Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Κομματική έφοδος στο κράτος…

Θα περίμενε κανείς από μια κυβέρνηση της αριστεράς, που διατυμπάνιζε σε όλους τους τόνους το ηθικό της πλεονέκτημα, απέναντι στο παλιό κομματικό σύστημα, ότι θα προσπαθούσε τουλάχιστον να κρατά τα προσχήματα.

Πολύ περισσότερο που μετά από πέντε χρόνια κρίσης και απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, οι πολίτες είναι πλέον πιο καχύποπτοι, πιο υποψιασμένοι απέναντι σε κάθε λογής παλαιοκομματικές πρακτικές, που παρουσιάζονται μάλιστα με το μανδύα του νέου…

Αντί όμως να έχουμε μια επέλαση αξιοκρατίας, έχουμε κυριολεκτικά μια έφοδο κατάληψης του κράτους από κάθε λογής και ποιότητας κομματικά στελέχη, φίλους και συγγενείς.
Είναι τραγικό την ώρα που ο κ.Τσίπρας εξήγγειλε τη ανάγκη να θεραπευτεί ο μεγάλος ασθενής που δεν είναι άλλος από το κράτος, που δήλωνε ότι αυτό που "χρειάζεται είναι η αποκομματικοποίηση, το να σταματήσει ένα καθεστώς εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων, ημετέρων και διαπλοκής" αποκαλυπτόταν ένας ακόμα διορισμός συγγενούς σε υπουργικό γραφείο...

Είχε προηγηθεί βέβαια σωρεία αποκαλύψεων για διορισμούς ημετέρων σε θέσεις κλειδιά υπουργείων και δημοσίων φορέων. Σύζυγοι, ξαδέλφια, αποτυχόντες βουλευτές ήταν και είναι για μια φορά ακόμα η βολική λύση για να μετατραπεί το κράτος σε κομματικό φέουδο.
Εν ονόματι της απαλλαγής από τους μνημονιακούς, φτιάχνουμε το δικό μας αντιμνημονιακό - και ...αριστερό - δημόσιο.
 
Κατά τ΄άλλα μας φταίει η τρόικα που απαιτεί κάθε λίγο και λιγάκι την αποπολιτικοποίηση του κρατικού μηχανισμού, την αξιολόγηση και την αξιοκρατία. Την ώρα που οι πάντες αναγνωρίζουν την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, κάνουν στην πράξη ότι μπορούν για να συνεχίζεται αυτό το φαύλο καθεστώς, του διορισμού των "δικών μας παιδιών". Μπορεί χιλιάδες νέοι επιστήμονες να είναι άνεργοι, να φεύγουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν διέξοδο, αλλά εμείς εδώ συνεχίζουμε τη γνωστή τακτική του βολέματος, με κριτήριο την κομματική ταυτότητα.

Πολύ γρήγορα ο κ.Τσίπρας που ανήλθε στην εξουσία, ευαγγελιζόμενος το νέο και καταγγέλλοντας τις αμαρτίες των παλιών, θα αντιληφθεί, αν συνεχίσει αυτή την πρακτική, ότι ακόμα και οι πολίτες που τον πίστεψαν και επένδυσαν σε αυτόν τις ελπίδες τους, θα του γυρίσουν την πλάτη. Γιατί ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι νέοι, που βιώνουν αυτή την αναξιοκρατία, έχουν εξαντλήσει πια τα όρια υπομονής και ανοχής σε τέτοιου είδους πρακτικές. 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου