Τώρα θα κάνουν μια μικρή παύση για να δουν τα αποτελέσματα της... δραστηριότητάς τους και από τα μεσάνυχτα περίπου της Κυριακής προς Δευτέρα θα αρχίσουν πάλι όλοι αυτοί να αναλύουν, να διαστρεβλώνουν ή να προσαρμόζουν τα εκλογικά αποτελέσματα στα συμφέροντά τους. Από τη Δευτέρα, πάντως, η συζήτηση θα γίνεται σε εντελώς νέα βάση ούτως ή άλλως. Μια βάση την οποία θα καθορίσουν οι κάλπες και κανένας άλλος.
Εξαιρετικά σημαντικές είναι οι εκλογές αυτές. Θα αποτυπώσουν τον νέο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των κομμάτων που θα σηματοδοτήσει το οριστικό τέλος της παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο. Οι πάντες αναγνωρίζουν ότι είναι αδύνατον να διατηρηθεί η συντριπτική λαϊκή υποστήριξη του 80% και πλέον που απολάμβαναν αθροιστικά τα δύο κόμματα επί πάνω από τριάντα χρόνια.
Εδώ και... εκατό (!) χρόνια μόνο δύο εκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα είχαν τόσο μεγάλη σημασία όσο αυτές. Πρώτον, οι εκλογές του 1950 που αποτύπωσαν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο τον συσχετισμό δυνάμεων μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Δεύτερον, ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα, οι εκλογές του 1974 που διαμόρφωσαν το κοινοβουλευτικό σκηνικό της μεταδικτατορικής Ελλάδας. Της μεταπολίτευσης, όπως συνηθίσαμε να λέμε. Με δεδομένο ότι όλες οι δημοσκοπήσεις θεωρούν δύσκολο να πιάσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί το 50% και κινδυνεύουν σοβαρά να αποτελούν πλέον μειοψηφία στον λαό, είναι ισχυρό το ενδεχόμενο εκ βάθρων αναδιάταξης - άρα έναρξη νέας εποχής.
Η οικονομική κρίση και οι χειρισμοί των προσπαθειών αντιμετώπισής της στην Ελλάδα, είτε από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είτε από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπό τον Λουκά Παπαδήμο, άλλαξαν δραστικά και δραματικά τη ζωή όλων των Ελλήνων. Σε αυτές τις περιπτώσεις και κρίνοντας από τις εμπειρίες σε διεθνές επίπεδο, συχνά αλλά όχι πάντα ανατρέπεται και το υπάρχον προ κρίσης πολιτικό σκηνικό. Να δούμε τι θα γίνει εδώ.
Έγκριση ή απόρριψη της μέχρι τώρα εφαρμοζόμενης πολιτικής καλούνται να αποφασίσουν οι ψηφοφόροι και στη βάση αυτή αναμένεται να τοποθετηθεί ο κάθε πολίτης ή τουλάχιστον η μεγάλη πλειονότητα όσων προσέλθουν στις κάλπες. Δεν υπάρχει εξάλλου -τουλάχιστον προεκλογικά!- κανένα κόμμα ουδέτερο απέναντι στο μνημόνιο. Όλα είναι είτε φιλομνημονιακά είτε αντιμνημονιακά, οπότε ψηφίζοντας οποιοδήποτε κόμμα ο κάθε ψηφοφόρος παίρνει θέση υπέρ της συνέχισης ή της απόρριψης της πολιτικής της τρόικας στην Ελλάδα. Υπό το πρίσμα αυτό, άλλωστε, θα εκτιμηθεί και εδώ και στο εξωτερικό το οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα: οι Έλληνες είναι υπέρ ή κατά του μνημονίου, θα πουν όλοι.
Ο λαός είναι ενημερωμένος σε πρωτοφανή βαθμό αυτήν τη φορά για την πολιτική που προτίθενται να ασκήσουν τα κόμματα εξουσίας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Την έχουν, μάλιστα, υποστεί στο πετσί τους ήδη όλοι οι Έλληνες. Έχουν ακούσει ίσως χιλιάδες αναλύσεις, επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα για πάμπολλες πτυχές όλων των ζητημάτων που συνδέονται με το μνημόνιο. Έχει προβληθεί το φάσμα της ακυβερνησίας, της αδυναμίας ή απροθυμίας συνεννόησης των αντιμνημονιακών κομμάτων, της απαίτησης αυτοδυναμίας της ΝΔ, της πρότασης συνεργασίας των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ...
Προφάσεις εξαπάτησης του λαού από τα κόμματα δεν υπάρχουν. Οι πολίτες θα ψηφίσουν υπεύθυνα και φυσικά θα αναλάβουν τις συνέπειες της όποιας επιλογής τους, αφού όλα τα κόμματα έχουν καθαρά διατυπώσει τις θέσεις τους.
Η αποδοχή της απόφασης των ψηφοφόρων, όμως, θα αποδειχθεί ίσως πολύ δυσκολότερη αυτήν τη φορά. Καθώς οι αντιθέσεις είναι οξυμένες, κανένας δεν δείχνει διατεθειμένος να σεβαστεί το εκλογικό αποτέλεσμα, αν δεν είναι της αρεσκείας του. Αυτό δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό. Ας ελπίσουμε ότι πρόκειται απλώς για προεκλογικές υπερβολές των πολιτικών. Ίδωμεν.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου