Πού το πάει ο Τσίπρας με τους Φοκολάρε;

Πήγαν να εμφανίσουν την συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάπα Φραγκίσκο ως πολιτική και από την Κουμουνδούρου διοχέτευσαν πληροφορίες άκρως αναληθείς. Ψέματα είχαν διοχετεύσει και μετά τη συνάντηση στην Πορτογαλία του αρχηγού τους με την εμβληματική φυσιογνωμία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, τον Μάριο Σοάρες (φέρεται να είπε κάτι για το ΠΑΣΟΚ που δεν επιβεβαιώθηκε από κανέναν).

Και να, στη συνάντηση με τον Ποντίφικα ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν μόνος. Και τώρα...
προκύπτει ότι στη συνάντηση δεν ήταν μόνο ο επικεφαλής του εκλογικά ανύπαρκτου και εξτρεμιστικού αυστριακού Κομμουνιστικού Κόμματος Βάλτερ Μπάιερ, αλλά παρών ήταν και ο εκ των επικεφαλής του ρωμαιοκαθολικού κινήματος Φοκολάρε, επίσης Αυστριακός, Φραντς Κονρέιφ. Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι όμως του προαναφερόμενου κινήματος, που όπως δείχνουν όλα, διατηρούν επαφές για λογαριασμό του Βατικανού με ακτιβιστές; Διότι, για εκείνους, αυτό είναι ο Αλέξης Τσίπρας και όχι αστός πολιτικός...

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΦΟΚΟΛΑΡΕ

Στο Βατικανό, δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη του και το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις με το αριστερόστροφο κομμάτι της κοινωνίας. Όπως και οι συντηρητικοί της Όπους Ντέι, οι Φοκολάρε είναι παντού και κανείς μπορεί να πει γενικότερα ότι βρίσκονται στον αντίποδα της προαναφερόμενης οργάνωσης. Ιδρύθηκαν το 1944, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με πρωτοβουλία της Κιάρα Λούμπιχ (απεβίωσε το 2008), γόνου αριστερής οικογένειας που υπέστη τα πάνδεινα επί των ημερών του Μουσολίνι.

Στόχος της – καθολικής επαναλαμβάνουμε – οργάνωσης, η οποία δίνει έμφαση στο σεβασμό της διαφορετικότητας, είναι η δημιουργία δίαυλων επικοινωνίας με προσωπικότητες και διαφορετικούς κόσμους και πολιτισμούς. Φυσικά, δεν κρύβουν διόλου την οικουμενιστική τους αντίληψη, μιας και έχουν στις τάξεις τους πιστούς από 350 χριστιανικές εκκλησίες απ’ όλο τον κόσμο.

Η Λούμπιχ, αντικρίζοντας τις συνθήκες διαβίωσης στις παραγκουπόλεις της Βραζιλίας το 1991, εισήγαγε την ιδέα της «Οικονομίας της Μεταλήψεως», που δεσμεύει εταιρείες που θέλουν να συνεισφέρουν στην καταπολέμηση της φτώχειας. Όσον αφορά στον οικουμενισμό που προαναφέραμε: η Λούμπιχ (στη φωτογραφία με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο) ήταν η πρώτη γυναίκα, λένε οι Φοκολάρε, η οποία κλήθηκε να μιλήσει για τις πνευματικές της εμπειρίες σε μια ομάδα 800 Βουδιστών μοναχών (τα σχετικά στοιχεία από την Wikipedia), 3.000 Αμερικανών μουσουλμάνων αφρικανικής καταγωγής αλλά και στην εβραϊκή κοινότητα του Μπουένος Άιρες.

Είναι χαρακτηριστικές επίσης οι συχνές οικουμενικές συναντήσεις επισκόπων διαφόρων χριστιανικών δογμάτων, όπως εκείνη του Σεπτεμβρίου του 2008. Είναι φανερό ότι μέσω των Φοκολάρε, το Βατικανό «τρέχει» πολύ το θέμα του διαθρησκευτικού διαλόγου, κάτι που δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να κάνει με οργανώσεις όπως η Όπους Ντέι.

ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ;

Το θέμα εδώ είναι άλλο: στην προσπάθειά του να βελτιώσει το προφίλ του, ο Αλέξης Τσίπρας κινείται σε δρόμους ολισθηρούς, χωρίς να έχει μάλιστα την απαραίτητη θρησκειολογική συγκρότηση για να κάνει κάτι τέτοιο σωστά, αποφεύγοντας τις παγίδες (πχ εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων της πανθρησκείας).

Άλλωστε, δηλώνοντας ο ίδιος στο παρελθόν άθεος, ομολογεί με αυτόν τον τρόπο ότι δεν έχει την απαραίτητη πυξίδα, δηλαδή την πίστη. Κι έτσι, απλά λειτουργεί οπορτουνιστικά, αναδεικνύοντας έτσι και τη χαοτική στην κυριολεξία αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά αλλά και για τα παγκόσμια πράγματα.

Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι στους κόλπους των Φοκολάρε θα συναντήσει κανείς και ορθόδοξους, κυρίως όμως από τις θρησκευτικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής, όπου η συμβίωση των ορθόδοξων με τους Μαρωνίτες είναι μακρά και έχει δημιουργήσει άλλο πλαίσιο επικοινωνίας. Η δραστηριοποίηση των Φοκολάρε στη χώρα μας, μέσω μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ, θα δημιουργούσε πολύ σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Βατικανό αλλά και διεθνών διαστάσεων επιπλοκές.

Με λίγα λόγια, ας μην μπλέκουν στον ΣΥΡΙΖΑ με πράγματα που δεν γνωρίζουν, διότι από εκεί και πέρα ο κάθε ορθόδοξος χριστιανός θα είναι σε θέση να πιστέψει πως ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διάβρωση του ορθόδοξου ποιμνίου με οικουμενιστικές αντιλήψεις και η διάσπαση της Εκκλησίας μας.

ΑΙΡΕΤΙΚΑ & ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΕΡΑΤΑ

Και κάτι τελευταίο: «Θα πρέπει να πάρουμε το χάρισμα της ενότητας ως σημείο εκκίνησης. Επίσης θα πρέπει να σκεφτόμαστε τους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους, αλλά αρχίζοντας από τον συγκεκριμένο μας σκοπό», λέει η Μαρία Βοσέ (στη φωτογραφία με το μικρόφωνο), σημερινή πρόεδρος των Φοκολάρε.

Αυτό από μόνο του, τα λέει όλα για το πού το πάνε. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, η απόπειρά του να παντρέψει τον εθνομηδενισμό του και τον διεθνισμό του με τον οικουμενισμό και δη εκείνον που εκπορεύεται από το Βατικανό, μόνο αιρετικά και ιδεολογικοπολιτικά τέρατα μπορεί να δημιουργήσει.

Νίκος Χιδίρογλου