Οι Έλληνες σε ποσοστό 62% είπαν «Οχι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου οργισμένοι ή απελπισμένοι αλλά χωρίς σωστή ενημέρωση και παραπλανημένοι. Αν είχαν καθαρό το μυαλό, θα έπρεπε να είχαν αντιληφθεί τα εξής απλά και αναμφισβήτητα:
- Εμείς έχουμε ανάγκη των δανείων και όχι οι δανειστές μας, που ήδη μας έχουν δώσει 240 δισ. ευρώ και προγραμμάτισαν να μας χορηγήσουν ακόμη 85 δισ., παρότι κινδυνεύουν να τα χάσουν αν επικρατήσουν οι μηδενιστικές απόψεις - εισηγήσεις αδίστακτων αριβιστών όπως η ετερόκλητη παρέα της κυρίας Κωνσταντοπούλου και των κ.κ. Βαρουφάκη και Λαφαζάνη. Και πάντως κανένας δεν δανείζει χωρίς όρους, ακόμη και οι χώρες του ποθητού «υπαρκτού σοσιαλισμού», οι ελάχιστες που απέμειναν, προκειμένου να μη χάσει τα λεφτά του και με ένα έστω και μικρό όφελος (επιτόκιο).
- Όταν ζητάς δανεικά παρακαλείς, δεν απαιτείς. Και φυσικά δεν βρίζεις. Αλλιώς είσαι απερίσκεπτα αναιδής ή ηλίθιος ή και τα δύο. Και το να διακινδυνεύεις το ερώτημα «ευρώ ή δραχμή» είναι μια επικίνδυνη ζαριά, όπως είχε επισημάνει το 2012 ο κ. Τσίπρας σχολιάζοντας το παρ' ολίγον δημοψήφισμα του Γ. Παπανδρέου.
- Οι μπολσεβίκοι του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις εξευτελιστικές τεμενάδες τους, δεν μπορούν να περιμένουν οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια από τον ρεαλιστή ρώσο πρόεδρο Πούτιν διότι ως προϋπόθεση έθεσε να παραμείνουμε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ως γέφυρα οικονομικής συνεργασίας με αυτήν. Άρα απέκλεισε το Grexit. Και πρέπει να είναι πολύ αφελείς για να περιμένουν σανίδα σωτηρίας από τη λιμοκτονούσα Βενεζουέλα του συντρόφου Μαδούρο, που είναι πιο χρεωμένη και από την Ελλάδα.
- Τα ίδια ισχύουν και για τους κινέζους κομμουνιστές. Θέλουν τη συνεργασία με την Ελλάδα και δεσμεύονται να πραγματοποιήσουν τις δισεκατομμυρίων ευρώ επενδύσεις τους στην Ελλάδα μόνο αν μεταβιβασθεί στην Cosco ο ΟΛΠ, όπως είχε δρομολογηθεί. Ο Πειραιάς επιλέχθηκε ως εμπορική πύλη για τα κινεζικά προϊόντα προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν η σημερινή κυβέρνηση δεν τους δώσει το λιμάνι απ' όπου προωθούν τις εξαγωγές τους προς την Ευρώπη και, ακόμη χειρότερα, αν η Ελλάδα βρεθεί εκτός ΕΕ, τότε θα αναζητήσουν λιμάνι-πύλη σε άλλες χώρες από τις πολλές που τους καλούν. Κάτι που ήδη σκέπτονται καθώς με την παράλυση του τραπεζικού συστήματος λόγω capital controls έχουν ακινητοποιηθεί στον Πειραιά τα κοντέινερ με τα προϊόντα τους κινδυνεύοντας έτσι να είναι ασυνεπείς προς τους ευρωπαίους πελάτες τους. Και όμως ο πελαγωμένος κ. Πρωθυπουργός διακινδυνεύει και τη συνεργασία με τους Κινέζους διατηρώντας ως υπουργό Ναυτιλίας τον κ. Δρίτσα, που αρνείται να προχωρήσει τον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Διατηρεί και την ανεκδιήγητη σύζυγό του κυρία Χριστοδουλοπούλου στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, η οποία ίσως βασίζει την αντιμετώπιση του προβλήματος στην επιδεικτική εναλλαγή των σκουλαρικιών της.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου