«1921: Ο ελληνικός στρατός νικά στο Εσκί Σεχίρ και προελαύνει κατά της Άγκυρας (Μικρασιατική Εκστρατεία). Σε έναν όμως χρόνο από τότε, οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της ελληνικής άρχουσας τάξης θα...
συναντήσουν άδοξο τέλος, με τραγικές συνέπειες για τους ελληνικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας. Στις 13/8/1922 θα ξεκινήσει η τουρκική αντεπίθεση. Το μέτωπο κατέρρευσε σχεδόν αμέσως και μόλις 2 εβδομάδες μετά ο τουρκικός στρατός μπήκε στη Σμύρνη. Ο τραγικός απολογισμός της Μικρασιατικής Εκστρατείας θα αποτυπωθεί στα νούμερα ως εξής: 91.000 περίπου ήταν οι απώλειες του ελληνικού στρατού, ενώ 1.500.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τις εστίες τους αφήνοντας πίσω χιλιάδες νεκρούς».
Όσα χρόνια, λοιπόν, κι αν περάσουν το ΚΚΕ όχι μόνο δεν έχει αναθεωρήσει στο ελάχιστο την προδοτική του στάση στην Μικρασιατική Εκστρατεία, η οποία είχε ως σκοπό την απελευθέρωση των Αλύτρωτων Πατρίδων της Ιωνίας, αλλά παραμένει απολύτως πιστή στην εμετική ρήση του 1935 στον "(β)Ριζοσπάστη" της 12ης Ιουλίου 1935 ότι «Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, η Τουρκία θα΄τανε σήμερα πεθαμένη και μεις Μεγάλη Ελλάδα. Τη «λευτεριά» μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τούρκικου λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει τη ξενική κυριαρχία πάνω στον Τούρκικο λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι αυτό, εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε».
Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, αν στην επετειακή σελίδα της 12ης Ιουλίου 2014 θα αναφερθούν με… υπερηφάνεια στην επιδίωξή τους για την «αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρά Ασία».
συναντήσουν άδοξο τέλος, με τραγικές συνέπειες για τους ελληνικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας. Στις 13/8/1922 θα ξεκινήσει η τουρκική αντεπίθεση. Το μέτωπο κατέρρευσε σχεδόν αμέσως και μόλις 2 εβδομάδες μετά ο τουρκικός στρατός μπήκε στη Σμύρνη. Ο τραγικός απολογισμός της Μικρασιατικής Εκστρατείας θα αποτυπωθεί στα νούμερα ως εξής: 91.000 περίπου ήταν οι απώλειες του ελληνικού στρατού, ενώ 1.500.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τις εστίες τους αφήνοντας πίσω χιλιάδες νεκρούς».
Όσα χρόνια, λοιπόν, κι αν περάσουν το ΚΚΕ όχι μόνο δεν έχει αναθεωρήσει στο ελάχιστο την προδοτική του στάση στην Μικρασιατική Εκστρατεία, η οποία είχε ως σκοπό την απελευθέρωση των Αλύτρωτων Πατρίδων της Ιωνίας, αλλά παραμένει απολύτως πιστή στην εμετική ρήση του 1935 στον "(β)Ριζοσπάστη" της 12ης Ιουλίου 1935 ότι «Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, η Τουρκία θα΄τανε σήμερα πεθαμένη και μεις Μεγάλη Ελλάδα. Τη «λευτεριά» μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τούρκικου λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει τη ξενική κυριαρχία πάνω στον Τούρκικο λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι αυτό, εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε».
Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, αν στην επετειακή σελίδα της 12ης Ιουλίου 2014 θα αναφερθούν με… υπερηφάνεια στην επιδίωξή τους για την «αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρά Ασία».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου