Για τους Ευρωπαίους ηγέτες ο λόγος και για τους τεχνοκράτες που στελεχώνουν τα Κοινοτικά και Ενωσιακά όργανα, οι οποίοι προστρέχουν στους αφορισμούς και στα εύκολα συμπεράσματα περί υπευθύνων, αντί να αναρωτηθούν μήπως ευθύνονται πρωτίστως οι ίδιοι, που παρέδωσαν την εξουσία που τους δίνουν οι Λαοί τους στις Αγορές, – δηλαδή στους μεγαλεμπόρους του χρήματος – όποιο όνομα και αν έχουν – Τραπεζίτες, Χρηματιστές, Ομιλοι, Funds, Επενδυτικά Γκρουπ κ.λπ. κ.λπ.
Και όχι μόνο παρέδωσαν την εξουσία στις Αγορές, αλλά και αυτοϋποβαθμίστηκαν σε ατζέντηδες και υπαλλήλους των Αγορών, – προδίδοντας τους Λαούς τους.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων που έχει εγκαθιδρυθεί στη γη είναι η πιο χυδαία και η πιο άγρια μορφή καπιταλισμού που γνώρισε ποτέ η Ανθρωπότητα. Διότι, ουσιαστικά, την πολιτική εξουσία την ανέλαβαν οι έμποροι του χρήματος και ο μόνος κανόνας που ισχύει γι’ αυτούς είναι η διατήρηση και μεγιστοποίηση των κερδών τους.
Με αυτό δεδομένο και ανεξάρτητα αν παριστάνουν τους ηγέτες Σοσιαλιστές ή Νεοφιλελεύθεροι, Σοσιαλδημοκράτες ή Λαϊκοί, οι Λαοί οφείλουν να απέχουν από τα κέρδη που πραγματοποιούν οι Νεοταξίτες και οφείλουν να επωμίζονται οι Λαοί τα βάρη από τα λάθη και τις χασούρες τους.
Και αυτό ακριβώς κάνουν και στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική και στην Ασία. Τα κέρδη είναι μόνο της Ολιγαρχίας και οι ζημιές είναι μόνο των Λαών.
Ετσι, ελάχιστη σημασία έχουν όσα λέγονται και γράφονται, ότι, τάχα, δεν οικοδομήθηκε σωστά το ευρώ, ότι δεν φρόντισαν να έχουν και κοινή Οικονομική πολιτική (δίπλα στη Νομισματική), ότι φταίνε οι ενδοευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί, ότι ο Ευρωπαϊκός Βορράς καταπιέζει τον Ευρωπαϊκό Νότο κ.λπ.
Διότι και οι ΗΠΑ, που έχουν μία και ενιαία πολιτική σε όλα, και η Ιαπωνία επίσης και η Μεγ. Βρετανία και οι ασιατικές τίγρεις τα ίδια προβλήματα παρουσιάζουν. Αν η έντασή τους είναι μεγαλύτερη στην Ευρωζώνη, οφείλεται, κυρίως, στους ανταγωνισμούς. Αυτό το Νεοταξίτικο και αγοραίο καθεστώς δεν διορθώνεται και δεν βελτιώνεται.
Μόνο να ανατραπεί μπορεί.
Και πρώτο βήμα για την ανατροπή του είναι αν, μία – μία, οι υπερχρεωμένες χώρες περάσουν στη μονομερή διαγραφή του δημοσίου χρέους τους – κατά 100% – και όχι με πανούργα «κουρέματα», τα οποία διαιωνίζουν το πρόβλημα και θέτουν τους Λαούς υπό συνεχή κηδεμονία.
Συμπέρασμα: Ή διαγράφονται τα δημόσια χρέη στην Ευρώπη ή πάμε για μεγάλο πόλεμο! Αλλωστε, το Ευρωπαϊκό Μόρφωμα ξεκίνησε για ειρήνευση της καθημαγμένης Γηραιάς Ηπείρου. Ή θα έχουμε ειρήνη, χωρίς χρέη, ή πάμε για πόλεμο, τον οποίο θα χάσει, για τρίτη φορά, η Γερμανία.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου