάσταση», τόση «ένοπλη πάλη», από τους «ένοπλους συντρόφους», τα αγαπημένα αυτά παιδιά της αριστεράς, για τα δικαιώματα των οποίων (και όχι για αυτά των θυμάτων και των οικογενειών τους) και τις συνθήκες κράτησής τους «ενδιαφέρθηκαν» με ερωτήσεις τους στη Βουλή οι του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και βεβαίως – βεβαίως του ΣΥΡΙΖΑ του εθνομηδενισμού. Άλλωστε, για κάποιους από αυτούς στα προαναφερόμενα κόμματα, «το αντάρτικο πόλης συνιστά αντιπολιτευτικό λόγο», όπως διαβάσαμε σε αριστερό & ελευθεριακό ιστολόγιο.
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που αριστερός πολιτικός είδε τις οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατίας. Πάντως, η αδιαφορία της «προόδου» για τα θύματα και τις οικογένειές τους, δεν κρύβεται. Τον Μάρτιο του 2013, ο Αλέκος Αλαβάνος (του «εμείς δεν θέλουμε να σπάμε βιτρίνες, αλλά... – αυτό είχε πει στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 τον Δεκέμβριο του 2008), μας «ενημέρωσε», παραγνωρίζοντας τη μεγάλη συνεισφορά στην τρομοκρατία παιδιών από μεγαλοαστικές οικογένειες, πως «η απόγνωση οδηγεί νέα παιδιά να οργανώνονται σε τρομοκρατικές ομάδες».
Εμείς, διαβάζοντας πως κάποιοι... βιάζονταν να πάνε διακοπές, όπως κυνικά ομολόγησε στην επιστολή του ο δολοφόνος Β. Τζωρτζάτος, αναρωτιόμαστε ποια «απόγνωση» όπλισε πριν από μερικές δεκαετίες τα χέρια των δολοφόνων του Θάνου Αξαρλιάν. Και ο Αλέκος Αλαβάνος, αυτός ο πολιτικός με το πλούσιο πόθεν έσχες, γύρισε προ ενός έτους να πει πως «το σύστημα έχει πυροδοτήσει γκαζάκια στο μυαλό και την καρδιά τους». Εγώ πάντως τις καταθέσεις και τα ακίνητα που έχει αυτός ο πολιτικός δεν τα έχω, αλλά κανένα γκαζάκι δεν έχει πυροδοτηθεί στο μυαλό και στην καρδιά μου. Είναι θέμα αρχών και αξιών. Και οι πατριώτες δεν είναι μηδενιστές, έχουν αξίες και πάνω απ’ όλα, ιερά και όσια. Η ιερότητα της ανθρώπινης ζωής για τους πατριώτες, είναι αδιαπραγμάτευτη.
Η ριζοσπαστική αριστερά, απ’ όπου κι αν πέρασε, άφησε πίσω της λίμνες αίματος, πτώματα, πόνο και απόγνωση, γκουλάγκ και τεράστιο έλλειμμα ελευθερίας. Παντού απ’ όπου κι αν πέρασε. Στην Ευρώπη, στην Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική. Απ’ όπου δεν πέρασε και προσπάθησε να επιβληθεί δια της βίας, όπως στη χώρα μας, κι εκεί αίμα έχυσε. Ακόμα και «μετριοπαθείς» της αριστεράς στη χώρα μας, έχουν να λένε ότι ήταν «παρόντες» σε δολοφονίες. Και το λένε υπό το βάρος των τύψεων για τα πεπραγμένα τους. Πεπραγμένα, που άνοιξαν βαθιές πληγές στο κοινωνικό σώμα. Όσο για τις οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατίας, ρωτείστε τους να σας πουν για τον εφιάλτη τον οποίον βιώνουν εδώ και χρόνια, ελέω των εγκλημάτων της αριστεράς και της ΟΠΛΑ της, η οποία ΠΟΤΕ δεν έφυγε από τους δρόμους.
Ο καθένας δικαιούται στις προσεχείς εκλογές να κάνει ελεύθερα την επιλογή του. Η Ελλάδα δεν είναι και δεν θα γίνει κομμουνιστικό κολαστήριο. «Οι ζωές των άλλων», δεν θα λάβουν σάρκα και οστά εδώ. Όμως, τα χριστιανικά και εθνικά ιδεώδη, πρέπει να είναι το πρίσμα υπό το οποίο οι πατριώτες θα κάνουμε τις επιλογές μας. Τα παγανιστικά και τα εθνομηδενιστικά προτάγματα, αν λάβουν σάρκα και οστά, θα βυθίσουν την χώρα στο χάος.
Νίκος Χιδίρογλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου