Στο νησί τους ήταν διαδεδομένο ευρύτατα ένα φυτό, ο λωτός. Τα άνθη και οι καρποί του ήταν η κύρια τροφή των κατοίκων αυτού του νησιού και θεωρούνταν σαν ναρκωτικό που προκαλούσε απάθεια και λήθη. Οι Λωτοφάγοι αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια (ραψωδία ι - 92-105), όταν σε αυτό το εξωτικό νησί έφτασε ο πολυμήχανος Οδυσσέας με τους συντρόφους του κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του, στην αναζήτηση της Ιθάκης. Οι Λωτοφάγοι τους υποδέχτηκαν φιλικά και τους πρόσφεραν τον καρπό του λωτού. Οι ναύτες του Οδυσσέα δεν επιθυμούσαν πλέον να επιστρέψουν στην Ιθάκη, λησμονώντας από πού έρχονται και πού πηγαίνουν. Ο Οδυσσέας τούς οδήγησε στα πλοία τους με τη βία, όπου και συνήλθαν, επανήλθε η μνήμη τους και ξαναθυμήθηκαν το σπίτι τους και τον προορισμό τους.
Είναι φανερό ότι η ηγετική ομάδα του Σύριζα, βασίζει την πολιτική της στη μυθολογία των Λωτοφάγων. Πιστεύει δηλαδή, ότι κατά ένα περίεργο τρόπο, τα πολιτικά, τα οικονομικά και τα κοινωνικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας έχουν ξεχαστεί, ή τουλάχιστον ανακαλούνται στη μνήμη των πολιτών κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην αξιολογούνται με ορθότητα και ακρίβεια.
Έτσι η απόπειρα της σύγχρονης λωτοφαγίας έκανε θριαμβευτικά την εμφάνιση της στο Helexpo Forum. Και είναι σίγουρο ότι το νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, με τίτλο “δώσε κι εμένα μπάρμπα”, είναι κοστολογημένο σύμφωνα με τις αυστηρότατες προδιαγραφές του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας.
Προ ημερών είχαμε γράψει ότι η επιλογή των νέων τομεαρχών του Σύριζα στον τομέα της Οικονομίας, μοιάζει με τη ρίψη της λευκής πετσέτας στο ρίνγκ του μποξ, λόγω της ασχετοσύνης τους περί των οικονομικών. Χθες, μετά την ομιλία Τσίπρα και το νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, επιβεβαιωθήκαμε για το γεγονός ότι η αντιπολίτευση ουδόλως ενδιαφέρεται για την οικονομία και δεν έχει να κάνει τη παραμικρή σοβαρή πρόταση. Δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και αρκείται στην ανάσυρση από το ξεπερασμένο οπλοστάσιο της, παλαιών ιστοριών και υποσχέσεων.
Από την ασφάλεια που προσφέρει στον Σύριζα η θέση της αντιπολίτευσης, ξεκίνησε με την εξαγγελία για διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους. Δεν πρόσεξα αν θα το κάνει με ένα νόμο και ένα άρθρο, γιατί ταυτόχρονα παρακολουθούσα τον ποδοσφαιρικό αγώνα Leeds vs Fulham που έληξε 4-3. Όμως είναι τουλάχιστον γελοίο να αγγίζει το θέμα του ιδιωτικού χρέους ο Σύριζα, τη στιγμή που επί κυβερνήσεως Τσίπρα – Καμμένου αυτό εκτοξεύθηκε από τα 175 δισ. ευρώ στα 240 δισ. ευρώ λόγω της ακραίας υπερφορολόγησης και του επιεικώς άστοχου κυβερνητικού χειρισμού στο θέμα των τραπεζών και των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η παλέτα των υποσχέσεων συνεχίστηκε φυσικά με διορισμούς, που αποτελούν τη βασική θεραπεία για την ύφεση, σύμφωνα με τους εγκεφάλους του οικονομικού επιτελείου του Σύριζα. Έτσι 30.000 διορισμοί στην υγεία και στην παιδεία, προσφέρονται ως τρόπαιο στους δυνητικούς ψηφοφόρους του Σύριζα.
Ακολούθησε μια σειρά επιδομάτων, επιδοτήσεων και μια σειρά απαλλαγών και μειώσεων των φόρων που είχε επιβάλει ή αυξήσει, η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου.
Βέβαια η γλύκα των υποσχέσεων και της παροχολογίας, δένει με τη γλύκα των λωτών, που γεύονται οι Λωτοφάγοι. Όμως, αυτή η ίδια γλύκα που φέρνει μαζί της και τη σφραγίδα των πιστών ακόλουθων του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, έρχεται σε κόντρα με την πικρή και ξινή γεύση που έχει αφήσει στους Έλληνες, ο Σύριζα ως αντιπολίτευση πριν από 2015, ως κυβέρνηση από το 2015 έως το 2019 και πάλι ως αντιπολίτευση από το 2019 μέχρι σήμερα.
Όπως έγραψε και ένας φίλος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλοί αγάπησαν το κατάστημα που φέρει την επιγραφή “το αφεντικό τρελάθηκε” και πουλάει ή χαρίζει το εμπόρευμα του. Όμως συνήθως μετά από μια εβδομάδα, στην είσοδο του μαγαζιού, φιγουράρει η πινακίδα “κλείνουμε οριστικά”.
YΓ.1. Ο αρχηγός του Σύριζα είπε: “Επεξεργαστήκαμε και καταθέτουμε ένα σχέδιο 11 άμεσων μέτρων έκτακτης ανάγκης. Ένα σχέδιο που θα υλοποιούσαμε άμεσα την επόμενη μέρα από την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου. Ένα σχέδιο που είναι αναγκαίο να υλοποιηθεί αύριο το πρωί.” Φαίνεται ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ευτυχώς για τον τόπο, η επόμενη μέρα από την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου, δεν είναι ορατή στον ορίζοντα.
ΥΓ.2. Μετά από αρκετά χρόνια, δεν ακούστηκε κάτι για τις γερμανικές αποζημιώσεις και για την οικονομική βοήθεια από τη Βενεζουέλα, το Ιράν, τη Ρωσία ή την Κίνα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου