Όχι μόνον είναι βαρύς ο λογαριασμός και αγνοείται παντελώς η πραγματική κατάσταση του φορολογούμενου υπό το καθεστώς των κεφαλαιακών περιορισμών, αλλά θέλουν και όλες τις πληρωμές μέσα σε 4 μήνες. Ε, λοιπόν δεν γίνεται! Νισάφι πια...
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Ας αφήσουμε στην άκρη τα νέα φορολογικά βάρη στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, έστω χάριν συζήτησης.
Ας μην προσμετρήσουμε σε αυτήν την συζήτηση, ούτε την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ στο 23% για δεκάδες προϊόντα και υπηρεσίες, η οποία έχει άμεση εφαρμογή, ούτε το υπόλοιπο πακέτο φορομέτρων, το οποίο μέλλει να μας επιβαρύνει το προσεχές διάστημα.
Ας μην κάνουμε καν τον κόπο να ασχοληθούμε –αν και αργά ή γρήγορα οφείλουμε να το δούμε για τα καλά και το θέμα αυτό- με την ανάγκη μείωσης των κρατικών δαπανών, αντί της συνεχούς προσφυγής στη φορολογία για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων...
Ας δούμε μόνον τις υφιστάμενες υποχρεώσεις, όπως αυτές αποτυπώνονται στη φορολογία φυσικών προσώπων, στον ΕΝΦΙΑ, στα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων, στην έκτακτη εισφορά, στον φόρο πολυτελείας και ας βάλουμε στην κουβέντα, τέλος, τις υφιστάμενες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, όπως αυτές προκύπτουν από τις ρυθμίσεις των 100 ή των 12 δόσεων.
Ε, λοιπόν, για ακόμη μια φορά, όπως τόσα χρόνια τώρα, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις αυτής της χώρας αντιμετωπίζουν ένα βουνό. Έναν πραγματικό Γολγοθά.
Ένα βουνό φορο-πληρωμών, το οποίο πρέπει να ανέβουν σε διάστημα μόλις 4 μηνών, ενώ τα βάρη αυτά θα μπορούσαν να είχαν «απλωθεί» για ένα πολύ μεγαλύτερο τμήμα του έτους.
Βάσει των υφιστάμενων δυνατοτήτων πληροφορικής και οργάνωσης δεν θα μπορούσαμε να είχαμε ολοκληρώσει τις διαδικασίες φορολογίας εισοδήματος ήδη από τον Φεβρουάριο;
Οι πληρωμές για τον ΕΝΦΙΑ, αυτόν τον φόρο επί της ακίνητης περιουσίας, που επιβάλλεται βάσει πλασματικών αντικειμενικών αξιών και στην ουσία έχει δημευτικό χαρακτήρα, με στόχο την εξασφάλιση αυτών των περίφημων 2,6 δισ. ευρώ, δεν θα μπορούσαν να είχαν «απλωθεί» σε μεγαλύτερο τμήμα του έτους;
Σύμφωνοι, θεωρητικά ο φόρος αυτός θα πληρωθεί σε πέντε δόσεις, όμως θα συμπέσει χρονικά και με όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις που θα τρέχουν για αυτό το διάστημα...
Ακόμη και για τα τέλη κυκλοφορίας, που θεωρητικά αντιπροσωπεύουν ένα μικρό ποσοστό έναντι των λοιπών φορολογικών βαρών αλλά στην πράξη έχουν οδηγήσει στην ακινητοποίηση χιλιάδων οχημάτων τα τελευταία χρόνια, δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί ένας επιμερισμός των πληρωμών;
Τη ρύθμιση των 12 δόσεων στην οποία βρίσκει καταφύγιο ένας μεγάλος αριθμός φορολογουμένων, πόσες φορές πρέπει να την «παντρευτούμε»;
Φίλτατοι, εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, το κράτος και ειδικά το υπουργείο Οικονομικών οφείλει να μηνσφυρίζει αδιάφορα...
Είτε επί ΣΥΡΙΖΑ, είτε επί ΝΔ, είτε επί οποιασδήποτε κυβέρνησης.
Οι πολιτικές σκοπιμότητες που θέλουν την καθυστέρηση των φορολογικών υποχρεώσεων και τη χρονική μετάθεση τους οσάκις μεσολαβεί μια εκλογική αναμέτρηση, ώστε να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις, οφείλουν να δώσουν τη θέση τους στην κοινή λογική που καλεί για επιμερισμό και χρονικό διαμοιρασμό των υποχρεώσεων αυτών σε όλη τη διάρκεια του έτους.
Ούτε το κράτος παίρνει τα λεφτά του στην ώρα του, ούτε ο φορολογούμενος μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η καλλιέργεια κλίματος ασυνέπειας καιεξαναγκασμού.
Αντίστοιχα, εμπεδώνεται η πεποίθηση ότι το κράτος δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του και ότι η μόνη κυρίαρχη λογική είναι αυτή της παραπλάνησης και της δημιουργίας φαύλων εντυπώσεων.
Αν τώρα βάλουμε στη συζήτηση και όλα όσα αποφασίσουμε να εξαιρέσουμε, όπως το πού πάνε αυτά τα λεφτά ή γιατί τη «νύφη» την πληρώνουν μόνον όσοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, θα πάει αλλού το πράγμα....
Αλλά κάποτε πρέπει να έρθει και αυτή η ώρα...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου