Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Τους πουλάμε τα μαχαίρια που μας σφάζουν

1. Η φρίκη εντός των πυλών

Το γεγονός προκαλεί φρίκη. Μουσουλμάνοι λαθρέποικοι αποκεφάλισαν τελετουργικά έναν τοξικομανή. Τεμάχισαν το ακέφαλο πτώμα και σκόρπισαν τα κομμάτια στα βρωμόνερα του Πειραιά.
Κι ακόμα μεγαλύτερη φρίκη προκαλεί το ότι όλα τα καθεστωτικά κανάλια, έλαβαν εντολή να αποσιωπήσουν το γεγονός!

Δυστυχώς για τους μεταναστολάγνους του λαθρεποικισμού, τους πρόδωσε η θαλασσα.
Τεμαχισμένα μέλη του σώματος βρέθηκαν να επιπλέουν πλάι στα καράβια που μετέφεραν ανυποψίαστους επιβάτες στα νησιά.
Κάποιοι, που έβλεπαν ένα χέρι, ένα πόδι ή την ασώματη κεφαλή να αρμενίζουν στα νερά, τρέξανε να ξεράσουν. Κάποιοι άλλοι, πιο ψύχραιμοι, τα φωτογράφισαν.
Με όση λύσσα κι αν επιχείρησαν να θάψουν το πρώτο θρησκευτικό έγκλημα εν Ελλάδι, η θάλασσα [κι η αμείλικτη εικόνα] δεν τους έκαμαν το χατήρι. Το ελληνόφωνο πόπολο πληροφορήθηκε έντρομο, πως η ισλαμική βαρβαρότητα δεν είναι πλέον προ των πυλών.
Έχει ήδη διαβεί τις πύλες, μεταφέροντας την αγριότητα του τζιχάντ, μέσα στα ίδια μας τα λιμάνια.


Και πολύ σύντομα, μέσα στις αυλές μας…

Για όσους έχουν ακόμα αυτιά να ακούσουν και μάτια να δουν, η φύση του συγκεκριμένου εγκλήματος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να περιοριστεί στα πλαίσια μιας μεμονωμένης ενέργειας, κάποιων παρανοϊκών, που θα μπορούσαν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε χώρα και σε οποιαδήποτε θρησκεία.
Η συνήθης καραμέλα της μεταναστολαγνικής προπαγάνδας, προσφέρεται άλλωστε με το εφησυχαστικό περιτύλιγμα της «λανθασμένης γενίκευσης».

Παρανοϊκοί δολοφόνοι λέγουν, υπάρχουν παντού. Έχουν βρεθεί και Έλληνες που τεμάχισαν τα θύματα τους και τα έθαψαν στον κήπο τους ή τα πέταξαν στα σκουπίδια. Συνεπώς, είναι λογικό σφάλμα να γενικεύουμε.
Σήμερα το έκαμαν μουσουλμάνοι, αύριο θα το κάμουν χριστιανοί.
Ποιο το πρόβλημα?
Η γη δεν είναι παράδεισος και οι άνθρωποι δεν είναι άγγελοι…

Ναι?
Σοβαρά?
Φταίει η ανθρώπινη φύση για την επεκτατικότητα και την εγγενή βαρβαρότητα του ισλάμ?
Τότε γιατί δεν φταίει η ανθρώπινη φύση για τη βαρβαρότητα του ναζισμού αλλά εκεί ατιθέτως, φταίει ο Χίτλερ ή ο κ. Μιχαλολιάκος ή ο πάσα ένας που φοράει μαύρα και κουρεύεται γουλί?
Και γιατί, άμα τσαλάκωναν τη μούρη κανενός Αφγανού λαθρέμπορα θα το έκαμαν βούκινο σε όλα τα κανάλια, ενώ τώρα που αποκεφαλίσανε και διαμελίσανε έναν ανθρωπάκο, κοιτάνε να το θάψουν πάση θυσία?
Και παρακάτου…

Βασανίζουν οι δεσμοφύλακες μέχρι θανάτου έναν Αλβανό φονιά, που σκότωσε χωρίς αιτία κι αφορμή κάποιον συνάδελφο τους.
Και γίνεται το έλα να δεις…
Ναι! Φριχτό, δεν λέω…
Ωστόσο γι αυτό δεν φταίει η ανθρώπινη φύση, φταίει ο ρατσιστής ο Ελληνας!…
Ούτε κανένας βγήκε να πει, πως αν οι δεσμοφύλακες τον καθαρίζανε επί τόπου, την ίδια στιγμή που πήγε να σκοτώσει τον συνάδελφο τους – πράγμα που θα ήταν και δίκαιο και έντιμο, αντί να τον λιώσουν στα βουβά με τις κλωτσιές – την επόμενη μέρα θα τους κρεμούσαν στο σύνταγμα οι συριζαίοι…
Κι ούτε φυσικά τόλμησε να μιλήσει κανείς ανοιχτά και να φωνάξει πως τα αλβανικά καθάρματα, που μπαίνουν στις καφετέριες και θερίζουν με το καλάσνικοφ ότι βρουν μπροστά τους, κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσα μας, ακόμα και αν το έχουν ξανακάμει δυο-τρεις φορές!
Όχι!

Όταν ο μουσουλμανος, ο αλβανός, ο αφγανός, ο κογκολέζος βγάνει όλη τη βαρβαρότητα του κόσμου του, φταίει η ανθρώπινη φύση και δεν πρέπει να γενικεύουμε.
Όταν ο Έλληνας, ρίξει έστω και μια σφαλιάρα, φταίει ο ρατσισμός και πρέπει να φτιάξουμε αντιρατσιστικούς νόμους και πρέπει να κατασκευάσουμε κατηγορητήρια και πρέπει να φυλακίσουμε κάθε τι που μιλάει για πατρίδα, για έθνος και για αξιοπρέπεια του Έλληνα μέσα στην ίδια του τη χώρα…
Εξόν φυσικά και αν μας τύχει εμάς.

Εξόν και αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και είναι το δικό μας κορίτσι στη θέση της Μυρτώς. Αν κάτσει η στραβή και βρίσκεται το δικό μας παιδάκι μέσα στο μαγαζί που θέριζε το αλβαναριό. Αν γυρίσει ο τροχός και μας την πέσουνε εμάς να μας σιδερώσουν ή να μας βγάνουν ένα-ένα τα δόντια ή να μας κόψουν κομματάκια για δέκα ευρόπουλα.
Τότε ναι.
Τοτε θα γενικεύσουμε και θα παραγενικεύσουμε…
Όπως γενίκευε κι η μάνα του Φύσσα που ζητούσε τα κεφάλια όλων των χρυσαυγιτών στον πάγκο του τζιχαντιστή.
Όπως θα γενίκευε κι ο Μένης, αν δεν προλάβαιναν να τον στραγγαλίσουν οι επιβήτορες του και αντί να τρέχει σε αντιρατσιστικές πορείες, θα γίνονταν πιο χρυσαυγίτης και από τον κ.Κασιδιάρη…

Με κάτι τέτοιες σοφιστείες περί γενικεύσεων και άλλων κουραδοεπιχειρημάτων όμως, δεν ερμηνεύονται τα κοινωνικά φαινόμενα και προπαντός δεν προστατεύεται μια κοινωνία απέναντι στις προκλήσεις των καιρών και στις δράσεις αντιθέτων δυνάμεων, που ενδέχεται να τη διαλύσουν.
Κι όταν μιλάμε για ισλάμ ή για τον πανάρχαιο πόλεμο [ενίοτε ακήρυχτο] μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας, δεν χωράνε τσιπρουλιές του τύπου «μην γενικεύουμε» και μην «βγάζουμε συμπεράσματα»

Η διαλεκτική εξέλιξη των κοινωνικών δομών, ενδοβάλλει στα άτομα/μέλη της κοινωνίας, κανόνες, συμπεριφορές και κατηγορικές προστακτικές, που αποτελούν στην ουσία νόμους της κοινωνικής δομής και όχι πάντα έναν κώδικα αξιών που επιλέγουν με την ελεύθερη βούληση τους τα ίδια τα άτομα [αν και αυτό μπορεί να συμβεί, παρά το τι λέγει ο Μάρξ, αλλά μόνο σε άτομα που αναζητούν συνειδητά έναν δικό τους κώδικα αξιών, πέραν από τις προσταγές της κοινωνίας τους…]

Για να το πω με απλά λόγια, πράγματι σε κάθε κοινωνία ενυπάρχουν ταυτόχρονα και το Καλό και το Κακό, και το Φως και το Σκότος και το Ηθικό και το Ανήθικο αλλά επίσης και κάθε κοινωνία επιβάλλει έναν κώδικα αξιών στα άτομα/μέλη της, ο οποίος κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να γεννήσει πολιτισμό, μπορεί όμως να γεννήσει και βαρβαρότητα. 

Κι είναι ζήτημα του Στοχασμού να διαφορίσει το πότε και το πώς, μια συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα ατομικής ιδιοσυγκρασίας και άρα δεν ενοχοποιείται ολόκληρη η δεδομένη κουλτούρα της κοινωνίας από όπου προέρχεται το άτομο ή ακριβώς αυτή η δεδομένη συμπεριφορά, αποτελεί μέρος ενός κώδικα αξιών του οποίου το άτομο λειτουργεί ως φορέας του.

Η Ισλαμική βαρβαρότητα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας κουλτούρας του αίματος, που απειλεί να διαλύσει τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Το φρικαλέο εγκλημα του τελετουργικού αποκεφαλισμού και του διαμελισμού ενός άτυχου τοξικομανούς, δεν είναι διόλου προϊον της ατομικής παράνοιας μερικών διεστραμμένων αλλά το ορατό αποτέλεσμα του ισλαμικού μίσους κατά του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της εγγενούς βαρβαρότητας μιας θρησκείας, που έχει τις ρίζες της στα άγρια ένστικτα αρχαίων νομαδικών φυλών, οι οποίες επί αιώνες επιβίωναν χάρη στις κατακτήσεις και στο πλιάτσικο.

Ψηφοφόρος του κ. Μπουτάρη ενώ μαθαίνει για τον αποκεφαλισμό
του νεαρού τοξικομανούς, από φανατικούς ισλαμιστές στον Πειραιά...
Η "κυρία" δήλωσε στις κάμερες καθεστωτικού καναλιού, ότι δεν "πρέπει
να γενικεύουμε" γιατί παρανοϊκοί κι ανώμαλοι υπάρχουν σε όλες τις
θρησκείες και σε όλες τις χώρες του κόσμου...
Άλλωστε, συμπλήρωσε η εν λόγω κυρία, οι μουσουλμάνοι
που έχω γνωρίσει εγώ, προτιμούν τους ανασκολοπισμούς...
2. Οι ρίζες της ισλαμικής βαρβαρότητας… 

Τόσο ο χριστιανισμός, όσο και ο μωαμεθανισμός είναι ιουδαιογενείς θρησκείες, που υιοθέτησαν την αιματηρή θεολογία της Βίβλου και προσπάθησαν να εξελιχθούν σε παγκόσμια εξουσιαστικά συστήματα, είτε δια της δυνάμεως των όπλων, είτε δια της δυνάμεως του κηρύγματος.
Και αν για τον χριστιανισμό, το ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας μέσω της άμεσης βίας θεωρείται πια τελειωμένη υπόθεση, δεν συμβαίνει το ίδιο και με το ισλάμ.
Σταυροφόροι δεν υπάρχουν πια αλλά οι τζιχαντιστές ζουν και βασιλεύουν… 

Το ισλαμ ως γνωστόν πρωτοεμφανίστηκε στις ερήμους της Αραβίας και επεκτάθηκε στις βάρβαρες και φιλοπόλεμες ορδές των περιπλανώμενων αράβων κτηνοτρόφων [ένας τέτοιος ήταν και ο προφήτης τους]
Μία προσπάθεια εκπολιτισμού του ισλαμικού κόσμου, η οποία ξεκίνησε στη Δαμασκό του 8ου αιώνα, από τουςΟμμεϋάδες χαλίφες και στηρίζονταν κυρίως στην ώσμωση μεταξύ του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και των εξελληνισμένων Σύρων, έδωσε όντως μια άλλη τροπή στο ισλάμ, η οποία συνεχίστηκε στη λαμπρή περίοδο τωναββασιδών χαλιφών της Βαγδάτης.

Σπουδαίοι λόγιοι μεταφραστές του Αριστοτέλη, του Πλάτωνος και άλλων γιγάντων της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, όπως ο ελληνικής καταγωγής σύρος Κουστά Ιμπν Λουκά [Κώστας ο γιος του Λουκά] μετέφεραν το φως των ελληνικών γραμμάτων στους μωαμεθανούς διανοούμενους της Συρίας και της Περσίας, οι οποίοι φυλετικά δεν ήσαν καθ’ ολοκληρίαν άραβες, ούτε καν σημίτες…
Μετά την πτώση του χαλιφάτου των Ομμεϋαδών και την ανάδυση του χαλιφάτου των Αββασιδών, η ισλαμική διανόηση μπολιάστηκε επιπλέον και με την πέρσικη καλλιτεχνική και στοχαστική παράδοση. Το αποτέλεσμα αυτών των γόνιμων πολιτισμικών μίξεων [Ελλάδας,. Βαβυλώνας, Περσίας] γέννησε τον μεγάλο πολιτισμό των Αββασιδών, που θεωρείται και ο χρυσούς αιώνας του ισλαμικού κόσμου.

Το χαλιφάτο των Αββασιδών όμως γκρεμίστηκε από τις απανωτές επιδρομές των τουρκομογγολικών ορδών, που σχεδόν όλες εξισλαμίστηκαν.
Μία από αυτές τις νομαδικές τουρκομογγολικές φυλές ήσαν οι Οθωμανοί, οι οποίοι έμελλαν να ιδρύσουν το τρίτο χαλιφάτο των Οσμανλήδων, με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.
Μια άλλη εξισλαμισμένη τουρκομογγολική ορδή κατευθύνθηκε προς ανατολάς και κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας. Απόγονοι του τουρκομογγόλου Μπαλμπέκ, ήσαν ο Μεγάλος Άκμπαρ και ο πιο διάσημος από τους διαδόχους του, ο Σαχ Τζιχάν, που έγινε γνωστός στη δύση εξαιτίας του μαυσωλείου Τατζ Μαχάλ.

Ο ισλαμικός κόσμος λοιπόν είναι βαθιά μπολιασμένος από τη φυλετική βαρβαρότητα των τουρκομογγολικών ορδών, οι οποίες επέβαλλαν την κυριαρχία τους και στον ανατολικό κλάδο του ισλαμ [μέσω του Ακμπαρ] και στον δυτικό κλάδο [μέσω του Οσμάν]

Γι αυτό μην αναρωτιέστε γιατί οι Τούρκοι μάχονται στο πλευρό των τζιχαντιστών. Τους συνδέουν όχι μονον θρησκευτικές αλλά και φυλετικές συγγένειες.
Εν ολίγοις, η συντριπτική πλειοψηφία των ασιατών μουσουλμάνων που έχουν λαθρεποικίσει τη χωρα μας [αφγανοι, πακιστανοι, μπαγκλαντεσιανοί] ανήκουν φυλετικά στις τουρκομογγολικές ορδές.
Οι βορειοαφρικάνικες μουσουλμανικές μάζες, που επίσης έχουν λαθρεποικίσει την Ελλάδα [Αιγύπτιοι, Μαροκινοί, Λίβυοι] ανήκουν κυρίως σε αραβικές φυλές, ενώ υπάρχει και μια πολυπληθής ομάδα από νέγρους μουσουλμάνους [Σουδάν, Κονγκο, Νιγηρία κ.λπ.] οι οποίοι κατάγονται από εξισλαμισθέντες πολιτισμούς του βουντού… 

Οι προσπάθειες εκπολιτισμού του Ισλάμ, μέσα στο σώμα του ίδιου του μουσουλμανικού κόσμου, απέτυχαν.
Ούτε οι ομμεϋάδες χαλίφες, ούτε οι αββασίδες, ούτε ο ιπποτικός σαλαντίν αλλά ούτε και οι σύγχρονες προσπάθειες του Σάχη Ρεζά Παχλεβί ή του Νάσερ, για να δώσουν έναν πιο ήπιο χαρακτήρα στην μωαμεθανική κοσμοαντίληψη, κατάφεραν να ξεριζώσουν την τουρκομογγολική βαρβαρότητα.
Όπως συμβαίνει και σε άλλες κοινωνικές διαδικασίες, η φυλετική κληρονομιά απεδείχθη πιο ισχυρή από τη θρησκευτική.

Το αιμοβόρο Ισλάμ του 21ου αιώνα, δεν πισωγύρισε στον Μεσαίωνα, όπως ισχυρίζονται οι μετριοπαθείς αναλυτές του. Απλώς τώρα ωρίμασαν οι συνθήκες για να βγει στην επιφάνεια ο μεσαίωνας που έκρυβε πάντα.
Οι λαθροεισβολείς και οι λαθρέποικοι που συρρέουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα, έχουν ελάχιστη σχέση με το ραφινάτο Ισλάμ του Μεβλανά Τζελαλαλντίν Ρουμί ή με το βαθυστόχαστο Ισλάμ του Ομάρ Καγιάμ.
Αντιθέτως φέρουν ανεξίτηλα γραμμένες στα κύτταρα τους, την αγριότητα του Γκιλντιρίμ [κεραυνός] και των πειρατών του Μπαρμπαρόσσα.

3. Η πλημμυρίδα και η άμπωτις, της ανατολής προς τη δύση…

Οι κατά κύματα εισβολές της Ασίας προς την Ευρώπη και αντιστροφα, δεν έχουν σταματήσει, από τον καιρό των περσικών πολέμων!
Μια σειρά από πασίγνωστες μαζικές εισβολές του ενός κόσμου προς τον άλλον, όπως η ρωμαϊκή επέκταση και η αντίστροφη πορεία της βαρβαρικής εισβολής, οι σταυροφορίες και οι οθωμανικές κατακτήσεις [που σταμάτησαν στα τείχη της Βιέννης] πείθουν ότι οι ιδεοληψίες της αριστεράς περί της τελικής αφομοίωσης όλων των φυλών και όλων των πολιτισμών σε έναν παγκόσμιο παράδεισο αλληλεγγύης και ειρήνης, αφορούν καποιον άλλον κόσμο και πάντως όχι σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο της κυρίας Μέρκελ και των Αλβανών καλασνικοφόρων.

Σε αντίθεση με τα όσα προφήτευε ο Μαρξ, κοντά 60 χρόνια [περίπου 2 γενιές] υπαρκτού σοσιαλισμού δεν κατάφεραν να εξαφανίσουν τις εθνικές, θρησκευτικές και φυλετικές συλλογικές ταυτότητες, οι οποίες οδήγησαν σε φρικιαστικούς εμφυλίους πολέμους μετά την πτώση του τείχους, ακριβώς εξαιτίας της αφροσύνης των αριστερών, που πίστευαν ότι θα δημιουργήσουν αποκλειστικά ταξικές συλλογικές ταυτότητες…

Το ίδιο εγκληματικό λάθος συμβαίνει και τώρα.
Οι ευρωπαϊκές μάζες χαμένες μέσα στα σεξουαλικά, οικογενειακά και προσωπικά τους αδιέξοδα, ανοίγουν θύρες και πόδια στις ορδές των αφροασιατών ισλαμιστών, χειραγωγούμενες και από τη προπαγάνδα της αριστεράς [η οποία ταυτίζεται με τη προπαγάνδα των νεοταξιτών μηχανικών ελέγχου του νου] ότι τάχα μου μετά από λίγα χρόνια παραμονής στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, θα ενσωματωθούν και θα αφομοιωθούν πλήρως.
Το αποτέλεσμα είναι να πληθαίνουν ολοένα τα μεσαιωνικά, φρικιαστικά εγκλήματα των λαθρεποίκων, με τα τσεκούρια, με τους αποκεφαλισμούς και με τα απάνθρωπα βασανιστήρια για τα δέκα ευρώ!

Η βαρβαρότητα των τουρκομογγολικών ορδών έχει πια ξεχυθεί ανεξέλεγκτη στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Κι αν εμείς, εδώ στην Ευρώπη, φτάσαμε στο πολιτισμικό στάδιο να σεβόμαστε απολύτως τη ζωή ενός εγκληματία ή ενός τοξικομανούς, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους αφροασιάτες λαθρέποικους, που μας γυρίζουν πολιτισμικά πίσω στον σκοτεινό τους μεσαίωνα.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι όλες αυτές οι ορδές που στο τέλος θα μας καταπιούν, είναι απαραίτητες στα αφεντικά της νέας τάξεως, ώστε να διαθέτουν φτηνά εργατικά χέρια για τα εργοστάσια τους και φτηνή φρέσκια σάρκα για τα μπουρδέλα τους…

Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι οι μόνοι που δικαιώσανε τον Μάρξ [ο οποίος έλεγε ότι οι καπιταλιστές θα μας πουλησουν το σχοινί που θα τους κρεμάσουμε] είναι ακριβώς οι λωβοτομημένες καταναλωτικές μάζες του 21ουαιώνα, που πουλάνε στους λαθροεισβολείς τους, τα μαχαίρια που θα τους σφαξουν… 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η απίστευτης αγριότητας δολοφονία του άτυχου τοξικομανή, τον οποίον τον τεμάχιζαν ζωντανό πριν να τον αποκεφαλίσουν.
Να μην αμφιβάλλετε καθόλου ότι ο άνθρωπος αυτός πολύ πιθανόν να συμμετείχε σε αντιρατσιστικές διαδηλώσεις, μέχρι που έπεσε απάνω στους φονιάδες του.
Δυστυχώς γι αυτόν δεν πρόλαβε να κατανοήσει το που οδηγούσε η μεταναστολαγνεία του…

Δάσκαλοι και μαθητές σε πολυπολιτισμικό σχολείο της ινδογρεκίας,
προετοιμάζουν το έδαφος για νέους αποκεφαλισμούς...
Εμείς τους πουλάμε τα μαχαίρια που μας σφάζουν...
panusis

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου