Κάθε φορά που πλησιάζουμε σε κάλπες δημιουργείται πόλωση. Παλιό το κόλπο των κομμάτων στα χρόνια της ευμάρειας και πολύ περισσότερο στη μνημονιακή εποχή. Η πόλωση δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, αρκεί να υπάρχουν όρια και η αντιπαράθεση να στρέφεται γύρω από τα μεγάλα και σημαντικά, όχι γύρω από τα μικροπολιτικά.
Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας. Είναι οξύμωρο όταν ακόμα και η Βόρεια με τη Νότια Κορέα τα βρίσκουν ύστερα από εξήντα χρόνια, εδώ να αναβιώνουν εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις.
Ας δούμε την αλήθεια. Ούτε οι κομμουνιστές θα μας πάρουν τα σπίτια ούτε η Ν.Δ. είναι φασιστικό κόμμα. Οι διακινούμενες θεωρίες είναι τουλάχιστον γραφικές, αλλά και επικίνδυνες συγχρόνως. Ουσιαστικά, μέσα από αυτή την ανούσια αντιπαράθεση το μόνο που καταφέρνουν είναι να «νομιμοποιούν» τους πραγματικά ακροαριστερούς και ακροδεξιούς, οι οποίοι δεν βρίσκονται ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε στη Ν.Δ.
Αντί να υπάρχει πραγματικός διάλογος για το πώς και αν ποτέ η χώρα θα καταφέρει να βγει από το σπιράλ της οικονομικής κρίσης, το πολιτικό σύστημα ασχολείται με τους μπαχαλορουβίκωνες, με ψεκασμένες θεωρίες και με τα γραφικά σχόλια κάθε απίθανου δημοσιογράφου.
Ποιά είναι η πιο σημαντική πολιτική παρέμβαση των δύο κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία τους τελευταίους μήνες; Τα παράλληλα εμπάργκο του ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΚΑΪ και της Ν.Δ. στην ΕΡΤ! Προφανώς και κάνουν πλάκα. Μόνο που η πραγματική αγορά στενάζει, εκατομμύρια συνταξιούχοι αγωνιούν για τις αποδοχές τους και κανείς δεν ενδιαφέρεται να επενδύσει στη χώρα μας.
Καλά είναι τα τσιτάτα και ο πολιτικός χαβαλές, αλλά με τέτοιες λογικές η Ελλάδα δεν πρόκειται να κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά. Κάθε μέρα το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου ψάχνει εναγωνίως να βρει ένα γεγονός για να «διχάσει» την κοινωνία. Στα social media ξεκίνησαν οι μάχες. Κάποιοι αποθεώνουν την ΕΡΤ και άλλοι απαιτούν να μπει ξανά λουκέτο. Και η βλακεία ξεχειλίζει, χωρίς τα κόμματα να μπορούν να αντιληφθούν πως το μόνο απλό που χρειάζεται να κάνουν είναι απλά να μη χρησιμοποιούν τη δημόσια τηλεόραση ως κυβερνητικό παραμάγαζο μόλις αναλαμβάνουν την εξουσία.
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις. Οχι αυτές τις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις που δεν ήταν τίποτα άλλο από περικοπές μισθών/συντάξεων και αυξήσεις φόρων. Απαιτούνται ρηξικέλευθες αλλαγές. Κυριότερη -το γράφουμε και θα το ξαναγράφουμε- η μεταρρύθμιση νοοτροπίας. Και για αυτό χρειάζεται επανεκκίνηση από το μηδέν, σοβαρή συζήτηση για την οικονομία και τους καταρρακωμένους θεσμούς. Να το πούμε πιο απλά; Αποτοξίνωση από τον πασοκισμό και την κοινωνική χρεοκοπία που επέφερε.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου