"Αγγαρεία" ήταν για τους ΠΑΣΟΚους η Χάγη

Γράψτε Δημήτρης Δρούτσας. Εκ των συντακτών του σχεδίου Ανάν. Το όνομα αυτό, θα το θυμούνται για καιρό οι διπλωμάτες, στο ΥΠΕΞ. Ο λόγος: η απίστευτη πολιτική του εκδιωχθέντος πολιτικού (;) και «κρυμμένου» σήμερα από τον ΓΑΠ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο θέμα της προσφυγής της κυβέρνησης των Σκοπίων. Ήταν από την πρώτη στιγμή σαφές, ότι η προσφυγή δημιουργούσε μια αμηχανία σε κάποιους ΠΑΣΟΚους, που έβλεπαν την εκπροσώπησή μας στη Χάγη, ως..."αγγαρεία".
Για τους θιασώτες του εθνομηδενισμού και της παγκόσμιας διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚους, η όλη ιστορία δεν αποτελούσε μια ευκαιρία για κατοχύρωση των δικαίων μας, δεν αποτελούσε μια ευκαιρία για μια αντεπίθεση και καταγγελία μέσω δικής μας προσφυγής για την παραβίαση μέσω αλυτρωτικής προπαγάνδας της ενδιάμεσης συμφωνίας από τα Σκόπια, αλλά αντίθετα μια εκκρεμότητα, την οποία απλά έπρεπε να διεκπεραιώσουν. Με αυτή λοιπόν τη λογική, η Ελλάδα πήγε με μια λογική «χαλαρής άμυνας» στη Χάγη, για να μην "εκνευριστούν" οι δικαστές εκεί, με τις γνωστές συνέπειες.
Είναι σαφές ότι η εθνομηδενιστική λογική, όπως και η λογική της υποτέλειας στις «αγορές», άσχετα αν η τελευταία περιβλήθηκε αρχικά με «γυαλιστερά» επιχειρήματα (τρίτος δρόμος και λοιπά), έχει διαβρώσει για τα καλά την «κεντροαριστερά». Στη δική μας περίπτωση, από το εμπάργκο του Ανδρέα μέχρι τη «χαλαρότητα» της αντιμετώπισης της προσφυγής των Σκοπίων στη Χάγη από την κυβέρνηση του ΓΑΠ, υπάρχει τεράστια απόσταση. Η οποία όμως, αναδεικνύει και το μέγεθος της ιδεολογικοπολιτικής μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ.
Δε νοείται η εξωτερική μας πολιτική, να απεικονίζει τις ιδεολογικές μεταλλάξεις της αριστεράς. Το γεγονός αυτό από μόνο του, λέει πολλά. Μια ερώτηση: που είναι η Δεξιά; Και μια δεύτερη: γιατί δεν υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια δημόσιες διαφοροποιήσεις, καταγγελίες, ακόμα και παραιτήσεις από γραφειοκράτες, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την ανάσχεση της εθνομηδενιστικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ;

Νίκος Χιδίρογλου