Το βράδυ της Κυριακής 3 Μαΐου, λίγο πριν μπουν οι κρατούμενοι στα κελιά τους στην τρίτη πτέρυγα σημειώθηκε αιματηρή συμπλοκή μεταξύ Αλβανών και Αράβων από την μία και Πακιστανών από την άλλη για των έλεγχο των φυλακών και του εμπορίου ναρκωτικών.
Οι Άραβες οπλισμένοι με αυτοσχέδια μαχαίρια και ρόπαλα επιτέθηκαν στην ομάδα των Πακιστανών που όμως τους περίμεναν προετοιμασμένοι και έτσι η συμπλοκή γενικεύτηκε. Η συμπλοκή ήταν τόσο σφοδρή που σε ελάχιστο χρόνο υπήρχαν 2 νεκροί και περίπου 20 τραυματίες οι οποίοι μεταφέρθηκαν στα εφημερεύοντα νοσοκομεία.
Δεν πρόκειται φυσικά για μία “συνηθισμένη ημέρα” στην φυλακή. Ήταν μία κορύφωση έντασης που ήλθε προφανώς μετά από πολύ καιρό “μαζέματος αφορμών”. Ήταν μία κορύφωση η οποία δεν ήλθε όμως και λόγω του “χαρακτήρα” των συμμετεχόντων σε αυτή, αλλά λόγω του ότι προφανώς η μία “ομάδα” ανακατευόταν στις “δουλειές” της άλλης ομάδας, είτε αυτές ήταν εκβιασμοί, είτε ήταν ναρκωτικά είτε ένας θεός ξέρει τι άλλο από όσα συμβαίνουν στις φυλακές.
Στους περισσότερους η είδηση ίσως να κατατάσσεται στο επίπεδο των αδιάφορων. Με βάση τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με βάση το προσωπικό δράμα των περισσοτέρων Ελλήνων που φαινομενικά δεν έχει ουδεμία σχέση με το τι συμβαίνει εντός του Κορυδαλλού, η αποτιμησή της σίγουρα δεν θα είναι στην πρώτη γραμμή για τους περισσότερους συμπατριώτες μας.
Και εάν οι αλλοεθνείς σκληροί κακοποιοί της πατρίδας μας ήταν όλοι στην φυλακή αυτό ίσως και να ίσχυε. Δεν είναι όμως και ως εκ τούτου αυτό δεν ισχύει. Αυτό που ισχύει είναι ότι αυτό που συνέβη στον Κορυδαλλό είναι απλά μία προεπισκόπηση του τι πρόκειται να συμβεί και εκτός των τειχών των φυλακών. Και αυτό διότι οι σκληροί κακοποιοί δεν είναι όλοι εκεί μέσα.
Σε έναν βαθμό ήδη συμβαίνει καθώς ήδη πολλές φορές έχουν βρεθεί πτώματα αλλοδαπών, τους οποίους έχουν σκοτώσει άλλοι αλλοδαποί. Όσο όμως περισσότεροι μαζεύονται, όσοι περισσότεροι μπαίνουν στην χώρα μας, δυναμώνουν την αυτοπεποίθηση των διαφόρων συμμοριών που εν πολλοίς τους αντιλαμβάνονται ως... ενισχύσεις.
Ποιός θυμάται άλλωστε την πρίν λίγα χρόνια σύγκρουση μεταξύ Σομαλών και Πακιστανών στην οδό Πειραιώς, η οποία αποτελεί το “σύνορο” μεταξύ των πεδίων ελέγχου των δύο αυτών συμμοριών; Και πόσο θα περάσει μέχρι να θρηνήσουμε και τους πρώτους Έλληνες θύματα σε τέτοιου είδους διαμάχες είτε ως απλα διερχομένων, είτε ως ενεργά εμπλεκόμενων; Η κοινωνία μας, όσο περισσότερο δεχόμαστε ανεξέλεγκτα κόσμο από την Αφρική και την Ασία θα μοιάζει ολοένα και περισσότερα με τις χώρες καταγωγής τους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου