Σε λίγα χρόνια που οι εκπρόσωποι των Γερμανών, Γάλλων και Αμερικανών δανειστών μας θα γνωρίζουν πολύ καλά τα ελληνικά και την ελληνική πραγματικότητα, η τότε κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός της θα σταματήσουν να είναι απλοί δραγουμάνοι της Τρόικας (όπως σήμερα) και θα αναλάβουν τα πραγματικά τους καθήκοντα. Ως εκλεγμένοι, πάντοτε, θα συγκροτούν την εκάστοτε... υπηρεσιακή κυβέρνησης κατοχής υπό την συνεχή επιτήρηση και τον αυστηρό έλεγχο των δανειστών.
Εκεί οδηγούν τη χώρα κυβέρνηση και αντιπολίτευση (ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τον δικό του πολιτικό λόγο), παραδίδοντας στους δανειστές την εθνική της κυριαρχία (όποια και αν είναι αυτή) με ανταλλάγματα αφενός την διατήρηση (σε όση έκταση είναι δυνατόν) του κομματικού στρατού των κρατικών υπαλλήλων όλων των χρωμάτων και αφετέρου τη συντήρηση ακόμη και των άχρηστων κρατικών Οργανισμών και υπηρεσιών παράλληλα με τις ΔΕΚΟ ώστε για να μπορούν να τοποθετούν και να τρέφουν τους πελάτες - ψηφοφόρους τους.
Στην δε αγωνιώδη προσπάθειά τους να διατηρήσουν το σημερινό μέγεθος του κράτους (για να συντηρούνται εκλογικά) κατασπαράζουν μισθωτούς, μεροκαματιάρηδες, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, μαγαζάτορες, βιοτέχνες, ιδιοκτήτες ακινήτων και εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με ασταμάτητη φορολόγηση και ψαλίδισμα μισθών, συντάξεων (που είναι εύκολα) για να συγκεντρώσουν έσοδα να πληρώσουν τον κομματικό στρατό των κρατικών υπαλλήλων.
Γιατί, στην πράξη, η Τρόικα δεν υποδεικνύει κανένα μέτρο.
Εντοπίζει τις τρύπες σπατάλης και ζητάει να κλείσουν για να βρεθούν χρήματα να πληρωθούν τα δανεικά. Η κυβέρνηση όμως τους προσφέρει χρήματα των συνταξιούχων και των μεροκαματιάρηδων για να αποφύγει τις περικοπές και τις σπατάλες από το κράτος.
Στα επόμενα χρόνια, όμως, που ο προϋπολογισμός θα συντάσσεται από τους δανειστές και οι εκτός δημοσίου εργαζόμενοι θα απασχολούνται τετράωρο με 400 ευρώ τον μήνα, οι τότε ραγιάδες πολιτικοί θα γεμίζουν τους δρόμους με λάβαρα για τους χαχόλους.
Λάβαρα με μηνύματα «Σώσαμε την Ελλάδα από την χρεοκοπία». Λάβαρα με συνθήματα «Δεν ξεπουλήσαμε το κράτος». Λάβαρα με κραυγές «Σώσαμε την Ελλάδα του ευρώ».
Αυτά θα λένε ενώ κανείς ραγιάς πολιτικός, της τότε εποχής, δεν θα τολμάει να σηκώσει κεφάλι και να ζητήσει από τους δανειστές έγκριση για αυξήσεις ακόμη και για τον κομματικό στρατό που θα εναλλάσσεται στην κρατική μηχανή.
Και να είστε βέβαιοι ότι θα εναλλάσσονται οι κομματικοί γιατί το κέντρο προσοχής των κομμάτων από σήμερα είναι πως θα προστατευθούν τα γαλάζια και πράσινα παιδιά όπως και τα ολίγον κόκκινα ή ροζ για να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες. Όλα τα άλλα περί ΑΣΕΠ και αξιοκρατίες ξεχάστε τα.
Άλλωστε παραδίδοντας από το 2015 (το αργότερο) την εξουσία στους δανειστές θα έχουν άφθονο καιρό να μανουβράρουν διορισμούς και επαναπροσλήψεις.
Θα σκύψουν λοιπόν το κεφάλι όπως οι ραγιάδες του «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω» παραδίδοντας την οικονομία στους δανειστές και φέρνοντας την Ελλάδα στα επίπεδο της Βουλγαρίας και της Αλβανίας αλλά θα έχουν να λένε ότι διατήρησαν σε κρατικό έλεγχο τον ΟΣΕ, τα λεωφορεία και τα ΕΛΤΑ.
Θα πούνε το ψωμί ψωμάκι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα (που πληρώνει τα χρέη του κράτους) αλλά οι ραγιάδες πολιτικοί θα μπορούν να ωρύονται ότι δεν «ξεπούλησαν» την ΕΥΔΑΠ, τα λιμάνια, την ΔΕΗ, την ΑΤΕ, τα κρατικά κτίρια, το Ελληνικό και τις κρατικές εκτάσεις που σήμερα λυμαίνονται οι οικοπεδοφάγοι-ψηφοφόροι με την ευλογία των νόμων περί αυθαιρέτων.
Θα κλείνουν και τα τελευταία ιδιωτικά μαγαζιά αλλά οι αδιάφοροι για την εθνική κυριαρχία ραγιάδες θα μπορούν να κομπάζουν ότι συντήρησαν τους 200 και πλέον άχρηστους Οργανισμούς για να βολεύονται τα κοματόσκυλα και οι αφισοκολλητές υπηρέτες.
Θα μεταναστεύουν οι επιχειρήσεις από την Ελλάδα για την Τουρκία και όπου αλλού βρουν σοβαρό επιχειρηματικό περιβάλλον, αλλά οι ραγιάδες πολιτικοί θα σηκώνουν το Λάβαρο της λευτεριάς από το «ζυγό» της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας.
Θα έχουν μάλιστα ως επιχείρημα ότι μέσα στα 35 χρόνια της μεταπολίτευσης κατάφεραν να διαλύσουν στο όνομα του κράτους και των κρατικών επιχειρήσεων πάνω από δέκα βιομηχανικούς κλάδους που απασχολούσαν 600-700.000 εργάτες και υπαλλήλους.
Θα δείχνουν ακόμη σε φωτογραφίες και τα κουφάρια των παλαιών βιομηχανιών δεξιά και αριστερά των Εθνικών οδών που σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο ως αφοδευτήρια από τους περαστικούς και ως καταλύματα από τους λαθρομετανάστες.
Και θα καμαρώνουν ότι μπορεί να ξεπουλήθηκε το ελληνικό έθνος στους δανειστές για τα επόμενα χρόνια (χαράς το πράγμα) αλλά κρατήσαμε το κράτος και τις μπατιρισμένες κρατικές επιχειρήσεις.
Διώξαμε τους ιδιώτες από την Ελλάδα, αλλά εγκαταστήσαμε μόνιμα τους δανειστές και έτσι θα μπορούμε να συντηρήσουμε τους πιστούς υπηρέτες του συστήματος.
Αυτά θα λένε με καμάρι οι ραγιάδες πολιτικοί του αύριο και με αυτά τα συνθήματα θα κατεβαίνουν σε εκλογές μέχρι το 2030 τουλάχιστον.
Εκτός αν οι δανειστές τους αφαιρέσουν πλήρως τον λόγο και αναλάβουν να «τακτοποιήσουν» και τον δημόσιο τομέα.
Πράγμα που μοιάζει να είναι πολύ πιθανό.
Εκεί οδηγούν τη χώρα κυβέρνηση και αντιπολίτευση (ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τον δικό του πολιτικό λόγο), παραδίδοντας στους δανειστές την εθνική της κυριαρχία (όποια και αν είναι αυτή) με ανταλλάγματα αφενός την διατήρηση (σε όση έκταση είναι δυνατόν) του κομματικού στρατού των κρατικών υπαλλήλων όλων των χρωμάτων και αφετέρου τη συντήρηση ακόμη και των άχρηστων κρατικών Οργανισμών και υπηρεσιών παράλληλα με τις ΔΕΚΟ ώστε για να μπορούν να τοποθετούν και να τρέφουν τους πελάτες - ψηφοφόρους τους.
Στην δε αγωνιώδη προσπάθειά τους να διατηρήσουν το σημερινό μέγεθος του κράτους (για να συντηρούνται εκλογικά) κατασπαράζουν μισθωτούς, μεροκαματιάρηδες, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, μαγαζάτορες, βιοτέχνες, ιδιοκτήτες ακινήτων και εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με ασταμάτητη φορολόγηση και ψαλίδισμα μισθών, συντάξεων (που είναι εύκολα) για να συγκεντρώσουν έσοδα να πληρώσουν τον κομματικό στρατό των κρατικών υπαλλήλων.
Γιατί, στην πράξη, η Τρόικα δεν υποδεικνύει κανένα μέτρο.
Εντοπίζει τις τρύπες σπατάλης και ζητάει να κλείσουν για να βρεθούν χρήματα να πληρωθούν τα δανεικά. Η κυβέρνηση όμως τους προσφέρει χρήματα των συνταξιούχων και των μεροκαματιάρηδων για να αποφύγει τις περικοπές και τις σπατάλες από το κράτος.
Στα επόμενα χρόνια, όμως, που ο προϋπολογισμός θα συντάσσεται από τους δανειστές και οι εκτός δημοσίου εργαζόμενοι θα απασχολούνται τετράωρο με 400 ευρώ τον μήνα, οι τότε ραγιάδες πολιτικοί θα γεμίζουν τους δρόμους με λάβαρα για τους χαχόλους.
Λάβαρα με μηνύματα «Σώσαμε την Ελλάδα από την χρεοκοπία». Λάβαρα με συνθήματα «Δεν ξεπουλήσαμε το κράτος». Λάβαρα με κραυγές «Σώσαμε την Ελλάδα του ευρώ».
Αυτά θα λένε ενώ κανείς ραγιάς πολιτικός, της τότε εποχής, δεν θα τολμάει να σηκώσει κεφάλι και να ζητήσει από τους δανειστές έγκριση για αυξήσεις ακόμη και για τον κομματικό στρατό που θα εναλλάσσεται στην κρατική μηχανή.
Και να είστε βέβαιοι ότι θα εναλλάσσονται οι κομματικοί γιατί το κέντρο προσοχής των κομμάτων από σήμερα είναι πως θα προστατευθούν τα γαλάζια και πράσινα παιδιά όπως και τα ολίγον κόκκινα ή ροζ για να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες. Όλα τα άλλα περί ΑΣΕΠ και αξιοκρατίες ξεχάστε τα.
Άλλωστε παραδίδοντας από το 2015 (το αργότερο) την εξουσία στους δανειστές θα έχουν άφθονο καιρό να μανουβράρουν διορισμούς και επαναπροσλήψεις.
Θα σκύψουν λοιπόν το κεφάλι όπως οι ραγιάδες του «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω» παραδίδοντας την οικονομία στους δανειστές και φέρνοντας την Ελλάδα στα επίπεδο της Βουλγαρίας και της Αλβανίας αλλά θα έχουν να λένε ότι διατήρησαν σε κρατικό έλεγχο τον ΟΣΕ, τα λεωφορεία και τα ΕΛΤΑ.
Θα πούνε το ψωμί ψωμάκι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα (που πληρώνει τα χρέη του κράτους) αλλά οι ραγιάδες πολιτικοί θα μπορούν να ωρύονται ότι δεν «ξεπούλησαν» την ΕΥΔΑΠ, τα λιμάνια, την ΔΕΗ, την ΑΤΕ, τα κρατικά κτίρια, το Ελληνικό και τις κρατικές εκτάσεις που σήμερα λυμαίνονται οι οικοπεδοφάγοι-ψηφοφόροι με την ευλογία των νόμων περί αυθαιρέτων.
Θα κλείνουν και τα τελευταία ιδιωτικά μαγαζιά αλλά οι αδιάφοροι για την εθνική κυριαρχία ραγιάδες θα μπορούν να κομπάζουν ότι συντήρησαν τους 200 και πλέον άχρηστους Οργανισμούς για να βολεύονται τα κοματόσκυλα και οι αφισοκολλητές υπηρέτες.
Θα μεταναστεύουν οι επιχειρήσεις από την Ελλάδα για την Τουρκία και όπου αλλού βρουν σοβαρό επιχειρηματικό περιβάλλον, αλλά οι ραγιάδες πολιτικοί θα σηκώνουν το Λάβαρο της λευτεριάς από το «ζυγό» της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας.
Θα έχουν μάλιστα ως επιχείρημα ότι μέσα στα 35 χρόνια της μεταπολίτευσης κατάφεραν να διαλύσουν στο όνομα του κράτους και των κρατικών επιχειρήσεων πάνω από δέκα βιομηχανικούς κλάδους που απασχολούσαν 600-700.000 εργάτες και υπαλλήλους.
Θα δείχνουν ακόμη σε φωτογραφίες και τα κουφάρια των παλαιών βιομηχανιών δεξιά και αριστερά των Εθνικών οδών που σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο ως αφοδευτήρια από τους περαστικούς και ως καταλύματα από τους λαθρομετανάστες.
Και θα καμαρώνουν ότι μπορεί να ξεπουλήθηκε το ελληνικό έθνος στους δανειστές για τα επόμενα χρόνια (χαράς το πράγμα) αλλά κρατήσαμε το κράτος και τις μπατιρισμένες κρατικές επιχειρήσεις.
Διώξαμε τους ιδιώτες από την Ελλάδα, αλλά εγκαταστήσαμε μόνιμα τους δανειστές και έτσι θα μπορούμε να συντηρήσουμε τους πιστούς υπηρέτες του συστήματος.
Αυτά θα λένε με καμάρι οι ραγιάδες πολιτικοί του αύριο και με αυτά τα συνθήματα θα κατεβαίνουν σε εκλογές μέχρι το 2030 τουλάχιστον.
Εκτός αν οι δανειστές τους αφαιρέσουν πλήρως τον λόγο και αναλάβουν να «τακτοποιήσουν» και τον δημόσιο τομέα.
Πράγμα που μοιάζει να είναι πολύ πιθανό.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου