.
Με αφορμή την πρόσφατη "αναβάθμιση" της Μαρίας Δαμανάκη σε Επίτροπο της ΕΕ, εκδηλώθηκε μια άνευ προηγουμένου υστερία διαμαρτυρίας στη μπλογκόσφαιρα που με διασκεδάζει αφάνταστα. Είπα λοιπόν να συμμεριστώ μαζί σας μερικές σκέψεις, για να ευθυμήσουμε λιγάκι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.
Η τοποθέτηση της κ. Δαμανάκη ενόχλησε πρώτα-πρώτα τους καταπράσινους bloggers. Αυτοί δε μπόρεσαν να το καταπιούν, και ξεσπάθωσαν εναντίον του αγαπημένου τους Γ. Παπανδρέου για τη λάθος επιλογή του. Χαρακτηριστική είναι η φράση από σχετικό άρθρο απογοητευμένου οπαδού του ΠΑΣΟΚ και επιτυχημένου blogger : «Η δήθεν αξιοκρατία με ανάδειξη προσώπων που υπήρξαν κατήγοροι του αείμνηστου Ανδρέα είναι το ξεχείλισμα του ποτηριού που μας εξοργίζει.»
Αείμνηστος και αναμάρτητος, λοιπόν, είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, κατά τους φανατικούς οπαδούς του, ενώ βέβηλοι και ασυγχώρητοι ήταν όσοι τον παρέπεμψαν στο Ειδικό Δικαστήριο, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Δαμανάκη που υπήρξε και Πρόεδρος του Συνασπισμού. Στη συνείδηση του παθιασμένου καταπράσινου οπαδού, το “βρώμικο 1989” δεν υπήρξε βρώμικο εξ αιτίας των τρομερών σκανδάλων που συνέβαιναν τότε κάτω από τον ημιανατέλλοντα και μηδέποτε ανατείλαντα πράσινο ήλιο, αλλά λόγω της αμαρτωλής σύμπραξης της Αριστεράς με τη Δεξιά για την παραπομπή ενός μεγάλου "αθώου" σε δίκη! Γι’ αυτό οργίζονται τώρα με την επιλογή της Μ. Δαμανάκη ως Επιτρόπου στην ΕΕ.
Βέβαια η «Κάθαρση» την οποία ευαγγελίζονταν τότε σύσσωμος ο Τύπος, η Νέα Δημοκρατία και ο Συνασπισμός εξελίχτηκε σε φαρσοκωμωδία και φιάσκο, κοινώς σε μια τρύπα στο νερό, όπως είχα γράψει σε σχετικό βιβλίο μου με τίτλο ΤΑ ΟΨΩΝΙΑ ΤΗΣ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ” 1988-1994.
Εκεί όμως που προσφέρεται άφθονο γέλιο είναι στα άρθρα που αναρτήθηκαν στα πατριωτικά blogs. Για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην επιλογή Δαμανάκη ως Επιτρόπου, κάποιοι bloggers κατέφυγαν στα χρονοντούλαπα της Βουλής και ανέσυραν μια ομολογία της που κατ’ αυτούς ισοδυναμεί με βλασφημία! Βρε τι γέλια που έκανα δεν περιγράφεται. Τι είχε πει η παμπόνηρη γυναίκα που, κατά τη γνώμη τους, την καθιστά ακατάλληλη για Επίτροπο; «Είμαι Εβραία»! Άκουσον, άκουσον, και φρίξον ήλιε! Πώς τόλμησε; «Είμαι Εβραία γι' αυτό μ' ενδιαφέρει. Και όσο κάνετε προσπάθεια να επικρατήσει ρατσισμός στην Αίθουσα, εγώ είμαι Εβραία.» Αυτό είχε δηλώσει μέσα στο σεπτό “Ναό της Δημοκρατίας” στις 3 Δεκεμβρίου 1996 . Δείτε εδώ μη χάσετε.
Οι αγανακτισμένοι bloggers διαρρηγνύουν ετεροχρονισμένα τα ιμάτιά τους, επειδή πιστεύουν ότι πας Εβραίος εχθρός των Ελλήνων! Άρα και η Μαρία Δαμανάκη με τη φράση της αυτή – για την οποία τιμήθηκε δεόντως το 2000 με «Εύφημο μνεία από το Central Israelite Council of Greece για τις δραστηριότητες της εναντίον του αντισημιτισμού» (πηγή) – είναι εχθρός των Ελλήνων και δεν θα υπηρετήσει τα Ελληνικά συμφέροντα στην ΕΕ! Αυτός είναι περίπου ο συνειρμός που οδηγεί σε οργή και αγανάκτηση εναντίον του ΓΑΠ που την επέλεξε για τη θέση αυτή. Το αστείο είναι ότι περιμένουν η κραυγή διαμαρτυρίας τους ν’ ακουστεί με συμπάθεια από εκείνον που είναι ο ίδιος εγγονός Εβραίας, της Σοφίας Μινέικο! Γι’ αυτό μίλησα στον τίτλο του άρθρου αυτού για άλλες ψυχικές λοιμώξεις. Ο αντιδαμανάκειος ιός έπληξε ακαριαία πολλούς bloggers, πράγμα που μπορείτε να το διαπιστώσετε και οι ίδιοι με τη βοήθεια μηχανών αναζήτησης του Διαδικτύου.
Προσέξτε τώρα το οξύμωρο, ή μάλλον το σπουδαιογελοίο της υπόθεσης: Όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται είναι φανατικοί Ορθόδοξοι, δηλαδή έχουν ασπαστεί μια Ιουδαϊκή αίρεση για θρησκεία τους! Περιέργως όμως δε διαμαρτύρονται όταν οι ιερείς προσεύχονται λέγοντας, "Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός του Ισραήλ"! Και δε διαμαρτύρονται όταν ο παπάς στέλνει τα πεθαμένα τους για ν’ αναπαυθούν στους κόλπους του Αβραάμ, πατριάρχη των Εβραίων. Θα έχετε ακούσει βεβαίως εκείνο το παροιμιώδες: «Εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι»! Θέλουν δε θέλουν οι πεθαμένοι, ήταν δεν ήταν αντισημίτες, εκεί θα τους ξαποστείλουν: στους κόλπους του Αβραάμ! Εξάλλου στις προσευχές του ο ιερέας μεταξύ άλλων επικαλείται «Των αγίων ενδόξων προπατόρων Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ»! Με άλλα λόγια οι Ορθόδοξοι είναι απόγονοι των Εβραίων Πατριαρχών, δηλαδή Εβραίοι! Δείτε κι άλλα εβραιοχριστιανικά εδώ. Προς τι λοιπόν η οργή εναντίον της Δαμανάκη επειδή δήλωσε "Εβραία";
Αντί λοιπόν οι συμπαθέστατοι bloggers – ένθερμοι πατριώτες – να καταφέρονται μαζικά, λες και κάποιο αόρατο χέρι τους συντόνισε, εναντίον της Δαμανάκη, ας συντονιστούν κι ας ξεσηκωθούν εναντίον της Ορθοδοξίας απαιτώντας κάθαρση από εβραϊκά ονόματα και Ιουδαϊκές προσμίξεις. Γιατί εκεί ανέχονται τα παράξενα κι έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους; Αφού τόσο είναι το αντιεβραϊκό μένος τους, πώς δεν τους πιάνει αλλεργία ακούγοντας μέσα στις “ιερές” ακολουθίες της Εκκλησίας την εβραϊκή ιστορία ή μυθολογία;
Προσωπικά δεν έχω τίποτα εναντίον των Εβραίων, τους οποίους μάλιστα θαυμάζω για την εξυπνάδα και την εργατικότητά τους. Είναι ένας χαρισματικός λαός, κι αυτό δεν κρύβεται. Δεν ανέχομαι όμως η κρατούσα θρησκεία μας να είναι Εβραιοκαπελωμένη, όπως δε θα ανεχόμουνα να είναι καπελωμένη από οποιονδήποτε εθνικισμό. Η θρησκεία, για να έχει νόημα ύπαρξης και αποτελεσματικότητα στην πνευματική αφύπνιση και ηθική τελείωση του ανθρώπου, θάπρεπε να είναι ένας πνευματικός φορέας υπεράνω εθνοτήτων και παραλογισμών. Στο κάτω-κάτω κανένας δε γνωρίζει πού βρίσκεται η ψυχή του Αβραάμ για να στέλνει εκεί τα πεθαμένα του. Μπορεί να είναι στην “κόλαση”, βρε αδελφέ. Αποκλείεται δηλαδή αυτό;
Όσο για τον αντισημιτισμό που εξόργισε τη Μαρία Δαμανάκη, πρέπει να της θυμίσω ότι οι Εβραίοι ήταν οι πρώτοι διδάξαντες το ρατσισμό όταν μέσα στα ιερά βιβλία τους αυτοαποκαλούνταν: «εκλεκτός λαός του Θεού». Επόμενο, λοιπόν, είναι να διεγείρουν αισθήματα αντισημιτισμού εναντίον τους, πράγμα που φυσικά καταδικάζω, πολύ περισσότερο όταν στρέφονται εναντίον αθώων Εβραίων που δε φταίνε σε τίποτα για τις αμαρτίες, π.χ., του Κίσινγκερ. Συγχρόνως καταδικάζω και το δικό μας ρατσιστικό: «Πας μη Έλλην βάρβαρος». Κοντολογίς όταν ακούω τους μεν να κατηγορούν τους δε για ρατσισμό θυμάμαι την παροιμία: «Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.»
Τα κεφάλια μέσα, λοιπόν, πατριώτες, για να μη ρεζιλευόμαστε περισσότερο… Είτε το θέλετε είτε όχι, είμαστε έτσι κι αλλιώς Εβραιοκαπελωμένοι λόγω Ορθοδοξίας, όπως άλλωστε είναι οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων. Γι’ αυτό μην οργίζεστε όταν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέπτεται τη Συναγωγή και συμπροσεύχεται με τους Εβραίους. Εγώ πάντως τον συγχαίρω για το θάρρος του να αγνοήσει την κατακραυγή των φανατικών! Άλλωστε χωρίς τους Εβραίους δε θα υπήρχε Χριστός, χωρίς Χριστό δε θα υπήρχε Χριστιανισμός, χωρίς Χριστιανισμό δε θα υπήρχε Ορθοδοξία, χωρίς Ορθοδοξία δε θα ήταν ο κ. Βαρθολομαίος ανεβασμένος στον Οικουμενικό Θρόνο, και χωρίς Πατριάρχη, δεσποτάδες και παπάδες οι Ορθόδοξοι δε θα είχαν διαμεσολαβητές προς το θεό και δε θα ήξεραν πού να πάνε μετά θάνατον! Βλέπετε τα αδιέξοδα;
Καταλάβατε τώρα το μπλέξιμο; Κοτσίδα έχουμε γίνει και δεν υπάρχουν εκείνοι που θα έκοβαν το γόρδιο δεσμό μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων. Είναι αυτό που λέει η παροιμία, «Και μαζί δεν κάνουμε και χώρια δε μπορούμε». Γι’ αυτό οι αντισημιτικές κορώνες από φανατικούς Ορθόδοξους είναι παιδαριώδεις και γελοίες!
Απολαύστε τώρα το video που ακολουθεί, όπως το απήλαυσα κι εγώ. Ομολογώ βρίσκω την Εβραϊκή θρησκευτική μουσική πιο ευχάριστη από κάποιους μακρόσυρτους δικούς μας ύμνους. Και σίγουρα είναι πιο πνευματική από το ανιαρά επαναλαμβανόμενο δουλοπρεπές «Κύριε ελέησον», λες και ο Θεός είναι κουφός και ανάλγητος και δε θέλει να ελεήσει!
SHALOM!
Η τοποθέτηση της κ. Δαμανάκη ενόχλησε πρώτα-πρώτα τους καταπράσινους bloggers. Αυτοί δε μπόρεσαν να το καταπιούν, και ξεσπάθωσαν εναντίον του αγαπημένου τους Γ. Παπανδρέου για τη λάθος επιλογή του. Χαρακτηριστική είναι η φράση από σχετικό άρθρο απογοητευμένου οπαδού του ΠΑΣΟΚ και επιτυχημένου blogger : «Η δήθεν αξιοκρατία με ανάδειξη προσώπων που υπήρξαν κατήγοροι του αείμνηστου Ανδρέα είναι το ξεχείλισμα του ποτηριού που μας εξοργίζει.»
Αείμνηστος και αναμάρτητος, λοιπόν, είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, κατά τους φανατικούς οπαδούς του, ενώ βέβηλοι και ασυγχώρητοι ήταν όσοι τον παρέπεμψαν στο Ειδικό Δικαστήριο, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Δαμανάκη που υπήρξε και Πρόεδρος του Συνασπισμού. Στη συνείδηση του παθιασμένου καταπράσινου οπαδού, το “βρώμικο 1989” δεν υπήρξε βρώμικο εξ αιτίας των τρομερών σκανδάλων που συνέβαιναν τότε κάτω από τον ημιανατέλλοντα και μηδέποτε ανατείλαντα πράσινο ήλιο, αλλά λόγω της αμαρτωλής σύμπραξης της Αριστεράς με τη Δεξιά για την παραπομπή ενός μεγάλου "αθώου" σε δίκη! Γι’ αυτό οργίζονται τώρα με την επιλογή της Μ. Δαμανάκη ως Επιτρόπου στην ΕΕ.
Βέβαια η «Κάθαρση» την οποία ευαγγελίζονταν τότε σύσσωμος ο Τύπος, η Νέα Δημοκρατία και ο Συνασπισμός εξελίχτηκε σε φαρσοκωμωδία και φιάσκο, κοινώς σε μια τρύπα στο νερό, όπως είχα γράψει σε σχετικό βιβλίο μου με τίτλο ΤΑ ΟΨΩΝΙΑ ΤΗΣ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ” 1988-1994.
Εκεί όμως που προσφέρεται άφθονο γέλιο είναι στα άρθρα που αναρτήθηκαν στα πατριωτικά blogs. Για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην επιλογή Δαμανάκη ως Επιτρόπου, κάποιοι bloggers κατέφυγαν στα χρονοντούλαπα της Βουλής και ανέσυραν μια ομολογία της που κατ’ αυτούς ισοδυναμεί με βλασφημία! Βρε τι γέλια που έκανα δεν περιγράφεται. Τι είχε πει η παμπόνηρη γυναίκα που, κατά τη γνώμη τους, την καθιστά ακατάλληλη για Επίτροπο; «Είμαι Εβραία»! Άκουσον, άκουσον, και φρίξον ήλιε! Πώς τόλμησε; «Είμαι Εβραία γι' αυτό μ' ενδιαφέρει. Και όσο κάνετε προσπάθεια να επικρατήσει ρατσισμός στην Αίθουσα, εγώ είμαι Εβραία.» Αυτό είχε δηλώσει μέσα στο σεπτό “Ναό της Δημοκρατίας” στις 3 Δεκεμβρίου 1996 . Δείτε εδώ μη χάσετε.
Οι αγανακτισμένοι bloggers διαρρηγνύουν ετεροχρονισμένα τα ιμάτιά τους, επειδή πιστεύουν ότι πας Εβραίος εχθρός των Ελλήνων! Άρα και η Μαρία Δαμανάκη με τη φράση της αυτή – για την οποία τιμήθηκε δεόντως το 2000 με «Εύφημο μνεία από το Central Israelite Council of Greece για τις δραστηριότητες της εναντίον του αντισημιτισμού» (πηγή) – είναι εχθρός των Ελλήνων και δεν θα υπηρετήσει τα Ελληνικά συμφέροντα στην ΕΕ! Αυτός είναι περίπου ο συνειρμός που οδηγεί σε οργή και αγανάκτηση εναντίον του ΓΑΠ που την επέλεξε για τη θέση αυτή. Το αστείο είναι ότι περιμένουν η κραυγή διαμαρτυρίας τους ν’ ακουστεί με συμπάθεια από εκείνον που είναι ο ίδιος εγγονός Εβραίας, της Σοφίας Μινέικο! Γι’ αυτό μίλησα στον τίτλο του άρθρου αυτού για άλλες ψυχικές λοιμώξεις. Ο αντιδαμανάκειος ιός έπληξε ακαριαία πολλούς bloggers, πράγμα που μπορείτε να το διαπιστώσετε και οι ίδιοι με τη βοήθεια μηχανών αναζήτησης του Διαδικτύου.
Προσέξτε τώρα το οξύμωρο, ή μάλλον το σπουδαιογελοίο της υπόθεσης: Όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται είναι φανατικοί Ορθόδοξοι, δηλαδή έχουν ασπαστεί μια Ιουδαϊκή αίρεση για θρησκεία τους! Περιέργως όμως δε διαμαρτύρονται όταν οι ιερείς προσεύχονται λέγοντας, "Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός του Ισραήλ"! Και δε διαμαρτύρονται όταν ο παπάς στέλνει τα πεθαμένα τους για ν’ αναπαυθούν στους κόλπους του Αβραάμ, πατριάρχη των Εβραίων. Θα έχετε ακούσει βεβαίως εκείνο το παροιμιώδες: «Εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι»! Θέλουν δε θέλουν οι πεθαμένοι, ήταν δεν ήταν αντισημίτες, εκεί θα τους ξαποστείλουν: στους κόλπους του Αβραάμ! Εξάλλου στις προσευχές του ο ιερέας μεταξύ άλλων επικαλείται «Των αγίων ενδόξων προπατόρων Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ»! Με άλλα λόγια οι Ορθόδοξοι είναι απόγονοι των Εβραίων Πατριαρχών, δηλαδή Εβραίοι! Δείτε κι άλλα εβραιοχριστιανικά εδώ. Προς τι λοιπόν η οργή εναντίον της Δαμανάκη επειδή δήλωσε "Εβραία";
Αντί λοιπόν οι συμπαθέστατοι bloggers – ένθερμοι πατριώτες – να καταφέρονται μαζικά, λες και κάποιο αόρατο χέρι τους συντόνισε, εναντίον της Δαμανάκη, ας συντονιστούν κι ας ξεσηκωθούν εναντίον της Ορθοδοξίας απαιτώντας κάθαρση από εβραϊκά ονόματα και Ιουδαϊκές προσμίξεις. Γιατί εκεί ανέχονται τα παράξενα κι έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους; Αφού τόσο είναι το αντιεβραϊκό μένος τους, πώς δεν τους πιάνει αλλεργία ακούγοντας μέσα στις “ιερές” ακολουθίες της Εκκλησίας την εβραϊκή ιστορία ή μυθολογία;
Προσωπικά δεν έχω τίποτα εναντίον των Εβραίων, τους οποίους μάλιστα θαυμάζω για την εξυπνάδα και την εργατικότητά τους. Είναι ένας χαρισματικός λαός, κι αυτό δεν κρύβεται. Δεν ανέχομαι όμως η κρατούσα θρησκεία μας να είναι Εβραιοκαπελωμένη, όπως δε θα ανεχόμουνα να είναι καπελωμένη από οποιονδήποτε εθνικισμό. Η θρησκεία, για να έχει νόημα ύπαρξης και αποτελεσματικότητα στην πνευματική αφύπνιση και ηθική τελείωση του ανθρώπου, θάπρεπε να είναι ένας πνευματικός φορέας υπεράνω εθνοτήτων και παραλογισμών. Στο κάτω-κάτω κανένας δε γνωρίζει πού βρίσκεται η ψυχή του Αβραάμ για να στέλνει εκεί τα πεθαμένα του. Μπορεί να είναι στην “κόλαση”, βρε αδελφέ. Αποκλείεται δηλαδή αυτό;
Όσο για τον αντισημιτισμό που εξόργισε τη Μαρία Δαμανάκη, πρέπει να της θυμίσω ότι οι Εβραίοι ήταν οι πρώτοι διδάξαντες το ρατσισμό όταν μέσα στα ιερά βιβλία τους αυτοαποκαλούνταν: «εκλεκτός λαός του Θεού». Επόμενο, λοιπόν, είναι να διεγείρουν αισθήματα αντισημιτισμού εναντίον τους, πράγμα που φυσικά καταδικάζω, πολύ περισσότερο όταν στρέφονται εναντίον αθώων Εβραίων που δε φταίνε σε τίποτα για τις αμαρτίες, π.χ., του Κίσινγκερ. Συγχρόνως καταδικάζω και το δικό μας ρατσιστικό: «Πας μη Έλλην βάρβαρος». Κοντολογίς όταν ακούω τους μεν να κατηγορούν τους δε για ρατσισμό θυμάμαι την παροιμία: «Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.»
Τα κεφάλια μέσα, λοιπόν, πατριώτες, για να μη ρεζιλευόμαστε περισσότερο… Είτε το θέλετε είτε όχι, είμαστε έτσι κι αλλιώς Εβραιοκαπελωμένοι λόγω Ορθοδοξίας, όπως άλλωστε είναι οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων. Γι’ αυτό μην οργίζεστε όταν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέπτεται τη Συναγωγή και συμπροσεύχεται με τους Εβραίους. Εγώ πάντως τον συγχαίρω για το θάρρος του να αγνοήσει την κατακραυγή των φανατικών! Άλλωστε χωρίς τους Εβραίους δε θα υπήρχε Χριστός, χωρίς Χριστό δε θα υπήρχε Χριστιανισμός, χωρίς Χριστιανισμό δε θα υπήρχε Ορθοδοξία, χωρίς Ορθοδοξία δε θα ήταν ο κ. Βαρθολομαίος ανεβασμένος στον Οικουμενικό Θρόνο, και χωρίς Πατριάρχη, δεσποτάδες και παπάδες οι Ορθόδοξοι δε θα είχαν διαμεσολαβητές προς το θεό και δε θα ήξεραν πού να πάνε μετά θάνατον! Βλέπετε τα αδιέξοδα;
Καταλάβατε τώρα το μπλέξιμο; Κοτσίδα έχουμε γίνει και δεν υπάρχουν εκείνοι που θα έκοβαν το γόρδιο δεσμό μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων. Είναι αυτό που λέει η παροιμία, «Και μαζί δεν κάνουμε και χώρια δε μπορούμε». Γι’ αυτό οι αντισημιτικές κορώνες από φανατικούς Ορθόδοξους είναι παιδαριώδεις και γελοίες!
Απολαύστε τώρα το video που ακολουθεί, όπως το απήλαυσα κι εγώ. Ομολογώ βρίσκω την Εβραϊκή θρησκευτική μουσική πιο ευχάριστη από κάποιους μακρόσυρτους δικούς μας ύμνους. Και σίγουρα είναι πιο πνευματική από το ανιαρά επαναλαμβανόμενο δουλοπρεπές «Κύριε ελέησον», λες και ο Θεός είναι κουφός και ανάλγητος και δε θέλει να ελεήσει!
SHALOM!
Τέλειο!!! Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι ακόμη σχετικά με το
«Εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι»!
Αν σκεφθείς ότι ο Αβραάμ παρά λίγο να σφάξει το γιο του, φαντάσου τι μπορεί να κάνει σε έναν ξένο, αν πάρει "άνωθεν" εντολή.
Συνεπώς καλλίτερα μακρυά από τους κόλπους του Αβραάμ. Το επιβάλλον στοιχειώδεις λόγοι αυτοπροστασίας.