«Και έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις», έγραφε ο Διονύσης Σαββόπουλος πριν από πέντε δεκαετίες στο πανέμορφο τραγούδι «Οι παλιοί μας φίλοι». Τον στίχο τον θυμήθηκε ο Νίκος Κοτζιάς και τον συμπεριέλαβε στο tweet της παραίτησής του από την κυβέρνηση.
Η επιλογή ήταν πραγματικά εύστοχη από τον πρώην υπουργό Eξωτερικών. Όπως είναι πραγματικά εύστοχα όσα προσάπτουν στον Πάνο Καμμένο δεκάδες κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Μόνο που οι διαπιστώσεις τους ήρθαν σε λάθος timing. Έγιναν με χρονοκαθυστέρηση τεσσάρων ετών. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του αποφάσισαν «με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν» στις 25 Ιανουαρίου του 2015.
Εκείνοι ήταν που επέλεξαν ως συγκυβερνήτη τον Πάνο Καμμένο. Ο πρωθυπουργός ήταν εκείνος που σφιχταγκαλιαζόταν με τον υπουργό Άμυνας. Ο Νίκος Παππάς ήταν εκείνος που πήγε στα μπουζούκια μαζί με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ για να πανηγυρίσουν την εκλογική νίκη. Και όλοι όσοι τώρα γκρινιάζουν ή βροντοφωνάζουν για μεγάλη χρονική περίοδο δεν έβγαζαν άχνα για τα όσα απίστευτα, ως συνήθως, εκστομίζει ο Πάνος Καμμένος.
Τί έγινε; Τώρα διαπίστωσαν πως ο Πάνος Καμμένος είναι πρόβλημα για τη χώρα; Τώρα κατάλαβαν ότι το μεγαλύτερο ταλέντο του είναι να αερολογεί; Τώρα συμπέραναν πως οι ΑΝΕΛ είναι ακραίοι; Τώρα κατανόησαν πως και εκείνοι θα «λουστούν» τις θεωρίες ψεκασμών; Τώρα είναι πλέον πολύ αργά. Και δεν γίνονται πιστευτοί. Γιατί μπορεί ο μόνος λόγος που συμμάχησαν με τους ΑΝΕΛ να ήταν η κατάληψη της εξουσίας, αλλά ακόμα και τώρα που δηλώνουν «έξαλλοι» στην ουσία… σιωπούν και τον ανέχονται μόνο και μόνο για να κρατηθούν λίγους ακόμα μήνες στην κυβέρνηση.
Όσο κι αν προσπαθήσουν στον δρόμο προς τις κάλπες να «σβήσουν» όσα είπε και έκανε στη διάρκεια της τετραετίας ο Πάνος Καμμένος δεν θα το καταφέρουν. Και η αλήθεια είναι πως μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, αλλά συνταίριαξαν με εκπληκτικό τρόπο στη ρητορική του λαϊκισμού.
Μαζί τα έλεγαν τα ψέματα. Για τα μνημόνια που θα έσκιζαν, για το «όχι» που έγινε «ναι» στο ψευδοδημοψήφισμα, για τα επώδυνα μέτρα που υποτίθεται πως δεν θα επέβαλλαν, για την υποτιθέμενη έξοδο από την κρίση. Εντάξει, μπορεί να τα «χάλασαν» δυο τρεις φορές για τα Θρησκευτικά, για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων και για το Σκοπιανό, αλλά ακόμα σφιχταγκαλιασμένοι είναι.
Και έτσι θα παραμείνουν έως την ημέρα που θα συντριβούν εκλογικά τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι ΑΝΕΛ. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη αποπέμψει τον Νίκο Φίλη και τον Νίκο Κοτζιά για χάρη του Πάνου Καμμένου. Και είχε το θράσος να υποδυθεί και τον αυστηρό πρωθυπουργό δηλώνοντας πως δεν θα ανεχτεί διγλωσσία και προσωπικές στρατηγικές. Την ώρα που η διγλωσσία και η προσωπική στρατηγική αποτελούν τα βασικά συστατικά στην καθημερινή ρητορεία του Πάνου Καμμένου. Γι’ αυτό ας μη χτυπιούνται οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί στους μήνες που θα παραμείνουν ακόμα στην εξουσία θα υπομείνουν και άλλα τέτοια «αδειάσματα» από τους Τσίπρα – Καμμένο. Πώς το λένε στους γάμους; Αν κάποιος έχει αντίρρηση να μιλήσει τώρα, αλλιώς ας σιωπήσει για πάντα. Αφού δεν μίλησαν το 2015, ας σιωπήσουν κι ας υποστούν τις συνέπειες…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου