Της Μαρίας Σεφέρου
Ο ένας είναι του Καραμανλή,
Κι ο έτερος του Παπανδρέου,
Ωχ, αμάν, αμάν,
Ο ένας είναι ανηφορικός
Κι ο άλλος, ίσως, κατηφόρα,
Βρε τι με βρήκε, αμάν, αμάν…
Δυο δρόμους έχει η παλιοζωή,
Ποιον άραγε να πάρω;
Ωχ, αμάν, αμάν…
Να πάρω τον "υπεύθυνο",
Ή κείνον που υπόσχετ' ευτυχία;
Βρε τι με βρήκε, αμάν, αμάν…
Δυο δρόμους έχει η πολιτική,
Ποιον διάβολο να πάρω;
Ωχ, αμάν, αμάν…
Να πάρω τον καραδυσάρεστο,
Ή τον αόριστα παπαευχάριστο;
Βρε τι με βρήκε, αμάν αμάν…
Δυο δρόμους έχει η "αλλαγή"
Και ποιον θα επιλέξω;
Ωχ, αμάν, αμάν…
Αυτόν που σφίγγει τα λουριά,
Ή κείνον που τα χαλαρώνει;
Βρε τι με βρήκε, αμάν, αμάν…
Δυο δρόμους έχει ο Ρωμιός,
Στις 4 του Οχτώβρη να διαλέξει,
Ωχ, αμάν, αμάν...
Το δύσκολο που, τάχα, οδηγεί στο ξέφωτο,
Ή τον ευχάριστο που ίσως οδηγεί στο σκότος;
Βρε τι με βρήκε, αμάν, αμάν…
Αυτά είναι τα βασανιστικά διλήμματα που έθεσαν στον Ελληνικό λαό τα πρωτοπαλίκαρα της πολιτικής, κ.κ. Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου, κατά την προχτεσινή τηλεμαχία τους, που ήταν, λέει, ένα μεγάααλο επίτευγμα της Δημοκρατίας μας! Εκεί έχουμε φτάσει: να θεωρούμε τα αυτονόητα ως επιτεύγματα! Απολαύστε, τώρα, μερικά στιγμιότυπα δημοκρατικού "πολιτισμού" και πολιτικής "αξιοπιστίας", για να πάνε τα φαρμάκια κάτω...
Ολόκληρο το άρθρο ---> εδώ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου