Η αυτοκτονία ως ..."πράξη"

Αν υπήρχε ένας πολύ μεγάλος χάρτης της Ελλάδας και οι Αρχές τοποθετούσαν μαύρο σημαιάκι σε κάθε σημείο που συμβαίνει μια αυτοκτονία, – σίγουρα, πολύ σύντομα θα μαύριζε ο χάρτης από τα μαύρα σημαιάκια των αυτοκτονιών...
Θα ήταν χιλιάδες και με αύξουσα γεωμετρική πρόοδο, – προϊόντος του χρόνου.
Κανείς, φυσικά, δεν θα απαιτούσε, είκοσι πέντε αιώνες μετά τις Θερμοπύλες να ισχύει... ακόμη η σπαρτιατική αντίληψη, ότι, δηλαδή, η αυτοκτονία δεν πρέπει να γίνεται προς αποφυγή πράξεων, αλλά να είναι η ίδια (η αυτοκτονία) πράξη.
Τη σπαρτιατική αυτή αντίληψη, άλλωστε, την αναφέρει και ο Θουκυδίδης στην Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, με αφορμή την πολιορκία αγήματος Λακεδαιμονίων από Αθηναίους στα Αντικύθηρα. Όταν οι επιτελείς του Σπαρτιάτη Αρχηγού πρότειναν να αυτοκτονήσουν προκειμένου να μη συλληφθούν αιχμάλωτοι, εκείνος τους απάντησε:
–«Δει δε του αυθαιρέτου θανάτου ου φυγήν είναι πράξεων, αλλά πράξιν...».
Μετά από αυτό, έκαναν ηρωική έξοδο, έσπασαν τον αποκλεισμό και γλίτωσαν! Και η ρήση εκείνη του γενναίου Σπαρτιάτη έμεινε «κοινόν κτήμα εσαεί» στους επιγιγνόμενους.
Όσο για το εναγώνιο ερώτημα γιατί οι Νεοέλληνες λησμόνησαν παντελώς τη σπαρτιατική αντίληψη να κάνουν την αυτοκτονία τους πράξη, – αυτό, σωστό είναι να απευθυνθεί στον κ. Γ. Παπανδρέου και την καμαρίλα του, οι οποίοι συνειδητά και μέσα από συγκεκριμένη πρακτική χαλάρωσαν και αποδυνάμωσαν το αγωνιστικό φρόνημα του ελληνικού Λαού:
Πρώτα τον συκοφάντησαν ως διεφθαρμένο. Ύστερα τον έσπρωξαν και τον έριξαν στις αγκάλες του ΔΝΤ και της τοκογλυφικής Ευρώπης. Μετά του έκοψαν, μία προς μία όλες τις κατακτήσεις του κατά τον Εικοστό Αιώνα. Κατόπιν, με τη βοήθεια των ΜΜΕ τον έπεισαν ότι το μέλλον είναι μακρινό και αβέβαιο και δύσκολα προσπελάσιμο. Ακολούθησαν τα Μνημόνια, οι Δανειακές Συμβάσεις, οι Εφαρμοστικοί Νόμοι, καμιά δεκαριά φορολογικά νομοσχέδια, οι χθεσινές δεσμεύσεις που ακυρώνονταν σήμερα και οι σημερινές μεγαλοστομίες που διαψεύδονταν αύριο και τα «κουρέματα» και τα PSI και τα χαμένα αποθεματικά των Ταμείων...
Και οι «Αναλυτές», φυσικά!
Οι οποίοι, ως πιστοί υπηρέτες της Καμαρίλας, κλάδευαν τις προοπτικές του Λαού, ξερίζωναν κάθε ελπίδα του και προπαγάνδιζαν όλοι ότι οι Ελληνες οφείλουν (άνεργοι, ανασφάλιστοι, απλήρωτοι και με τα μισά χρήματα!) να πληρώσουν 300 δισ. ευρώ, αφού δανειστούν 240 δισ., ώστε το 2020 να χρωστάνε το 120% του ΑΕΠ και ώστε, καλώς εχόντων των πραγμάτων, να ξεχρεωθούν μετά το 2042...
Ευνούχισαν τον Λαό. Και αρκείται, πια, να αυτοκτονεί προς αποφυγή πράξεων, αντί να είναι πράξη η αυτοκτονία του!

Χρήστος Θεοχαράτος