Στις μέρες του Αντώνη Σαμαρά και του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο μεταπολιτευτικός...
κοινοβουλευτισμός μετασχηματίζεται σε κοινοβουλευτική δικτατορία που επιβάλλουν «με εντολή Σαμαρά», σύμφωνα με τον τ. Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης, Τάκη Μπαλτάκο, επίορκοι δικαστικοί.
Μετά τις παράνομες, άδικες και πέραν παντός τεκμηρίου αθωότητος προφυλακίσεις των βουλευτών του Εθνικιστικού κινήματος, η τριάδα Ντογιάκου-Κλάπα-Δημητροπούλου, προχώρησε στην τριτοκοσμική απόφαση του κατ’ οίκον περιορισμού του βουλευτή Μεσσηνίας Δημήτρη Κουκούτση, ενώ την Παρασκευή 13 Ιουνίου τρέχοντος, ξεπερνώντας εαυτήν, δεν προφυλάκισε μεν τον βουλευτή Αχαΐας Μιχάλη Αρβανίτη, όπως έκανε τρεις μέρες πριν με τον βουλευτή Πειραιά Νίκο Κούζηλο, του στέρησε όμως το δικαίωμα του λόγου!
Ομιλούμε πλέον για πρωτοφανή παραβίαση όχι μόνον του Συντάγματος αλλά και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όχι σε μια τριτοκοσμική χώρα, αλλά σε μια δημοκρατική χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρωτοφανής απόφαση αποτελεί ντροπή ολίγων επιόρκων, η οποία όμως ρίχνει τη σκιά της στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Η απαγόρευση της συμμετοχής σε πολιτικές ομιλίες δεν αφορά βεβαίως μόνον τον Λαϊκό Συνδεσμο, όπως θα ήθελε να ελπίζει η σιωπούσα Αριστερά, αλλά δημιουργεί προηγούμενο στην Ελληνική πολιτική αφού τρεις δικαστικοί λειτουργοί οι οποίοι έχουν ευθέως αμφισβητηθεί από τους κατηγορουμένους βουλευτές, αποφασίζουν να στερήσουν τον λόγο από εκλεγμένο βουλευτή του τρίτου σε δύναμη κόμματος της χώρας.
Με αναφορά άραγε σε ποιο νόμο και με ποιο νομικό κατασκεύασμα προχωρούν οι πολιτικές διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής; Καθώς και άλλοι βουλευτές της περιμένουν να περάσουν από το τραγικό για την Δικαιοσύνη τρίο, τόσο ο δικαστικός όσο και ο πολιτικός κόσμος οφείλουν να εξέλθουν από την κατάσταση ομφαλοσκοπίας και να αντιταχθούν στις αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις που προσβάλουν το Πολίτευμα, την Δικαιοσύνη και τον κοινό νου.
Είναι ίσως θεία δίκη πως ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κόσμος αφού αυτοακυρώθηκε ως εκπρόσωπος του Έθνους, ψηφίζοντας μνημόνια που εξοντώνουν τον ελληνικό λαό, και παραδίδουν την Πατρίδα σε τοκογλύφους και κοράκια, γνωρίζει τον εξευτελισμό από δύο υιοθετημένα μέλη του, δύο δήθεν «εθνικιστές» τους οποίους περιμάζεψε προκειμένου να παγιδεύσει το Εθνικό αίσθημα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, οι οποίοι όμως βρίσκουν τελικώς τον δρόμο προς το λαϊκό εθνικιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής.
Οι δύο θλιβεροί σώγαμπροι της ψευδοδεξιάς, Γεωργιάδης και Βορίδης, οριοθετούν την πλήρη κατάπτωση του πολιτικού κόσμου. Ο μεν ως πείσμων νεανίας κατάφερε να λάβει δια των απειλών και των παρακλήσεων μια θεσούλα εκπροσώπου στα θερινά τμήματα της Βουλής από την οποία ελπίζει να απομυζήσει λίγη ακόμη αυτοπροβολή, στην οποία είναι εθισμένος. Ο δε εξευτέλισε εαυτόν και τον ελληνικό πολιτικό κόσμο, πέφτοντας στα γόνατα εξωθεσμικών παραγόντων και οργάνων ξένων προς την Ελλάδα συμφερόντων, προκειμένου να διασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον με φράσεις όπως «ευελπιστώντας σε… αξιολόγηση των μελλοντικών πράξεών μου».
Φευ, αυτή είναι η μοίρα των προδοτών. Χρησιμοποιούνται και εν συνεχεία απορρίπτονται από το Σύστημα στο οποίο παρέδωσαν προθύμως την ψυχή τους. Ο πολιτικός εξευτελισμός της Μεταπολίτευσης με τις παράνομες διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής και τα δικαστικά πραξικοπήματα, από τη μια, και τον αυτοεξευτελισμό των εκπροσώπων της από την άλλη, αποτελούν το κύκνειο άσμα μιας περιόδου ψευδούς ευμάρειας και θλιβερής σήψης.
Δικαστικοί και πολιτικοί οι οποίοι αντιλαμβάνονται το άγος οφείλουν να παρέμβουν άμεσα. Τα περιθώρια ανοχής έχουν μικρύνει.
Ειρήνη Δημοπούλου - Παππά
κοινοβουλευτισμός μετασχηματίζεται σε κοινοβουλευτική δικτατορία που επιβάλλουν «με εντολή Σαμαρά», σύμφωνα με τον τ. Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης, Τάκη Μπαλτάκο, επίορκοι δικαστικοί.
Μετά τις παράνομες, άδικες και πέραν παντός τεκμηρίου αθωότητος προφυλακίσεις των βουλευτών του Εθνικιστικού κινήματος, η τριάδα Ντογιάκου-Κλάπα-Δημητροπούλου, προχώρησε στην τριτοκοσμική απόφαση του κατ’ οίκον περιορισμού του βουλευτή Μεσσηνίας Δημήτρη Κουκούτση, ενώ την Παρασκευή 13 Ιουνίου τρέχοντος, ξεπερνώντας εαυτήν, δεν προφυλάκισε μεν τον βουλευτή Αχαΐας Μιχάλη Αρβανίτη, όπως έκανε τρεις μέρες πριν με τον βουλευτή Πειραιά Νίκο Κούζηλο, του στέρησε όμως το δικαίωμα του λόγου!
Ομιλούμε πλέον για πρωτοφανή παραβίαση όχι μόνον του Συντάγματος αλλά και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όχι σε μια τριτοκοσμική χώρα, αλλά σε μια δημοκρατική χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρωτοφανής απόφαση αποτελεί ντροπή ολίγων επιόρκων, η οποία όμως ρίχνει τη σκιά της στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Η απαγόρευση της συμμετοχής σε πολιτικές ομιλίες δεν αφορά βεβαίως μόνον τον Λαϊκό Συνδεσμο, όπως θα ήθελε να ελπίζει η σιωπούσα Αριστερά, αλλά δημιουργεί προηγούμενο στην Ελληνική πολιτική αφού τρεις δικαστικοί λειτουργοί οι οποίοι έχουν ευθέως αμφισβητηθεί από τους κατηγορουμένους βουλευτές, αποφασίζουν να στερήσουν τον λόγο από εκλεγμένο βουλευτή του τρίτου σε δύναμη κόμματος της χώρας.
Με αναφορά άραγε σε ποιο νόμο και με ποιο νομικό κατασκεύασμα προχωρούν οι πολιτικές διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής; Καθώς και άλλοι βουλευτές της περιμένουν να περάσουν από το τραγικό για την Δικαιοσύνη τρίο, τόσο ο δικαστικός όσο και ο πολιτικός κόσμος οφείλουν να εξέλθουν από την κατάσταση ομφαλοσκοπίας και να αντιταχθούν στις αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις που προσβάλουν το Πολίτευμα, την Δικαιοσύνη και τον κοινό νου.
Είναι ίσως θεία δίκη πως ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κόσμος αφού αυτοακυρώθηκε ως εκπρόσωπος του Έθνους, ψηφίζοντας μνημόνια που εξοντώνουν τον ελληνικό λαό, και παραδίδουν την Πατρίδα σε τοκογλύφους και κοράκια, γνωρίζει τον εξευτελισμό από δύο υιοθετημένα μέλη του, δύο δήθεν «εθνικιστές» τους οποίους περιμάζεψε προκειμένου να παγιδεύσει το Εθνικό αίσθημα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, οι οποίοι όμως βρίσκουν τελικώς τον δρόμο προς το λαϊκό εθνικιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής.
Οι δύο θλιβεροί σώγαμπροι της ψευδοδεξιάς, Γεωργιάδης και Βορίδης, οριοθετούν την πλήρη κατάπτωση του πολιτικού κόσμου. Ο μεν ως πείσμων νεανίας κατάφερε να λάβει δια των απειλών και των παρακλήσεων μια θεσούλα εκπροσώπου στα θερινά τμήματα της Βουλής από την οποία ελπίζει να απομυζήσει λίγη ακόμη αυτοπροβολή, στην οποία είναι εθισμένος. Ο δε εξευτέλισε εαυτόν και τον ελληνικό πολιτικό κόσμο, πέφτοντας στα γόνατα εξωθεσμικών παραγόντων και οργάνων ξένων προς την Ελλάδα συμφερόντων, προκειμένου να διασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον με φράσεις όπως «ευελπιστώντας σε… αξιολόγηση των μελλοντικών πράξεών μου».
Φευ, αυτή είναι η μοίρα των προδοτών. Χρησιμοποιούνται και εν συνεχεία απορρίπτονται από το Σύστημα στο οποίο παρέδωσαν προθύμως την ψυχή τους. Ο πολιτικός εξευτελισμός της Μεταπολίτευσης με τις παράνομες διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής και τα δικαστικά πραξικοπήματα, από τη μια, και τον αυτοεξευτελισμό των εκπροσώπων της από την άλλη, αποτελούν το κύκνειο άσμα μιας περιόδου ψευδούς ευμάρειας και θλιβερής σήψης.
Δικαστικοί και πολιτικοί οι οποίοι αντιλαμβάνονται το άγος οφείλουν να παρέμβουν άμεσα. Τα περιθώρια ανοχής έχουν μικρύνει.
Ειρήνη Δημοπούλου - Παππά
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου