Η όλη υπόθεση του σχηματισμού αυτής της (όχι και τόσο, όπως μάλλον θα αποδειχθεί) μεταβατικής κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου, σε όσους ευελπιστούσαμε σε μια πιο ριζοσπαστική αντιμετώπιση του συστήματος ΠΑΣΟΚ, με δομική αντιπολίτευση, μας άφησε μια πικρή γεύση στο στόμα.
Ναι, υπάρχουν πολλά επιχειρήματα που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν το σχηματισμό αυτής της καθ’ όλα παράδοξης κυβέρνησης, όπου οι πατριώτες συναγελάζονται με τους εθνομηδενιστές και όπου οι υβρίζοντες, κάθονται στο ίδιο...τραπέζι και συνεργάζονται με τους εξυβριζόμενους.
Το θέμα όμως είναι, ότι τα επιχειρήματα αυτά, διαπνέονται από μια πολύ συγκεκριμένη λογική: τη λογική του συστήματος. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων που πρέπει να πληρωθούν, οι συντάξεις που πρέπει να καταβληθούν, η θέση μας στην Ευρώπη, και, και, και… Όλα απευθύνονται στο καθ’ όλα φοβικό πλέον θυμικό του μέσου Έλληνα αστού, ο οποίος παλεύει να τα φέρει βόλτα, με τις μυριάδες δεσμεύσεις της καθημερινότητας, όπως όμως αυτή την έχει δομήσει το σύστημα.
Άρα, είμαστε εγκλωβισμένοι. Και δυστυχώς, δεν έχουμε την παραμικρή διάθεση να αλλάξουμε κάτι, να κάνουμε μια Έξοδο, ή έστω κάποιες πραγματικές θυσίες για να αλλάξει ρότα η χώρα. Και όταν κάποιος ξεκίνησε να αλλάζει κάποια πράγματα, σπάζοντας το σχεδόν αυτιστικό πια πολιτικό καλούπι του «ανήκομεν εις την Δύσιν», ώστε να μεταβληθούν υπέρ ημών οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί στην ΝΑ Μεσόγειο και να δοθεί μια αναπτυξιακή διάσταση στην πολιτική μας με συγκεκριμένες αλλαγές στη διπλωματία μας, βρήκε το μπελά του, με τους αγνώμονες ψηφοφόρους να του γυρίζουν την πλάτη. Ναι, γιατί σε αυτή τη χώρα, κανείς δεν ήθελε να ακούσει την αλήθεια και συμπορεύτηκαν οι περισσότεροι με αυτούς που έκρυβαν την αλήθεια (γιατί αυτό συνέφερε τότε το σύστημα).
Τώρα, η αλήθεια λέγεται, αν και πριν δύο χρόνια το σύστημα μας έλεγε ότι "λεφτά υπάρχουν". Και λέγεται τώρα, γιατί αυτό συμφέρει το σύστημα, ώστε να εκφοβίσει τους πολίτες. Οι οποίοι, πρέπει να καθυποταχθούν. Και ως εκ του θαύματος, άνω του 70%, φέρονται δημοσκοπικά (πότε πρόλαβαν;) να συμφωνούν με τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Ο κομφορμισμός, αποτελεί πλέον την πλατφόρμα πάνω στην οποία αρέσει στους Έλληνες να κάθονται.
Ναι, υπάρχουν πολλά επιχειρήματα που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν το σχηματισμό αυτής της καθ’ όλα παράδοξης κυβέρνησης, όπου οι πατριώτες συναγελάζονται με τους εθνομηδενιστές και όπου οι υβρίζοντες, κάθονται στο ίδιο...τραπέζι και συνεργάζονται με τους εξυβριζόμενους.
Το θέμα όμως είναι, ότι τα επιχειρήματα αυτά, διαπνέονται από μια πολύ συγκεκριμένη λογική: τη λογική του συστήματος. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων που πρέπει να πληρωθούν, οι συντάξεις που πρέπει να καταβληθούν, η θέση μας στην Ευρώπη, και, και, και… Όλα απευθύνονται στο καθ’ όλα φοβικό πλέον θυμικό του μέσου Έλληνα αστού, ο οποίος παλεύει να τα φέρει βόλτα, με τις μυριάδες δεσμεύσεις της καθημερινότητας, όπως όμως αυτή την έχει δομήσει το σύστημα.
Άρα, είμαστε εγκλωβισμένοι. Και δυστυχώς, δεν έχουμε την παραμικρή διάθεση να αλλάξουμε κάτι, να κάνουμε μια Έξοδο, ή έστω κάποιες πραγματικές θυσίες για να αλλάξει ρότα η χώρα. Και όταν κάποιος ξεκίνησε να αλλάζει κάποια πράγματα, σπάζοντας το σχεδόν αυτιστικό πια πολιτικό καλούπι του «ανήκομεν εις την Δύσιν», ώστε να μεταβληθούν υπέρ ημών οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί στην ΝΑ Μεσόγειο και να δοθεί μια αναπτυξιακή διάσταση στην πολιτική μας με συγκεκριμένες αλλαγές στη διπλωματία μας, βρήκε το μπελά του, με τους αγνώμονες ψηφοφόρους να του γυρίζουν την πλάτη. Ναι, γιατί σε αυτή τη χώρα, κανείς δεν ήθελε να ακούσει την αλήθεια και συμπορεύτηκαν οι περισσότεροι με αυτούς που έκρυβαν την αλήθεια (γιατί αυτό συνέφερε τότε το σύστημα).
Τώρα, η αλήθεια λέγεται, αν και πριν δύο χρόνια το σύστημα μας έλεγε ότι "λεφτά υπάρχουν". Και λέγεται τώρα, γιατί αυτό συμφέρει το σύστημα, ώστε να εκφοβίσει τους πολίτες. Οι οποίοι, πρέπει να καθυποταχθούν. Και ως εκ του θαύματος, άνω του 70%, φέρονται δημοσκοπικά (πότε πρόλαβαν;) να συμφωνούν με τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Ο κομφορμισμός, αποτελεί πλέον την πλατφόρμα πάνω στην οποία αρέσει στους Έλληνες να κάθονται.
Όπως τους αρέσει να αγοράζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες…
Νίκος Χιδίρογλου
Νίκος Χιδίρογλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου