Πολίτες με διακανονισμό σε μια χώρα μόνιμης ρύθμισης, είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε το τίμημα των επιλογών μας. Επιλέγουμε την υπηρεσία "διακυβέρνηση", αγοράζοντας υποψηφίους και πολιτικά προγράμματα (αν υπάρχουν).
Ρύθμιση παντού. Δόσεις στην ΔΕΗ, στην εφορία, στον ΟΑΕΕ, στο στεγαστικό, στις κάρτες. Η χώρα αναστενάζει εδώ και μήνες, μάλλον χρόνια, στα γκισέ των τραπεζών. Ο αριθμός των δόσεων για ρύθμιση οφειλών αυξάνεται μήπως και εισπραχθούν 50, 40, 20 ευρώ μηνιαίως!
Η Ελλάδα ζει με τις ατέρμονες οφειλές όλων προς όλους.Το Κράτος χρωστάει στους δανειστές αλλά και στους πολίτες, οι πολίτες χρωστάνε στο Κράτος, οι τράπεζες στο Δημόσιο, εμείς στις τράπεζες και ο χορός καλά κρατεί. Ατελείωτο αλισβερίσι οφειλών και κύμα τιτλοποιήσεων (που δεν μας το λένε) με υποθήκευση του ελληνικού ιδρώτα.
Μέγας ασθενής δεν είναι το Δημόσιο. Είναι ο ιδιωτικός τομέας. Όταν καλείται να πληρώσει ο ελεύθερος επαγγελματίας 650 ευρώ τέλος επιτηδεύματος, 4500 ευρώ ασφαλιστικές εισφορές και τεκμήρια για σπίτι, αυτοκίνητο, κρυφά χαράτσια και έκτακτους φόρους, τότε ποια κέρδη θα γράψει; Ποιόν πελάτη θα κρατήσει και ποιόν εργαζόμενο και προμηθευτή θα πληρώσει μια μικρομεσαία επιχείρηση που κινείται με 420 ευρώ τον μήνα;
Αυτό που συμβαίνει καλείται αργός θάνατος. Σπιράλ συνεχούς απαξίωσης και ύφεσης. Είναι ο χειρότερος εφιάλτης σε μια εξ ορισμού μή βιομηχανική και μή ανταγωνιστική οικονομία.
Η ζωή των Ελλήνων λοιπόν έχει ρυθμιστεί. Δόσεις και έχει ο θεός. Η οφειλή εγγράφεται για το μέλλον, τοκίζεται και μετακυλίεται για αργότερα, αποδεικνύοντας έτσι ότι ο Θωμάς ο Ακινάτης δεν μπορεί να νικήσει τον Καλβίνο. Η προτεσταντική ηθική του καπιταλισμού, εγκαταστάθηκε για τα καλά στην Ελλάδα της Ανατολής.
Τα κόμματα θα μιλήσουν πάλι για το "Όλοι μαζί", το "Μπροστά", το " Μπορούμε". Ο Τσίπρας ειδικά θα μας πει ότι ... μάτωσε, το πάλεψε, τους ζόρισε τους νεοφιλελεύθερους συντηρητικούς της Ευρώπης. Και φυσικά θα μας πει ότι έκανε το καλύτερο δυνατό: πήρε δάνειο 84 δις, όταν οι ανάγκες μας κατά τους Ευρωπαίους ήταν τον Ιανουάριο 22-24 δις, και πήρε ρητή δέσμευση για αναδιάρθρωση του χρέους (σημ.: Άραγε θα τους προτείνουμε να ρυθμιστεί με δόσεις, όπως είναι ρυθμισμένη όλη η Ελλάδα; Μάθαμε επιτέλους ότι άλλο πράγμα ο διακανονισμός δημοσίου χρέους και άλλο ο διακανονισμός στην ΔΕΗ και στο στεγαστικό;)
Οι κάλπες θα λειτουργήσουν σαν τα γκισέ τον τραπεζών. Θα κάνουμε για πολλοστή φορά ρύθμιση και διακανονισμό με τις οφειλές μας στις επόμενες γενιές. Πολίτες με διακανονισμό σε μια χώρα μόνιμης ρύθμισης, είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε το τίμημα των επιλογών μας. Επιλέγουμε την υπηρεσία "διακυβέρνηση", αγοράζοντας υποψηφίους και πολιτικά προγράμματα (αν υπάρχουν). Προσοχή λοιπόν στα ψιλά γράμματα των κομμάτων.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου