Γέμισαν ασφυκτικά τα Γηροκομεία της Ηπείρου!

Ψάχνει επί 6 μήνες μια οικογένεια για να βρει θέση για τον ηλικιωμένο πατέρα της σε κάποιο γηροκομείο της Ηπείρου και αυτό είναι αδύνατο! Το πρόβλημα αναμένεται να αμβλυνθεί κάπως με το υπερσύγχρονο Οίκο Ευγηρίας του Δήμου Ιωαννιτών, που αναμένεται να λειτουργήσει την επόμενη χρονιά και θα είναι δυναμικότητας 100 και πλέον ατόμων.
Το δίλημμα «σπίτι ή γηροκομείο» για τους ηλικιωμένους που δεν μπορούν πλέον να αυτοεξυπηρετηθούν, δεν είναι απλό για τα παιδιά ή τα εγγόνια τους και η απόφαση για την εγκατάσταση σε Οίκο Ευγηρίας είναι συνήθως η τελευταία λύση για την οικογένεια.
Συχνά τη λύση του γηροκομείου την προτείνουν οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι στα παιδιά τους επειδή θέλουν να τα απελευθερώσουν από το άγχος και την κούραση της 24ωρης φροντίδας.
Ειδικά όταν γνωρίζουν ότι θα έχουν άνεση, καλό φαγητό και φροντίδα στο νέο τους σπίτι και φυσικά καθημερινή επαφή και συχνές επισκέψεις από τα παιδιά τους.
Όμως είναι τόσοι πολλοί οι γέροντες και οι γερόντισσες που προσέρχονται στα γηροκομεία της περιοχής μας, ώστε αυτά να μην επαρκούν.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Κάποιοι όμως ηλικιωμένοι δεν θέλουν να συμφιλιωθούν με την ιδέα του Γηροκομείου.
Καταγράφονται ορισμένες απόψεις:

• "Έχω τρία παιδιά και τέσσερα εγγόνια. Ζω με τον άντρα μου στο ισόγειο και στον πάνω όροφο ο ένας μου γιος με την οικογένειά του και η ελεύθερη κόρη μου. Κρατιόμαστε, τα καταφέρνουμε και δεν γινόμαστε βάρος στα παιδιά μας πάρα μόνο για να μας μεταφέρουν κάπου. Έχουμε όμως τον ίσκιο τους, την ανάσα τους, τον γλυκό τους λόγο".
• "Είμαι χήρα 23 χρόνια κι έχω μια κόρη και έναν εγγονό. Ζω μόνη μου, αλλά κοντά της και δεν έχω πέσει ακόμα στην ανάγκη της, εξακολουθώ να της προσφέρω. Ξέρω ότι αν μια μέρα τη χρειαστώ θα με κοιτάξει".
• "Ζω με τον άντρα μου. Σπουδάσαμε δύο παιδιά, ο γιος δουλεύει στον Κρήτη και η κόρη στην Αγγλία. Δεν έχουμε ακόμα την ανάγκη τους, αλλά μας λείπουν! Περνάμε στριμωγμένα, πολύ περιορισμένα - από μια μικροσύνταξη του ΟΓΑ, σύνολο 650 ευρώ τον μήνα. Όπως φροντίσαμε εμείς τους γονείς μας ελπίζω να μας φροντίσουν μια μέρα και τα παιδιά μας και να μην ξεπέσουμε σε γηροκομείο".
• "Έχω δύο κόρες, ένα γιο και τρία εγγόνια. Μένω μόνος με την κυρά μου, την Αγγελική, αλλά από κάτω μένει η μια μας κόρη. Κάθε Κυριακή μαζευόμαστε και τρώμε όλοι μαζί στο δικό μας σπίτι. Μέχρι στιγμής βοηθάμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας, δεν μας βοηθάνε. Τώρα, αν βρεθούμε στην ανάγκη τους ας γίνει ό,τι γίνει... Δεν μπορείς να επιβάλλεις όρους στα παιδιά σου!".

proinoslogos