Η τραγωδία της Ουκρανίας και οι ευθύνες

Δεν πρέπει να μας παρασύρει η συνήθης πρακτική, να αποδίδονται δηλαδή ευθύνες για τα τραγικά συμβάντα αναλόγως της ιδεο-πολιτικής μας τοποθέτησης, πολύ δε περισσότερο δεν πρέπει να αποδεχθούμε τον στρουθοκαμηλισμό των ισχυρών οι οποίοι μονίμως «βγάζουν έξω την ουρά τους» από γεγονότα που οι ίδιοι δημιουργούν.

Η εγκληματική κατάρριψη του μαλαισιανού αεροσκάφους, με τον φόνο αθώων και...
άσχετων με την ουκρανική κρίση, αποτελεί ένα επεισόδιο προστιθέμενο στα όσα προηγήθηκαν και στα όσα θα ακολουθήσουν. Προς τι η έκπληξη για ένα γεγονός τόσο τραγικό, όταν ελάχιστα καταδικάσθηκε ο εμπρησμός πολυκατοικίας στην Ουκρανία με τον φρικτό θάνατο δεκάδων ανθρώπων και όταν έχουμε καθημερινώς φόνους αμάχων και μικρών παιδιών χωρίς «να ιδρώνει το αυτί» κανενός;

Δευτερεύουσα σημασία έχει ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα. Σημασία έχει, ότι πέρα από την απώλεια ανθρώπινων ζωών, οι ισχυροί καθορίζουν κατά την δική τους βούληση τις τύχες των λαών, και τους οδηγούν σε καταστάσεις αλληλοσπαραγμού, προκειμένου να αποδυναμώσουν τα κράτη, να τα διασπάσουν και να τα καταστήσουν με ευκολία προτεκτοράτα.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι τρεις ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις, Η.Π.Α., Γερμανία και Ρωσία, κάθε μία για δικούς της λόγους, επέπεσαν επί της Ουκρανίας (εχθές επί της Γεωργίας, αύριο κατά κάποιας άλλης, καμιά δεν θα γλιτώσει) την οποία κατόρθωσαν να καταστρέψουν. Όπως και να λήξει αυτή η υπόθεση, η Ουκρανία δεν θα ξαναγίνει ποτέ όπως ήταν.

Και οι αντίπαλοι, με τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς επιρρίπτουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο, χωρίς φυσικά να μπορεί ο τρίτος παρατηρητής να βγάλει συμπέρασμα. Και ούτε θα αποκαλυφθεί ποτέ η αλήθεια, επειδή η κάθε Δύναμη και οι ιδεο-πολιτικοί υποστηρικτές της, θα παρουσιάζει και την δική της αλήθεια.

Ποια χώρα και ποια επιτροπή μπορεί να βγάλει πόρισμα το οποίο θα γίνει αποδεκτό; Μάθαμε, ή θα μάθουμε ποτέ, ποιος κατέρριψε το πολωνικό αεροπλάνο, όπου βρήκαν τον θάνατο ο Πρόεδρος της Πολωνίας με την στρατιωτική ηγεσία της χώρας; Και ποιος Έλληνας μπορεί -με το χέρι στην καρδιά, όπως λένε- να πει με βεβαιότητα αν η καταδίκη των Έξι, κατά την μικρασιατική καταστροφή, ήταν δίκαιη ή όχι; Πέρασαν 90 χρόνια, κι ακόμη εξακολουθεί υφιστάμενος εκείνος ο διχασμός.

Για την ιστορία, σ’ όλη αυτή την υπόθεση του φρικτού θανάτου των επιβατών του μαλαισιανού αεροπλάνου, ένα μόνο αδιαμφισβήτητο στοιχείο υπάρχει. Ότι το κατέρριψε βλήμα από την περιοχή της Ανατ. Ουκρανίας. Μάλλον προερχόμενο από ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα BUK-M1. Και από εδώ αρχίζουν τα σενάρια. Το σύστημα αυτό, πλην βεβαίως της Ρωσίας το έχει και ο Ουκρανικός στρατός.

Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: «Στην περιοχή της συντριβής υπάρχει παρουσία του Ουκρανικού Στρατού με αντιαεροπορικά συστήματα BUK-M1, στην περιοχή βορειοδυτικά του Ντόνετσκ έχουν αναπτυχθεί τάγματα του 156ου Συντάγματος των Ουκρανικών Ένοπλων Δυνάμεων με 27 εκτοξευτές BUK-M1 (…) Εξάλλου, πάνω από την περιοχή του Ντόνετσκ επιχειρούν αεροσκάφη της Αεροπορίας της Ουκρανίας, τα οποία είναι εξοπλισμένα με διάφορους τύπους πυραύλων».

Υποθέτοντας, ότι κάποιο σύστημα BUK-M των Ουκρανών έπεσε στα χέρια των αυτονομιστών, ή το απέκτησαν από την Ρωσία, εξάγεται το συμπέρασμα ότι και οι δύο αντίπαλοι μπορεί να διαθέτουν το όπλο. Μια άλλη υπόθεση είναι, ποιον συνέφερε να καταρρίψει το αεροπλάνο, ώστε να το αποδώσει στον αντίπαλο, χωρίς να γίνει μπούμερανγκ σε βάρος του; Πολύ παρακινδυνευμένη ενέργεια, για να την αποφασίσει κάποιος.

Μένει η περίπτωση λάθους, το οποίο προσωπικώς θεωρώ πιθανότερο. Από ποιον όμως; Κι εδώ υπάρχει διαφορετική εκδοχή, μια για τον κάθε αντίπαλο. Μπορεί να θεώρησαν οι ρωσόφωνοι ότι πρόκειται για πολεμικό αεροσκάφος των Ουκρανών. Οι αυτονομιστές δεν έχουν τακτικό στρατό, εξοπλισμένο με όλα τα μέσα, ώστε είναι ενδεχόμενο να θεώρησαν ότι το αεροσκάφος ήταν ουκρανικό και το κατέρριψαν.

Από πλευράς των ρωσόφωνων, υπάρχει η άλλη εκδοχή, που μετέδωσε το Russia Today επικαλούμενο το πρακτορείο Interfax: Στόχος μπορεί να ήταν το αεροσκάφος που χρησιμοποιεί ο πρόεδρος της Ρωσίας, και είναι παρόμοιο με εκείνο της Malaysia Airlines το οποίο τελικά συνετρίβη. Σύμφωνα με το rt.com, το μαλαισιανό πετούσε σχεδόν στην ίδια διαδρομή από την οποία λίγα λεπτά πριν είχε περάσει και το τζετ του Ρώσου προέδρου. Η ίδια πηγή πρόσθεσε πως τα δυο αεροπλάνα μοιάζουν γιατί έχουν παρόμοια «κοψιά», ίδια χρώματα και διαστάσεις.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να υιοθετήσω την μια ή την άλλη εκδοχή. Επιμένω στην αρχική τοποθέτηση. Ότι δεν είναι αυτό το κύριο θέμα, παρ’ όλη την τραγικότητά του. Και ίσως δεν είναι και το τελευταίο περιστατικό. Εκείνο που προέχει, είναι να γίνει αντιληπτός ο απάνθρωπος σκοπός των ισχυρών -ανεξαρτήτως χρώματος- που διαλύουν κράτη και εξολοθρεύουν λαούς. Ίσως έτσι, υπάρξει κάποια συνολική αντίσταση. Αλλιώς, η κάθε χώρα θα περιμένει την σειρά της.

Ο Μακεδών