Ο αμετανόητος -για τις δολοφονίες που διέπραξε- ισοβίτης, που έριχνε σφαίρες και βόμβες παραβαίνοντας τους νόμους, το Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των θυμάτων του, τώρα κατηγορεί την κυβέρνηση πως «εξευτελίζει τους θεσμούς». Και καταγγέλλει ανοικτά την «οικογένεια» που κυβερνά, δηλαδή την οικογένεια Μητσοτάκη, της οποίας σκότωσε με το 45άρι του ένα μέλος, τον Παύλο Μπακογιάννη.
Πόσο θράσος πια από έναν ισοβίτη δολοφόνο; Πόσο απόθεμα μίσους διαθέτει και το «ξερνάει» με τόση ευκολία; Πόσο εκτεθειμένοι είναι τώρα όσοι επιχείρησαν να τον υπερασπιστούν επικαλούμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα; Τι έχει να πει τώρα ο κ. Τσίπρας, που με ανάρτησή του έκανε έκκληση προς τον πρωθυπουργό να σεβαστεί τα δικαιώματα του ισοβίτη δολοφόνου;
Και πραγματικά, ποιοι πίστευαν ότι ένα κράτος θα έπρεπε να υποχωρήσει απέναντι στα αιτήματα ενός ισοβίτη δολοφόνου; Αν η Πολιτεία έδινε το δικαίωμα στον ισοβίτη δολοφόνο να επιλέξει σε ποια φυλακή θα κρατείται σαν να επρόκειτο για… ξενοδοχείο, τι θα συνέβαινε την επόμενη ημέρα; Τι θα έπρεπε να κάνει το κράτος αν εκατοντάδες κρατούμενοι ξεκινούσαν ταυτόχρονα απεργία πείνας για να μεταφερθούν σε σωφρονιστικό κατάστημα της αρεσκείας τους; Αν αυτή τη μέθοδο την υιοθετούσαν ισοβίτες ποινικοί ή μέλη της καταδικασμένης εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής;
Είναι δυνατόν η αξιωματική αντιπολίτευση να συμπεριφέρεται ως «συνήγορος» του ισοβίτη δολοφόνου; Είναι δυνατόν να συμμετείχαν στελέχη της σε διαδηλώσεις υπέρ των αιτημάτων του;
Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί μέσα στη δημοσκοπική απόγνωση να πιαστεί από κάπου. Να δημιουργήσει τη δική του εκδοχή του μαοϊκού τσιτάτου «μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση». Είτε αυτή η «αναταραχή» αφορά στον ισοβίτη δολοφόνο είτε στην πανδημία ή ακόμα και σε «φαντασιώσεις» περί αστυνομοκρατίας.
Το ζήτημα δεν είναι αν ο κ. Τσίπρας την πέφτει με «σκληρό ροκ» στην κυβέρνηση. Αυτό είναι αναμενόμενο και -έως ενός ορίου- αυτονόητο. Το πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι πως αγνοεί κυρίως τους δικούς του ψηφοφόρους, που ουδεμία σχέση έχουν με εκείνους που ψήφιζαν τον ΣΥΡΙΖΑ όταν βρισκόταν στο 3% και στο 4%. Η συντριπτική πλειοψηφία του 31,53% που πέτυχε τον Ιούλιο του 2019 ήταν επί χρόνια ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Και ο κ. Τσίπρας τους γυρίζει την πλάτη.
Αυτό αποδεικνύεται όχι επειδή το συζητάμε εδώ στο «Πολιτικό Καφενείο», αλλά γιατί σε όλες τις δημοσκοπήσεις τα μηνύματα είναι ξεκάθαρα. Ενας στους τρεις ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ έχει απομακρυνθεί από την Κουμουνδούρου, ενώ τουλάχιστον ένας στους τέσσερις αξιολογεί θετικά τις πολιτικές της κυβέρνησης.
Γιάννης Τσαπρούνης
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου