Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι στη σημερινή κατάσταση μας έφερε ο ιδρυτής του «Πράσινου Σοσιαλισμού». Όταν πρωτοανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, το χρέος αυτής έφθανε μόλις το 32% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα ήταν από τις λιγότερο χρεωμένες χώρες.
Το 1989, όταν το ΠΑΣΟΚ έχασε την εξουσία, το δημόσιο χρέος είχε φθάσει το 61,5% του ΑΕΠ. Δηλαδή μέσα σε οκτώ χρόνια είχε αυξηθεί δύο φορές. Κατόπιν, το 1993, επί διακυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας, έφθασε το 110% του ΑΕΠ, διότι στο μεταξύ κατέπεσαν οι εγγυήσεις του Δημοσίου για τα δάνεια που είχαν συναφθεί πριν το 1989 από τις ΔΕΚΟ και τους ΟΤΑ.
Έτσι, τα υπερβολικά δάνεια του ευρύτερου δημόσιου τομέα επί εποχής ΠΑΣΟΚ... «χρεώθηκαν» απερίσκεπτα και δόλια στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας των ετών 1990-1993. Ομοίως 70 δις ευρώ της αυξήσεως του χρέους κατά την περίοδο 2004-2008 πήγε σε υποχρεώσεις με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ επιβάρυνε το δημόσιο, σε μία ύστατη προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία.
Όπως έγραψε ο Γ. Στεφανάκης (ΕΣΤΙΑ, 15ης-2-2012) πρώτος διείδε την καταστροφή ο Α. Παπανδρέου, με τις χαρακτηριστικές δηλώσεις του της 12ης-10-1985: «Δαπανούμε ως κοινωνία πιο πολλά από όσα παράγουμε. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με δανεισμό από το εξωτερικό. Μακροχρόνια όμως το επίπεδο δανεισμού από το εξωτερικό δεν μπορεί να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, χωρίς τη σοβαρή μείωση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και τελικά χωρίς την απώλεια της οικονομικής ανεξαρτησίας της.»
Όμως ούτε αυτός, ούτε οι διάδοχοί του έπραξαν το ευκτέον και ενδεδειγμένο, για να μη απολέσουμε την οικονομική ανεξαρτησία μας, και όχι μόνον. Φθάσαμε στο σημείο, Ευρωπαίοι πολιτικοί να ζητούν από την Ελλάδα να τους παραχωρήσει ακριτικά νησιά στο Αιγαίο για να αποδείξουμε, τάχα, τη φερεγγυότητά μας και την καλή μας πίστη!
Ο ατυχής ελληνικός λαός, ενώ ανέμενε αυξήσεις αποδοχών, τις οποίες είχε απατηλώς υποσχεθεί προεκλογικά ο Γ.Α.Π., υφίσταται τώρα αιματηρές θυσίες και στερήσεις, ευελπιστών, ότι οι πολιτικοί του θα δυνηθούν να εξασφαλίσουν τις προϋποθέσεις καλυτέρων ημερών, τουλάχιστον για τα παιδιά και τα εγγόνια του. Αλλ΄ αυτοί το μόνο, για το οποίο κόπτονται, είναι η εξασφάλιση της χρηματοδοτήσεως για τη λειτουργία του κράτους και τη διατήρηση των κεκτημένων τους.
Αρνούνται τον έλεγχο των τραπεζικών λογαριασμών τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, διότι, λέει, τούτο τους προσβάλλει! Και αν αυτό είναι αληθές, γιατί να εξαιρούνται ενός μέτρου, το οποίο ισχύει για όλους τους άλλους Έλληνες;
Προϋπόθεση για τη δημιουργία συνθηκών οικονομικής αναπτύξεως της χώρας, είναι η ανασυγκρότηση και λειτουργία του κράτους, αλλά και ο σεβασμός προς τους νόμους του. Ούτε ο ξένος, ούτε ο εγχώριος επενδυτής δέχεται να επενδύσει χρήματα στη σημερινή αναρχούμενη Ελλάδα. Κάθε τόσο, κουκουλοφόροι καταστρέφουν το κέντρο των Αθηνών και καθιστούν τους νοικοκυραίους πένητες.
Οι οπαδοί του ερυθρού φασισμού θα έπρεπε να έχουν διδαχθεί πολλά από το παρελθόν και να μην ακολουθούν πρακτικές, που καταστρέφουν την πατρίδα και περιθωριοποιούν τους ιδίους και την ιδεολογία τους. Τεραστία ευθύνη όμως έχει το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και η Αστυνομία, δι΄ όσα συμβαίνουν. Πρώτιστο καθήκον τούτων είναι η διαφύλαξη της εννόμου τάξεως. Και όχι μόνον η φρούρηση του Κοινοβουλίου και των πολιτικών. Τόσο το Δεκέμβριο του 2008, όσο και το Φεβρουάριο του 2012, ήτο βέβαιον ότι θα ακολουθήσουν βιαιότητες και καταστροφές.
Αλλ΄ η Αστυνομία ουδέν προληπτικό μέτρο έλαβε. Ούτε το υπουργείο Δημόσιας Τάξεως και η κυβέρνηση. Αν δεν επαρκούσε η Αστυνομία των Αθηνών, ηδύναντο και ώφειλαν να μεταφέρουν αστυνομική δύναμη από επαρχίες. Ηδύναντο ακόμα να ζητήσουν από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας τη συνδρομή ειδικών δυνάμεων, όπως καταδρομέων, αλεξιπτωτιστών και άλλων, για τη διασφάλιση της τάξεως. Η παράλειψή τους, τους καθιστά υπολόγους και υπευθύνους, όχι μόνον πολιτικώς, αλλά και ποινικώς.
Η ηγεσία της Αστυνομίας και η πρυτανική αρχή αλληλοκατηγορούνται για τη χρησιμοποίηση χώρου της Νομικής Σχολής από αναρχικούς, που προετοίμασαν τα επισυμβάντα εγκλήματα. Και ουδείς σκέπτεται - ούτε φυσικά και οι ηγήτορες της αστυνομίας – ότι πρέπει να σπεύσουν στη Νομική Σχολή, προκειμένου να συλλέξουν δακτυλικά αποτυπώματα και άλλα ίχνη αποκαλυπτικά της ταυτότητος εκείνων, που κατέλαβαν αυθαιρέτως αυτή και τη χρησιμοποίησαν για την κατασκευή βομβών μολότοφ και ως ορμητήριο των εμπρηστικών επιθέσεων.
Δείγμα και τούτο της αναξιότητος εκείνων, οι οποίοι είναι ταγμένοι να προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία των φορολογουμένων πολιτών, που έχουν παραδοθεί στο έλεος των κακοποιών, των καταστροφέων και των κατ΄ επάγγελμα ληστών και εκβιαστών.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι εμπρησμοί των καταστημάτων άρχισαν τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν το ΠΑΣΟΚ διεκδικούσε την εξουσία. Σταμάτησαν όταν τούτο έγινε κυβέρνηση, οπότε αναπτύχθηκε η δράση της 17ης Νοέμβρη. Επανήρχισαν δε τον Δεκέμβριο του 2008, όταν και πάλι το ΠΑΣΟΚ διεκδικούσε επιμόνως την εξουσία.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ενώ καιγόταν το κέντρο των Αθηνών, οι πολιτικοί μας συζητούσαν στη Βουλή, ωσάν να ήσαν σε άλλη χώρα, απολύτως ασφαλείς. Κυρίαρχο θέμα των συζητήσεων στη Βουλή, η δανειακή σύμβαση, ωσάν αυτή και μόνη να είναι αρκετή για τη διάσωση της χώρας, χωρίς κανένα ίχνος πολιτικής και μέτρων αναπτύξεως. Ο δανεισμός όμως χωρίς ανάπτυξη δεν είναι δυνατόν ποτέ να μας καταστήσει οικονομικώς ανεξαρτήτους.
Τα ΜΜΕ που απηχούν τη βούληση των κυβερνητικών γύρισαν αμέσως σελίδα και δεν ασχολούνται με όσα συνέβησαν στο κέντρο των Αθηνών. Και η απεργία των δικηγόρων, προκληθείσα από συνδικαλιστές, με τη συνδρομή γραφείων μεγαλοδικηγόρων, εξυπηρετουμένων προφανώς εκ της αποχής από τα καθήκοντά τους, συνεπάγεται αναμφισβητήτως τη βλάβη των βιοπαλαιστών δικηγόρων. Αυτών που αναμένουν τη συζήτηση ολίγων υποθέσεων μηνιαίως για να εξοικονομήσουν τα προς το ζην. Ούτε η τρόικα, ούτε το Δ.Ν.Τ. συγκινούνται από την αποχή των δικηγόρων. Αντιθέτως αντλούν επιχειρήματα για να αυστηροποιήσουν τους όρους τους.
Θύματα βεβαίως της αποχής των δικηγόρων είναι και οι πολίτες που προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για την απονομή του δικαίου και διαπιστώνουν ότι αυτή στην Ελλάδα είναι δύσκολη και εκ των αντιδράσεων εκείνων στους οποίους εμπιστεύονται την υπεράσπισή τους.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ως πρώτος επιστημονικός σύλλογος της χώρας έχει αναπτύξει αξιόλογες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των τραγικών συνεπειών εκ της εγκληματικής μειώσεως μισθών και συντάξεων και της αυθαιρέτου και αντισυνταγματικής υπερφορολογήσεως των αδυνάτων.
Η πρωτοβουλία της απεργίας στη φάση αυτή όμως, όταν ήδη έχει ψηφισθεί το νομοσχέδιο περί του οποίου πρόκειται, μειώνει και δεν αυξάνει την εκτίμηση των πολιτών προς τους δικηγόρους, όπως και το γόητρό τους στην ελληνική κοινωνία.
_______________________
* η αμυαλιά, η ανοησία, η μωρία
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου