Αρνητική εξέλιξη, αλλά εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχουν καλές λύσεις. Υπάρχουν λύσεις με προοπτική και λύσεις χωρίς προοπτική. Και η παραμονή στην ευρωζώνη είναι απλά χωρίς προοπτική για την χώρα. Εγγυάται απλώς την μετατροπή της σε γερμανική αποικία.
Η ευρωζώνη έχει εξελιχθεί σε σχοινί που σφίγγει όλο και περισσότερο τον λαιμό της χώρας, από την στιγμή που η ευλογία του κοινού νομίσματος λόγω των εγκληματικών λαθών των πολιτικών ηγεσιών από το 2002 και μετά, εξελίχθηκε σε κατάρα. Αλλά ότι έγινε, έγινε. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι το μέλλον.
Και άμεσο μέλλον για την Ελλάδα δεν υπάρχει μέσα στην ευρωζώνη.
Μόνο οι τράπεζες και η οικονομική ελιτ ωφελείται από την παραμονή της χώρας σε μια ζώνη με ένα νόμισμα πολύ «βαρύ», πρακτικά ασήκωτο για μια οικονομία που έχει μάθει να ζει και να κινείται σε άλλους ρυθμούς.
Από την αρχή της κρίσης τον χειμώνα του 2010, τότε που όλοι, με πρώτο τον πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου έλεγαν ότι «Η Ελλάδα θα πληρώσει και το τελευταίο ευρώ που χρωστάει για να μην πτωχεύσει και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να πάρουμε σκληρά μέτρα», είχαμε επισημάνει ότι αυτό ήταν μαθηματικά αδύνατο.
Όταν μας έδεναν στο Μνημόνιο και έβαζαν αλυσίδες στα πόδια της χώρας αυτοί (κυβέρνηση και τρόϊκα) έλεγαν ότι «Σώζουν την Ελλάδα από την χρεοκοπία». Εμείς εδώ με τις μικρές μας δυνάμεις φωνάζαμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας ότι «Σώζουν τις τράπεζές τους από την χρεοκοπία και θάβουν την Ελλάδα».
Χθες η απόφαση Μέρκελ-Σαρκοζί, απλά ήταν η κίνηση που «πέταξε τις μάσκες»: Αντί να δίνουν δάνεια επί δανείων στην Ελλάδα, την χρεοκοπούν με «κούρεμα» 60% και σώζουν τις τράπεζές τους απ’ευθείας. Λένε ότι θα κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Δεν εξαρτάται από αυτούς. Είναι απλοί αναλώσιμοι πολιτικοί που κατευθύνονται από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Καλώς ή κακώς οι λεγόμενες «αγορές» είναι πολύ πιο ισχυρές από την κάθε Μέρκελ και τον κάθε Σαρκοζί.
Αλήθεια, θα ρωτήσει κανείς τώρα την Μέρκελ ή τον Σαρκοζί, γιατί έλεγαν ψέματα όταν δήλωναν ότι «Θα σωθεί η Ελλάδα από την χρεοκοπία και θα αποπληρώσει όλο της το χρέος»;
Ή μήπως θα μας πούνε ότι δεν σωθήκαμε γιατί «Δεν κάναμε αυτά που μας έλεγαν και καθυστερήσαμε»; Και ποιος τους είπε ότι αυτά ήταν εφικτά να γίνουν; Οι ίδιοι βέβαια το γνώριζαν, αλλά απλά ήθελαν να κερδίσουν χρόνο για τις τράπεζές τους…
Η Ελλάδα ακόμα και για να πληρώσει το 40%, τα 150 δισ. ευρώ του χρέους που θα μείνει, θα ματώσει, θα λιώσει και θα πάει πίσω 40 χρόνια, αν μείνει στην ευρωζώνη.
Μια πολιτική ηγεσία με «ψυχή» και όχι μια απούσα πολιτική ηγεσία, θα απειλούσε ευθέως με αναστολή πληρωμών και για το υπόλοιπο 40% αφού η χρεοκοπία και στην μία και στην άλλη περίπτωση είναι ίδια.
Ποιος είπε ότι μια Ελλάδα που θα μείνει να χρωστάει 150 δισ. ευρώ με ύφεση που θα ξεπεράσει εφέτος το 6% και του χρόνου ποιος ξέρει πόσο, μπορεί να πληρώσει 150 δις. σε δάνεια και τόκους; Όλα παίχθηκαν και χάθηκαν την άνοιξη του 2010.
Εκεί που μια ψυχωμένη διαχείριση θα μπορούσε να εκβιάσει, ναι, να εκβιάσει, με το χρέος – τότε – των 300 δις. ευρώ κα να πάρει αυτό που θέλει όταν όλοι ήταν απροετοίμαστοι. Αλλά ποιος να το κάνει; Ποια πολιτική ηγεσία; Αυτοί που αισθάνονται περισσότερο φιλλέλληνες παρά Έλληνες; Αυτοί που πιστεύουν στην υπεροχή των δυτικών και των πάσης φύσεως ξένων έναντι των Ελλήνων; Τους δώσαμε το χρόνο να προετοιμαστούν, αυτοί κέρδισαν αυτό που ήθελαν και η Ελλάδα έχασε τα πάντα.
Η ευθύνη της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και όσων συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα (όλων των μελών της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και όσων ψήφισαν υπέρ του Μνημονίου) είναι αυταπόδεικτη και το ανάθεμα της Ιστορίας θα είναι η μεγαλύτερη τιμωρία τους.
Το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής: Παραμονή στο ευρώ, σημαίνει δάκρυα, πόνο και ίσως και αίμα. Χρήμα δεν υπάρχει, χρήμα δεν πρόκειται να μας δώσει κανείς, η φορολογία είναι πλέον εκτός πραγματικής βάσης, η ίδια η 6η δόση που αφορά την ενίσχυση της οικονομίας και όχι των ξένων τραπεζών είναι υπό διαρκή αμφισβήτηση, αλλά και να δοθεί δεν θα σημαίνει τίποτα.
Η Ελλάδα παραμένοντας στην ευρωζώνη, απλά θα συνεχίσει να αργοπεθαίνει και να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Γερμανίας.
Έχουμε τεράστια εθνικής προίκα λόγω γεωστρατηγικής σημασίας, λόγω κλίματος, φυσικών πόρων και πάνω απ’όλα λόγω ενός λαού ιδιαίτερα ευφυούς, αν κάποιος τον βάλει να σκεφθεί σωστά αντί να τον αλλοτριώνει με βόλεμα στο δημόσιο.
Ο δρόμος προς ένα εθνικό νόμισμα (τα υπέρ και τα κατά τα έχουμε αναφέρει σε άλλο σημείωμα) μόνο εύκολος δεν θα είναι, αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει στην χώρα μεσοπρόθεσμα ανάπτυξη και μέσω αυτής, εθνική ανεξαρτησία. Μην φτάσουμε στο σημείο να μας πετάξουν έξω από το ευρώ γιατί τότε θα είναι πολύ πιο δύσκολα.
Ας βγούμε μόνοι μας βάσει συντεταγμένου σχεδίου να σώσουμε ότι μπορούμε. Και μετά από 5-10 χρόνια, αν υπάρχει ακόμα ευρωζώνη και εμείς έχουμε καταφέρει να σταθούμε στα πόδια μας και να εξυγιάνουμε τις άρρωστες δομές μας, τότε κανείς δεν θα μας αρνηθεί να μπούμε. Αλλά με ψηλά το κεφάλι, όχι με τις λογιστικές λαμογιές των κυβερνήσεων Σημίτη…
defencenet
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου