Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Τα παλικάρια της ΕΛ.ΑΣ. που δολοφονήθηκαν κι ...εμείς.!

Αλλοι δύο αστυνομικοί έπεσαν κατά την εκτέλεσι των καθηκόντων τους, προχθές!… Για να προστεθούν στον ήδη μακρύ κατάλογο των συναδέλφων τους που, επίσης, έπεσαν για τον ίδιο λόγο, παρελθόντως.

Δολοφονήθηκαν πρέπει καλύτερα να λέμε. Από κακοποιά στοιχεία των οποίων η ταυτότης όποια κι αν είναι πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν τα ακόλουθα…

α) Όταν και αν συλληφθούν να καταδικασθούν στην εσχάτη των ποινών, χωρίς κανένα από εκείνα που λέμε «ελαφρυντικά». Κι επειδή στην χώρα μας δεν ισχύει η θανατική ποινή να καταδικαστούν σε ισόβια δεσμά. Να μην δουν ποτέ το φως του ήλιου, αν είναι δυνατόν. Όπως δεν θα ξαναδούν το φως του ήλιου τα δύο νέα παλικάρια που θέρισαν οι εγκληματίες αυτοί σαν να επρόκειτο για στάχυα.

β) Η Πολιτεία να φροντίσει για την καλύτερη εκπαίδευσι των αστυνομικών μας. Καθώς τα υποκείμενα που κρατούν όπλα σήμερα, για τις κάθε λογής παράνομες πράξεις που διαπράττουν, είναι αδίστακτοι δολοφόνοι. Και επιτέλους (η Πολιτεία) ας απελευθερώσει τα χέρια των αστυνομικών όταν, εν αμύνη βέβαια, πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους.

γ) Η Πολιτεία να μεριμνήσει για την πλήρη οικονομική κάλυψι των οικογενειών των θυμάτων. Κι όταν λέμε πλήρη το εννοούμε. Όχι να αρχίσουμε το γνωστό βιολί της οικονομίας και σε τέτοιες περιπτώσεις. Για όνομα του Θεού.

δ) Η Πολιτεία να μετέλθει σε εκτεταμένη καμπάνια για τον ρόλο του αστυνομικού στην κοινωνία μας. Εννοώ ενημερωτική καμπάνια πλήρη με σχετικά φυλλάδια που να διανέμονται στους πολίτες και – γιατί όχι – με τηλεοπτικά «σποτ» όπου θα επισημαίνεται η προσφορά του αστυνομικού στην ζωή μας.

ε) Και σε ό,τι αφορά εμάς τους δημοσιογράφους: Πρέπει να αναβαθμίσουμε τον ηλεκτρονικό ή γραπτό λόγο μας για τα παιδιά αυτά που με κίνδυνο, κυριολεκτικώς, της ζωής της, βγαίνουν κάθε μέρα στον δρόμο ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΕΜΑΣ, ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ.

στ) Εκκλησις με κάθε τρόπο προς τους νεώτερους πρωτίστως: Ας σταματήσει αυτός ο ανόητος όσο και υποτιμητικός χαρακτηρισμός του αστυνομικού με τον… όρο «μπάτσος». Σε τούτο μπορούν να συμβάλλουν και οι εκπαιδευτικοί μας στα σχολεία που διδάσκουν. Ενώ κάλλιστα οι εκπαιδευτικοί μας μπορούν να φροντίσουν στο πλαίσιο της αγωγής του Πολίτη, να πούνε στα παιδιά μας ότι ο αστυνομικός δεν είναι… μπαμπούλας.

Είναι κι άλλα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για την καλύτερη θέσι του αστυνομικού στην ζωή μας. Θέσι που, δυστυχώς, έχει υποβαθμιστεί σε απαράδεκτα σημεία σήμερα.
Τα παιδιά αυτά που βγαίνουν στους δρόμους επί καθημερινής βάσεως για να μας προστατεύουν, πρέπει να πάρουν την θέσι που τους αρμόζει στην κοινωνία μας.

Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου