Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Απρόοπτα παράλογα

«Πολλῶν ταμίας Ζεὺς ἐν Ὀλύμπῳ, πολλὰ δ᾽ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί·
καὶ τὰ δοκηθέντ᾽ οὐκ ἐτελέσθη, τῶν δ᾽ ἀδοκήτων πόρον ηὗρε θεός.
τοιόνδ᾽ ἀπέβη τόδε πρᾶγμα…»
Ευριπίδης, «Μήδεια», «Βάκχαι»…
(Πολλά προγράμματα έχει στο μυαλό του ο Δίας στον Όλυμπο. Κι άλλα, ακόμη ανέλπιστα, πιστεύουν οι Θεοί. Και αυτά που νομίζαμε, δεν έγιναν. Για τα απροσδόκητα όμως, βρήκε λύσεις ο Θεός…)

Ζαλίζεται ο σχολιαστής των επικαίρων. Αυτά που βλέπουμε υπνωτισμένοι στην τηλεόραση αλλάζουν, αναιρούνται και αντιστρέφονται – με τέτοια ταχύτητα – ώστε αισθάνεται κανείς ότι παρατηρεί τα γενόμενα να εκτυλίσσονται, σαν ένα αφήγημα που γράφεται στο νερό ρέοντος ποταμού, όχι με μελάνι, αλλά με υδράργυρο.

Τι να πει κανείς όταν δεκάδες βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν τα νομοσχέδια που καταθέτει η κυβέρνηση αλλά την στηρίζουν ενώ συγχαίρουν τον πρωθυπουργό που… υπονομεύουν; Λίγα παραδείγματα ίσως αρκούν για να δείξουν την αθλιότητα του συστήματος που οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να διορθώσουν – με μεγάλο πολιτικό και οικονομικό κόστος.

Η σκληρότητα των απαιτούμενων συνθηκών (Μνημόνιο) που επιβάλλουν οι δανειστές μας (Εταίροι, τοκογλύφοι, εχθροί ή κακούργοι, αναλόγως του ακροατηρίου), είναι, σαφέστατα αποτέλεσμα της αναξιοπιστίας που έχουμε φιλοτεχνήσει επί χρόνια, με την εντύπωση ότι τους κοροϊδεύουμε. Εάν ήμασταν αξιόπιστοι δεν θα χρειαζόταν καν η επανάληψη της προσωπικής εποπτείας της Τρόϊκας. Εάν υπήρχε «λόγος τιμής» μεταξύ κυρίων. Φρόντισαν όμως με τα διαδοχικά τους ψέματα και τις προσβολές «εταίρων» να γίνουν ρεζίλι, σαν απατεώνες που τους ανακαλύπτει ο πρώτος έλεγχος. Τους έπιασαν στα πράσα.

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Τσίπρα προσωπικώς, αλλά και τα επιφανέστερα στελέχη τους, οι δηλώσεις τους είναι καταγεγραμμένες σε εκατοντάδες δελτία ειδήσεων. Δελτία τα οποία οι ίδιοι φρόντιζαν να διανέμουν και να επαναλαμβάνουν αυτοθαυμαζόμενοι για τις εξυπνάδες τους. Τα νταούλια, ο πεντοζάλης, και η Ρόδος με το… άλμα. Αυθάδειες επηρμένων εφήβων, τους κυνηγάνε σαν ερινύες.

Τώρα όμως ήρθε η ώρα της προσγείωσης στην πραγματικότητα. Πολλά πρέπει να αλλάξουν για να πλησιάσουμε την εικόνα μιας υπεύθυνης δημοκρατικής Ευρωπαϊκής χώρας.

Από εκείνα που δεν γνωρίζαμε, αλλά ελπίζουμε να αλλάξουν, κραυγαλέο είναι το σκάνδαλο των φόρων «υπέρ τρίτων». Αρκεί ίσως να αναφέρουμε ότι είναι… 350! (Τριακόσιοι πενήντα). Είναι το πιο εξοργιστικό παράδειγμα καταχρήσεως της δυνάμεως της πολιτικής εξουσίας προς όφελος της προσωπικής ψηφοθηρίας των πολιτικών, εις βάρος των αθώων. Όλων των υπολοίπων – εκτός των ευεργετηθέντων. Οι αθώοι, εμείς οι αφελείς, ούτε καταλάβαμε πως μπήκε το χέρι στην τσέπη μας και έκλεψε τα χρήματα μας – με μεγαλύτερη επιδεξιότητα από τους πορτοφολάδες στα λεωφορεία. Ο χώρος δεν επιτρέπει λεπτομερή αναφορά ενός εκάστου φόρου. Ωστόσο η κλοπή είναι πραγματική και αναπόφευκτη. Είναι σχεδιασμένη αριστοτεχνικά, και νομοθετημένη, κατά τέτοιον τρόπο ώστε ο διαμαρτυρόμενος να κινδυνεύει με επιπλέον ζημία και κυρώσεις.

Το ταμείο των συνταξιούχων της ΔΕΗ – πράγματι ξινό σαν ξύδι – κατά δήλωση του αρχι-πατέρα τους, «χορηγείται» από εμάς, τον λαό, εσάς και εμένα, κατά 600.000.000 Ευρώ ετησίως. Είτε «κρύβεται» στο ΙΚΑ είτε όχι, εμείς τα πληρώνουμε. Εάν οι συνταξιούχοι είναι 25.000, αυτό σημαίνει ότι η επιχορήγηση και μόνο, εκτός άλλων προνομίων (ρεύμα κ.τ.λ.) μας κοστίζει 24.000 Ευρώ, ετησίως, 2.000 μηνιαίως για κάθε έναν. Όταν κλαίγονται για τους καημένους που παίρνουν 460 Ευρώ τον μήνα.

Ο άλλος, κουτοπόνηρος, φόρος είναι το κόστος των «εργαζομένων» στην ΕΡΤ. Δικαίως πανηγύρισαν με χορούς και με τραγούδια όταν επαναλειτούργησε. Δεν είναι εύκολο να βρει κανείς πόσο κοστίζουν. Ούτε πόσα παίρνουν. Μπορεί να βρει κανείς στο internet καταλόγους μισθοδοσίας «εργαζομένων», που ζαλίζει τον νου. Ολοφάνερα εμισθοδοτούντο πολλοί που από την ΕΡΤ γνώριζαν μόνο το Ταμείο. (Πόσους δημοσιογράφους έχει το BBC;) Εκτός τούτου, με το σύστημα της «παραγωγής» χορηγούνται εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ, ανά εκπομπή, με ανάλογες αστρονομικές προσωπικές αμοιβές των «σταρς».

Εδώ το ολοφάνερο «κόλπο γκρόσσο», για τους αφελείς, είναι ότι το κόστος της ΕΡΤ (πάνω από 200 εκατομμύρια ετησίως, προ του κλεισίματος) δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό. Επιβαρύνει όμως έναν έκαστο από εμάς σε μία απ’ ευθείας φορολόγηση μέσω του λογαριασμού της… ΔΕΗ. Ιδιαιτέρως χρήσιμου για κάθε «χαράτσι». Ποιος άραγε έχει κάνει συμβάσεις για τις επαναπροσλήψεις;

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου