δώσει σε διατάξεις του νόμου περί προφυλακίσεων έχουν αποκτήσει και την ιδιότητα του ψυχολόγου και αξιολογούν έτσι τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, κρίνοντας μάλιστα αν πρέπει να αφεθεί ελεύθερος ή όχι. Έτσι κι αλλιώς άλλοι και όχι οι ίδιες πρόκειται να κάτσουν στην φυλακή και να διαπομπευθεί το όνομά τους και η πολιτική τους ιδιότητα από τα τόσο αχόρταγα σε προβολή ψευδών ειδήσεων ΜΜΕ. Οπότε γιατί να στενοχωριούνται;
Το σκεπτικό, όμως, αυτό είναι τερατώδες και δημιουργεί ένα αρνητικό προηγούμενο για την επανάληψη τέτοιων επικίνδυνων, ανέντιμων και ανοιχτά αντιδημοκρατικών καταστάσεων. Ποιος είναι αυτός και με ποια κριτήρια θα ορίζει την έννοια του βίαιου χαρακτήρα; Υπάρχει κάποιο «βιαιόμετρο», το οποίο θα είναι και ο ρυθμιστής για την επιβολή εγκλεισμού στις φυλακές; Γιατί με την «λογική» αυτή, με την οποία τόσο άνετα και δίχως τύψεις κλείνονται άνθρωποι στις φυλακές, θα έπρεπε πολύ πριν τον Ηλία Κασιδιάρη να διαβαίνουν άλλοι τις πύλες των φυλακών, λόγω βίαιου χαρακτήρα και κακής συμπεριφοράς. Και αυτό αφορά «αστέρες» του ψευδεπίγραφου «συνταγματικού τόξου», οι οποίοι είχαν εριστική συμπεριφορά, είτε λεκτικά, είτε σωματικά, είτε γραπτώς. Ο φαιδρός Τατσόπουλος αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση. Με φωνές, βρισιές και στα πρόθυρα του προπηλακισμού εναντίον ηλικιωμένων (Σταυρίδης) και γυναικών (Ιακωβίδου), ενώ τα υβριστικά γραπτά του γεμάτα χολή και ειρωνεία προσβάλλουν την αξιοπρέπεια αρκετών συμπατριωτών μας. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την Κανέλλη, της οποίας ο «βίαιος χαρακτήρας» (σύμφωνα με τον ορισμό των ανακριτριών) την ωθεί τόσο σε λεκτικούς τραμπουκισμούς όσο και ευθείες απειλές (π.χ. η απειλή προς τον Ντινόπουλο της ΝΔ ότι μια μέρα θα σφαχτεί κι αυτός, όπως οι μπολσεβίκοι έσφαξαν τους μενσεβίκους, καθώς επίσης και η «ατάκα» μέσα στην Βουλή «από το Πέραμα έως το Κερατσίνι φασίστας δεν θα μείνει», λίγες μόλις ημέρες πριν την άνανδρη δολοφονία του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη.
Τα ίδια, φυσικά, μπορούν να ισχύσουν για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τα «μπινελίκια» που έριχνε στην Βουλή σε βουλευτή του ΛΑΟΣ, του Μανώλη Κεφαλογιάννη που έβριζε τηλεοπτικά ως αχθοφόρος της Τρούμπας και τον Ανδρέα Παπαδόπουλο της ΔΗΜΑΡ, ο οποίος αμφισβητούσε ευθαρσώς ακόμη και την ανθρώπινη ιδιότητα στους Χρυσαυγίτες, με «δημοκρατικές» εκφράσεις όπως «ανθρωποειδή», «αποβράσματα», «ντροπή του ανθρωπίνου είδους».
Για να μη μιλήσουμε για τον Βενιζέλο και την έκρηξη οργής σε τηλεοπτική εκπομπή εναντίον ενός παριστάμενου πολίτη, ο οποίος είχε το… θράσος να του κάνει μια μη αρεστή ερώτηση. Εάν, λοιπόν, ο Κασιδιάρης θεωρείται «ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων» για τέτοιου είδους ενέργειες, με αυτό το σκεπτικό θα έπρεπε όλοι οι προαναφερόμενοι, συν αρκετούς άλλους, να βρίσκονται κι αυτοί στην ίδια δυσχερή θέση.
Γυρίζοντας στο σκεπτικό των ανακριτριών όσο το σκέπτεται ο οποιοσδήποτε τόσο περισσότερο ανατριχιάζει. Προφυλακίζεται κάποιος γιατί «ίσως» στο μέλλον διαπράξει κάποιο είδος αδικήματος, το οποίο όμως δεν περιγράφεται. Η ταινία Minority Report στην εγχώρια εκδοχή της. Αν, όμως, εμπλεκόταν στην λίστα Λαγκάρντ, αν παράγγελνε υποβρύχια ελαττωματικά που γέρνουν, αν έπαιρνε μίζες από την Siemens, αν έλεγε ψέματα προεκλογικά και ύστερα έβαζε την χώρα στο μνημόνιο τότε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Όχι μόνο για τον Ηλία Κασιδιάρη, αλλά για όλους τους έγκλειστους και κυρίως για τον Αρχηγό της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Νίκο Μιχαλολιάκο. Όσο περισσότερο οι ενέργειες των ανακριτριών αντιπαρατίθενται με την πραγματική Δικαιοσύνη, τόσο περισσότερο θα εκτίθενται ανεπανόρθωτα στον Ελληνικό Λαό, ο οποίος ολοένα και περισσότερο αντιλαμβάνεται το εύρος της σκευωρίας κατά του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου