Αυτή θα είναι η Ελλάδα μετά την κρίση

Τα χθεσινά μηνύματα των Βρυξελλών επιβεβαιώνουν ότι δεν θα χρειαστεί να σκίσουμε… μνημόνια γιατί τελειώνουν. Τα μηνύματα όμως από τα γεγονότα των ημερών με την κυβέρνηση να στρώνει τον πολιτικό δρόμο του Φωτόπουλου και την αντιπολίτευση να μιλάει για δημοψηφίσματα όταν ξέρει ότι η ΔΕΗ θα πουληθεί και ολόκληρη δείχνουν ότι οι λόγοι που έφεραν κρίση και μνημόνια επιστρέφουν ταχύτατα.

Γιατί τι είναι τα μνημόνια αν αφαιρέσουμε το φτηνό πολιτικό περιτύλιγμα των...
μνημονιακών και αντιμνημονιακών… που εξυπηρετεί μόνο την παραμονή στην Βουλή κομμάτων που δεν έχουν να πουν τίποτε άλλο εκτός από διχαστικά συνθήματα που ακόμη πιάνουν στην Ελλάδα.

Μνημόνιο είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένας δανειστής όταν έχει απέναντί του ένα λαό-μπαταχτσή όπως οι Έλληνες που νομίζουν ότι τους χρωστάει όλος ο ντουνιάς για να ζουν και να εισπράττουν χωρίς να τα επιστρέφουν…

Γι αυτό και οι δημοσιονομικοί λόγοι που προκάλεσαν την κρίση και όμοιοι τους δεν υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης με οικονομικό πρόβλημα μας αφήνουν όχι μόνο αδιάφορους αλλά και αποφασισμένους να επιτρέψουμε να μας καταστρέψουν ακόμη μία φορά.

Αυτά δείχνουν και τα γεγονότα των ημερών.

Οι θεατρινισμοί με το δημοψήφισμα για την μικρή ΔΕΗ θα μας απασχολήσουν και τις επόμενες κρίσιμες ημέρες ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι πρόκειται για φτηνές παραστάσεις με σκοπό να δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ μια επανάσταση στα λόγια , στους ΑΝΕΛ ευκαιρία για επικαιρότητα (γιατί τους έχουν ξεχάσει ακόμη και οι κλητήρες των γραφείων τους) και στην κυβέρνηση πανηγύρια για μια «νίκη» επίσης στα λόγια.

Μια κυβερνητική «νίκη» σαν αυτή ενάντια… στην μάχη με την ΓΕΝΟΠ που έγινε μόνο για να εξυπηρετήσει την είσοδο του Φωτόπουλου στην Βουλή ώστε να γίνει οριστικά η μεγαλύτερη χωματερή του τόπου…

Τι διαφορετικό γίνεται στην Ελλάδα εδώ και 40 χρόνια με τις γνωστές συνέπειες της οικονομικής κρίσης που πλήρωσαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι και η μεσαία τάξη μιας και υπήρχε η οικονομική άνεση επειδή το κράτος δεν λειτουργούσε καθόλου με αποτέλεσμα η μαύρη οικονομία να χρηματοδοτεί την λευκή πάνω και από 60% μέσα στα χρόνια αυτά.

Οι κυβερνήσεις ζούσαν την χώρα με δανεικά και με χρήματα της παραοικονομίας μέχρι που η Ε.Ε. τους ζόριζε και αναγκάζονταν να βρουν λεφτά από την επίσημη οικονομία πουλώντας πότε λίγη ΔΕΗ πότε την Εμπορική, πότε την ΑΓΕΤ, πότε τα Λιπάσματα, πότε τα ναυπηγεία, πότε λίγα ΕΛΠΕ, πότε την ΑΤΕ, τον ΟΤΕ και πότε την Ολυμπιακή.

Αλλά κάθε φορά που επρόκειτο να πουλήσουν λίγο κράτος για να συντηρήσουν τους τεμπέληδες του υπόλοιπου είχαμε και έχουμε στον δρόμο του Στρατούληδες και στην Βουλή να σκίζονται συμφωνίες και συμβάσεις…

Είχαμε και έχουμε στον δρόμο τις συντεχνίες και στην Βουλή τους ορκισμένους… να επιστρέψουν τα πουλημένα στον λαό.

Έτσι πάντως τα κουτσοβολεύμε με τους δανειστές και παίρναμε δανεικά για να συνεχίσουμε να τα χαρίζουμε από εδώ και από εκεί εξαγοράζοντας συντεχνίες και στήνοντας κατοχικούς στρατούς στο κράτος.

Μόνιμη και επαναλαμβανόμενη «οικονομική συνταγή» από τον θείο Καραμανλή μέχρι τον ανεψιό Καραμανλή και από τον πατέρα Παπανδρέου μέχρι τον υιό Παπανδρέου ώσπου οι δανειστές μας βαρέθηκαν και μας έδεσαν χειροπόδαρα το 2009 για να πάρουν τα λεφτά τους πίσω.

Πήραν την διαχείριση στα χέρια τους και άφησαν τις κυβερνήσεις από (2009 -2014) να ρημάξουν τον ιδιωτικό τομέα από τον μισθωτό μέχρι τον συνταξιούχο και από τον ψιλικατζή και τον εργοστασιάρχη να πληρώσουν αυτά που τους χρωστάει το κράτος. Τι τους ενδιαφέρει άλλωστε από πού θα έβρισκαν τα λεφτά οι κυβερνήσεις;

Και τώρα που έφθασε η ώρα να δρομολογήσουν και τα υπόλοιπα χρωστούμενα μας λένε πάρτε το πλεόνασμα που έχετε και φάτε το όπως νομίζετε.

Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι βγαίνοντας από τα μνημόνια (που μας διέταζαν τι να κάνουμε) οφείλουμε να αποφασίσουμε εμείς ποιο οικονομικό σύστημα θα επιλέξουμε για να αποφύγουμε τουλάχιστον την επιστροφή στο ίδιο κακό χάλι του 1974-2009.

Αλλά τι ξέρουμε να κάνουμε ως πολιτικοί και ως πολιτική εδώ και 40 χρόνια εκτός από το να βρίσκουμε έτοιμα λεφτά και να τα τρώμε μαζί με τις συντεχνίες;

Έτοιμα λεφτά λοιπόν είναι και η πώληση της ΔΕΗ. Έτοιμα λεφτά θα είναι και τα λιμάνια, και τα τρένα και τα νερά και τα ορυκτά και η υπόλοιπη κρατική περιουσία. Και θα τα πουλήσουμε γιατί εκτός της φορολόγηση (που δεν σηκώνει άλλο) δεν ξέρουμε άλλο τρόπο να βρούμε λεφτά να λειτουργήσει το κράτος.. Αυτό θα κάνουμε και θα το πασπαλίζουμε με καραγκιοζιλίκια επιστρατεύσεων, δημοψηφισμάτων κινητοποιήσεων και ηρωισμών με σκισίματα συμφωνιών… Μέχρι να έλθει η επόμενη οικονομική κρίση.

capital