Τελικά το Σύνταγμα της Ελλάδος φταίει για την κακή μοίρα του τόπου, να δημιουργείται προεκλογικό κλίμα την επομένη των εκλογών, ανατρέποντας την αρχή ότι σε μια Δημοκρατία, κυρίαρχη και σεβαστή είναι η βούληση του λαού της.
Ας εξηγηθούμε...
Το Σύνταγμα, κατά πρώτον, δεν επέβαλε πάγιο εκλογικό νόμο, κάτι που επιτρέπει στα κόμματα εξουσίας να παίζουν με τις προβλέψεις του ίδιου Συντάγματος για τετραετή θητεία των κυβερνήσεων που εκλέγει ο λαός.
Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, το Σύνταγμα καθιστά τον εκάστοτε υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ακούσιο παράγοντα αστάθειας, αφού η μη δυνατότητα εκλογής του, με 180 βουλευτικές ψήφους, επιβάλλει άμεση προσφυγή σε εκλογές.
Επειδή λοιπόν κυβερνήσεις με συμπαγείς 180 βουλευτές, υπάρχουν πλέον μόνο σε μπανανίες, η αδυναμία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας επιβάλλει την άμεση κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας που αποφάνθηκε στις αμέσωςπροηγούμενες εκλογές για την ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας σε ένα κυβερνητικό σχήμα με ρητή τετραετή εντολή!
Με άλλα λόγια, οι συνταγματικοί νομοθέτες των τελευταίων δεκαετιών όρισαν το συνταγματικό πλαίσιο της χώρας διάτρητο, με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση της κομματικής ιδιοτέλειας του εκάστοτε ψηφοθηρικά ισχυρότερου, σε βάρος της λαϊκής εντολής.
Μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι μεταρρυθμιστές του Συντάγματος μετά το 1980, οι οποίοι αφενός μετέτρεψαν την ισορροπημένη προεδρευόμενη Δημοκρατία του 1975 σε πρωθυπουργοκεντρική Δημοκρατία, δίνοντας το απόλυτο βάρος στη λαϊκή εντολή προς μια κυβέρνηση, αφετέρου πριόνισαν αυτή την αρχή, θέτοντας όριο πιθανής ακύρωσης της λαϊκής εντολής την επόμενη Προεδρική εκλογή από το κοινοβούλιο.
Το Σύνταγμα, κατά πρώτον, δεν επέβαλε πάγιο εκλογικό νόμο, κάτι που επιτρέπει στα κόμματα εξουσίας να παίζουν με τις προβλέψεις του ίδιου Συντάγματος για τετραετή θητεία των κυβερνήσεων που εκλέγει ο λαός.
Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, το Σύνταγμα καθιστά τον εκάστοτε υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ακούσιο παράγοντα αστάθειας, αφού η μη δυνατότητα εκλογής του, με 180 βουλευτικές ψήφους, επιβάλλει άμεση προσφυγή σε εκλογές.
Επειδή λοιπόν κυβερνήσεις με συμπαγείς 180 βουλευτές, υπάρχουν πλέον μόνο σε μπανανίες, η αδυναμία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας επιβάλλει την άμεση κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας που αποφάνθηκε στις αμέσωςπροηγούμενες εκλογές για την ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας σε ένα κυβερνητικό σχήμα με ρητή τετραετή εντολή!
Με άλλα λόγια, οι συνταγματικοί νομοθέτες των τελευταίων δεκαετιών όρισαν το συνταγματικό πλαίσιο της χώρας διάτρητο, με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση της κομματικής ιδιοτέλειας του εκάστοτε ψηφοθηρικά ισχυρότερου, σε βάρος της λαϊκής εντολής.
Μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι μεταρρυθμιστές του Συντάγματος μετά το 1980, οι οποίοι αφενός μετέτρεψαν την ισορροπημένη προεδρευόμενη Δημοκρατία του 1975 σε πρωθυπουργοκεντρική Δημοκρατία, δίνοντας το απόλυτο βάρος στη λαϊκή εντολή προς μια κυβέρνηση, αφετέρου πριόνισαν αυτή την αρχή, θέτοντας όριο πιθανής ακύρωσης της λαϊκής εντολής την επόμενη Προεδρική εκλογή από το κοινοβούλιο.
Ο στόχος ήταν σαφής.
Να γίνει ακόμα πιο αδύναμος ο… Αρχηγός του κράτους, αφού θα ήταν υποχρεωτική η κομματική συναλλαγή για την ανάδειξή του και η ακύρωση της ισχύουσα λαϊκής εντολής σε περίπτωση μη ευόδωσης της συναλλαγής!
Τώρα λοιπόν το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να θυσιάσει το κύρος της λαϊκής εντολής και το ιστορικό στέλεχός του που θα είναι ξανά υποψήφιο για τη θέση του «Ανώτατου Άρχοντα», με τον ασύλληπτο ισχυρισμό ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν υποκαταστήσει τη θεσμική αξία των εθνικών εκλογών και αφού δείχνουν να έχει ανατραπεί ο συσχετισμός της κάλπης, έχει ακυρωθεί η ισχύουσα συνταγματικά, μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2011, λαϊκή ετυμηγορία.
Εντυπωσιακό το παράλογο…
Να γίνει ακόμα πιο αδύναμος ο… Αρχηγός του κράτους, αφού θα ήταν υποχρεωτική η κομματική συναλλαγή για την ανάδειξή του και η ακύρωση της ισχύουσα λαϊκής εντολής σε περίπτωση μη ευόδωσης της συναλλαγής!
Τώρα λοιπόν το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να θυσιάσει το κύρος της λαϊκής εντολής και το ιστορικό στέλεχός του που θα είναι ξανά υποψήφιο για τη θέση του «Ανώτατου Άρχοντα», με τον ασύλληπτο ισχυρισμό ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν υποκαταστήσει τη θεσμική αξία των εθνικών εκλογών και αφού δείχνουν να έχει ανατραπεί ο συσχετισμός της κάλπης, έχει ακυρωθεί η ισχύουσα συνταγματικά, μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2011, λαϊκή ετυμηγορία.
Εντυπωσιακό το παράλογο…
A.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου