Πρώτα το κράτος, που δεν ελέγχει αν εφαρμόζονται οι στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και που κάνει στραβά μάτια ακόμη και όταν διαπιστώνει επικίνδυνες παραλείψεις. Εν συνεχεία η εργοδοσία (και ειδικά η μεγάλη), η οποία για να αυξήσει τα κέρδη της, μειώνει τα μέτρα ασφαλείας στα εργοστάσια και εργοτάξια. Και, εν συνεχεία, τα συνδικάτα, τα οποία ποτέ δεν παρέλυσαν τη χώρα - αξιώνοντας επιθεωρήσεις και ελέγχους υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
Πάνω απ’ όλα, όμως, βρίσκεται η εκάστοτε πολιτική εξουσία, η οποία με την αντεργατική πολιτική της, με τα θεσμικά πλαίσιά της και με τις διαπλοκές της με τη μεγάλη εργοδοσία διαιωνίζει -αντί να κολάζει και να προλαμβάνει- τις συνθήκες ανασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Θέλουμε να πούμε, δηλαδή, ότι σε όλες τις χώρες που κυριαρχεί η "οικονομία της αγοράς" γίνονται εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα.
Σε καμιά χώρα, όμως, και ποτέ δεν σκοτώθηκε εργάτης, ο οποίος:
- Ηταν μετανάστης (Αιγύπτιος).
- Ηταν ανασφάλιστος (μαύρη εργασία).
- Ηταν ενοικιασμένος από εταιρεία σε εργολάβο καθαριότητας.
- Υποχρεώθηκε να εργαστεί Κυριακή (που απαγορεύεται).
- Υποχρεώθηκε να καθαρίζει παράθυρα σε ορόφους κτιρίου, χωρίς κανένα προστατευτικό μέτρο.
- Το κτίριο ήταν του υπουργείου Εργασίας στο κέντρο της Αθήνας.
- Οι Αρχές απέκρυψαν το δυστύχημα.
- Και όταν όλοι πιάστηκαν να "κλέπτουν οπώρας", κάποιοι όψιμοι αρμόδιοι ψέλλισαν ότι διέταξαν έρευνα και άλλες προκλητικές και ανόητες δικαιολογίες που μόνο πωρωμένες συνειδήσεις επικαλούνται.
Ο δεσπότης είχε δώσει εντολή στο μοναχό Τζαμαρία να προσφέρει ένα μπουκάλι λάδι της Μονής την εβδομάδα στη χήρα Φ. για τα ορφανά της. Μόλις, όμως, η χήρα εμφανίστηκε στη Μονή, ο ανόσιος ρασοφόρος την στρίμωξε στο ιερό της εκκλησίας και τη βίασε πάνω στην Αγία Τράπεζα - πρωί της Μεγάλης Παρασκευής.
Και το κτήνος, την ώρα που τη βίαζε - τη ρωτούσε, σάμπως να επρόκειτο για το φυσικότερο των πραγμάτων:
- Σου ξανασυνέβη, ευλογημένη μου, να σε βατεύει καλόγερος τη Μεγάλη Παρασκευή πάνω στην Αγία Τράπεζα και μάλιστα ύστερα από... υπόδειξη του δεσπότη;
Περί αυτού πρόκειται:
Στον Ναό της Προστασίας του Εργάτη (στο υπουργείο Εργασίας) στραγγαλίστηκαν και ατιμάστηκαν όλα τα εργατικά Δικαιώματα! Σε μία και μόνο στιγμή!
Χρήστος Θεοχαράτος
Δυστηχως ατυχηματα γινονται παντου και παντοτε/
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος εχει εργασθει σε εργοταξια βιομηχανιες εργοστασια αλλα και σε λιγοτερο επικινδυνους χωρους εργασιας , εχει διαπιστωσει οτι η πλειονοτης των ανυχηματων οφειλεται
1) στην βιασυνη και την απροσεξια του εργαζομενου.
2) τηνελλιψι επαρκους εμπειριας
3) Σε συνθκηες ανασαφλεις
Ολαικισμος και η ευκολη ευχαριστη να ακουγεταιο κατηγορια ειναι οτι φταει ο υπεργολαβος φταιει ο εργολαβος φταιει ο πλοικτητης φταινε ολοι εκτος απο τον εργαζομενο ή τον εργοδηγο που παρακολουθει τον εργαζομενο.
Ταυτοχρονα η λεγομενη επιυεωρησι εργασιας ουδεποτε καταγραφει επακρινβως τα αιτια και τις συνθηκες κατω απο τις οποιες γινονται τα ατυχηματα ωστε στην ατμοσφαιρα να διαχεεται η δυσφημηισι η συκοφαντησι και η παραπλανητικη εικονα των εργολαβων καταπιεστων και των εργαζομενων θυματων.
Ας μας πουν επακριβως πώς εγινε το ατυχημα .Ποιος ειπε στον εργαζομενο να εργασθη οπως εργασθηκε ποιος τον παρακολουθουσε ποιος τον καθοδηγησε ή αν τυχον ενηργησε απο μονος του.
Επισης ποσα χρονια ο ατυχος εργατης εκανε αυτη την δουλεια και σε ποια παρομοια κτιρια.
Τοτε αγαπητε αρθρογραφε θα μπορεσουμε να εχουμε δικαι και αντικειμνικη εικονα
Ιασων