Όποιος επιθυμεί να σχηματίσει μια πληρέστερη εικόνα για την κατάσταση και για τις προοπτικές της Οικονομίας και της χώρας -ύστερα από τη 19μηνη παρουσία του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση- δεν έχει παρά ν’ αναλογιστεί τι συμβαίνει με τα κορυφαία όργανα της Πολιτείας: Την κυβέρνηση, τα κόμματα, τη Βουλή, τη Δικαιοσύνη, τα συνδικάτα και τα ΜΜΕ.
- Η κυβέρνηση: Ενώ είναι γαντζωμένη πάνω στα υπουργεία, στο κράτος και στα δημόσια λιβάδια, δεν έχει καμία διάθεση να κυβερνήσει! Ετσι, ενώ όλα τα μέτρα που πήρε μέχρι σήμερα, από τα οποία τα περισσότερα δεν εφαρμόστηκαν και δεν εφαρμόζονται, θα μπορούσε να τα έχει ολοκληρώσει μέσα στον πρώτο κιόλας μήνα της ορκωμοσίας της: περικοπές μισθών και συντάξεων ήταν, αυξήσεις φόρων και εργασιακές ανατροπές. Τι χρειάζονταν, τάχα, 19 μήνες και συνεχής τρομοκρατία του λαού; Και τι χρειάζονται οι διαβουλεύσεις; Ποιος την εμπόδισε να κυβερνήσει;
- Τα κόμματα: Αλλο περισσότερο κι άλλο λιγότερο έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του λαού. Άλλωστε, ένα από τα σχέδια της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου (ίσως και το μοναδικό) ήταν να τραβήξει μακριά το κορδόνι των μέτρων, του φόβου, των απειλών και της ανασφάλειας, να σύρει τα κόμματα σε ατελέσφορες κινητοποιήσεις, να κουράσει το λαό που τα ακολουθεί και, σιγά – σιγά, να τα εγκαταλείψει. Και αυτός είναι ο λόγος που οι ακηδεμόνευτοι διαδηλωτές είχαν απήχηση στις πρώτες εξορμήσεις τους…
- Η Βουλή: Η Εθνική Αντιπροσωπεία έχει να επιδείξει τόσο κατακερματισμό από το 1950 (της απλής Αναλογικής). Και σίγουρα ο κατακερματισμός θα ήταν μεγαλύτερος αν δεν υπήρχαν η «κομματική πειθαρχία», οι διαγραφές και οι απειλές διαγραφών. Η παρούσα Βουλή ξεκίνησε με 5 κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ) και μέσα σε 15 μήνες έγιναν... 8 - με προσθήκη της Δημοκρατικής Αριστεράς, της Δημοκρατικής Συμμαχίας, και του Άρματος.
- Η Δικαιοσύνη: Η τρίτη των συντεταγμένων λειτουργιών της Πολιτείας αρνείται να δημοσιοϋπαλληλοποιηθεί, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση, βρίσκεται (τουλάχιστον στην κορυφή της) σε θέση μάχης με την Εκτελεστική Εξουσία, η απονομή της Δικαιοσύνης πάσχει και μαζί της πάσχει και η ποιότητα της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες το πολίτευμα.
- Τα συνδικάτα: Ο λεγόμενος «κυβερνητικός συνδικαλισμός», ο οποίος επί 30 χρόνια καπέλωσε, στρέβλωσε και ποδηγέτησε το Εργατικό Κίνημα της χώρας, καταρρέει. Και καταρρέει με εκκωφαντικό θόρυβο και κάτω από τις καταγγελίες των στελεχών της ΠΑΣΚΕ - της συνδικαλιστικής παράταξης που υπήρξε για τρεις δεκαετίες κράτος εν κράτει. Στην ουσία, άρα, το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ακέφαλο και το κενό της ΠΑΣΚΕ είναι ανάγκη να καλυφθεί άμεσα...
- Τα ΜΜΕ: Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, με τα ύστατα λείψανα των παραδοσιακών εκδοτών να πνέουν τα λοίσθια και με τους μεγαλοεπιχειρηματίες εισβολείς και κυρίαρχους στο χώρο των Μίντια, η ελεύθερη κυκλοφορία των ιδεών και των ειδήσεων γίνεται μέσα από σημαδεμένες τράπουλες και τα πρώτα παραπλανητικά συνθήματα («Τα κόμματα στα γηροκομεία και τα νιάτα στους δρόμους») έκαναν την εμφάνισή τους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου